Hallo,
Ik ben nieuw hier op het forum en wil graag even me verhaal kwijt. Sinds vorig jaar april zijn wij bezig met een kinderwens. Het was toen al snel raak, 2e maand, we zaten toen helemaal op een roze wolk! Helaas werd dit bij 5,5 week, na een aantal dagen een klein beetje bloedverlies en onzekerheid, een miskraam. Wat een schrik was dat, en wat had ik hier niet over nagedacht.. Maar gelukkig had ik snel weer mijn cyclus, al na 29 dagen. Na 4 maanden weer een positieve test in handen.. Dit voelde zeker niet meer zo onbezonnen als de eerste keer.. Maar ach het kan iedereen gebeuren probeerde ik te bedenken, en er weer helemaal voor te gaan. Maar helaas, na een paar dagen, bij 4,5 week verloor ik alweer een beetje bloed.. De grond zakte onder me voeten weg. Dat zette na een paar dagen al snel door, lichamelijk niet veel erger dan een zware menstruatie, maar wat was ik verdrietig! Gelukkig kunnen mijn vriend en ik er heel goed over praten, en zijn we alleen maar sterker naar elkaar gegroeid.
Na 5 maanden, hebben we nu wederom een positieve test in handen!! En oh, wat voelt dit anders dan de andere twee keren. Maar oh, wat is er ook een onzekerheid die zo bang is dat ik weer bloed ga zien.. Ik heb nu geen menstratiekrampen gevoeld zoals bij de 2 eerdere keren, ik heb geen hoofdpijn tot nu toe zoals bij de andere 2 keren, ik voel steken in me borsten zoals ik nooit gevoeld heb... Vandaag een afspraak bij verloskundige gekregen voor de eerste echo: nog 3 weken wachten... (mag gelukkig al met 7 weken vanwege de miskramen). Dit gaan 3 hele lange weken worden... Alhoewel er voor mij al een hele stap is gezet als we een week verder zijn, zonder dat er bloed bij komt kijken.
Zijn er hier vrouwen die zich hierin herkennen?
Ik ben nieuw hier op het forum en wil graag even me verhaal kwijt. Sinds vorig jaar april zijn wij bezig met een kinderwens. Het was toen al snel raak, 2e maand, we zaten toen helemaal op een roze wolk! Helaas werd dit bij 5,5 week, na een aantal dagen een klein beetje bloedverlies en onzekerheid, een miskraam. Wat een schrik was dat, en wat had ik hier niet over nagedacht.. Maar gelukkig had ik snel weer mijn cyclus, al na 29 dagen. Na 4 maanden weer een positieve test in handen.. Dit voelde zeker niet meer zo onbezonnen als de eerste keer.. Maar ach het kan iedereen gebeuren probeerde ik te bedenken, en er weer helemaal voor te gaan. Maar helaas, na een paar dagen, bij 4,5 week verloor ik alweer een beetje bloed.. De grond zakte onder me voeten weg. Dat zette na een paar dagen al snel door, lichamelijk niet veel erger dan een zware menstruatie, maar wat was ik verdrietig! Gelukkig kunnen mijn vriend en ik er heel goed over praten, en zijn we alleen maar sterker naar elkaar gegroeid.
Na 5 maanden, hebben we nu wederom een positieve test in handen!! En oh, wat voelt dit anders dan de andere twee keren. Maar oh, wat is er ook een onzekerheid die zo bang is dat ik weer bloed ga zien.. Ik heb nu geen menstratiekrampen gevoeld zoals bij de 2 eerdere keren, ik heb geen hoofdpijn tot nu toe zoals bij de andere 2 keren, ik voel steken in me borsten zoals ik nooit gevoeld heb... Vandaag een afspraak bij verloskundige gekregen voor de eerste echo: nog 3 weken wachten... (mag gelukkig al met 7 weken vanwege de miskramen). Dit gaan 3 hele lange weken worden... Alhoewel er voor mij al een hele stap is gezet als we een week verder zijn, zonder dat er bloed bij komt kijken.
Zijn er hier vrouwen die zich hierin herkennen?