daphneSophie
New member
<p>hoi allemaal,</p><p>na lang twijfelen heb ik toch besloten om dit verhaal met jullie te delen.</p><p>Ik ben zwanger van mijn eerste kindje ben daar op 1 aug op mijn trouwdag achtergekomen. mijn moeder is op 24 juli overleden maar gelukkig heb ik het haar kunnen vertellen aan haar sterfbed voordat zij overleed. toen voelde ik namelijk al dat mijn lichaam aan het veranderen was.</p><p>nu ben ik 22 weken zwanger heb net de 20 weken echo achter de rug en voel nu me kindje ook duidelijker bewegen in mijn buik. allemaal heel mooi en geweldig die ervaringen alleen kan ik dit niet meer delen met mijn aller beste vriendin mijn moeder. ik kan haar niks meer vragen over hoe zij haar zwangerschap ervaarde of wat voor gekke dingen zij bijv at. ook vind ik het heel zwaar als ik meiden met hun baby en ''oma'' zie lopen want dat zouden wij nooit meer mee maken. ook als ik denk aan de eerste stapjes etc het is heel zwaar zelfs nu ik dit typ stromen de tranen over mijn wangen.</p><p>ik heb een goede relatie met mijn schoonmoeder en die zei ook van ja je kan ook alles aan mij vragen maar toch is dat niet mijn moeder en ben ik heel vaak emotioneel doordat ik mijn moeder enorm erg mis. ik deed alles met haar en deelde lief en leed ook toen ik in 2018 een miskraam kreeg was mijn moeder daar want ook dat had zij meegemaakt voordat ze mij kreeg. ik ben wat dat betreft net een duplicaat van haar en ben daar ook zeer dankbaar voor.</p><p>zijn er meer meiden/ vrouwen die op korte tijd zwanger waren en het zonder hun moeder moeten doen en hoe gaan jullie er mee om als jullie met vragen zitten.</p><p>ik kan er met vriendinnen niet over praten want die weten niet wat ik op dit moment mee maak, wel proberen ze er 100% voor me te zijn.</p><p> </p>