Zwanger na een postnatale depressie?

Vervelend dat je vriendin verslaafd is aan de medicijnen. Maar ik heb absoluut geen problemen gehad om de 1e keer te stoppen. Gewoon afbouwen en de klachten zijn niet meer terug gekomen, tot na mijn 2e bevalling dan.
Het lijkt mij ondragelijk om 10 maanden met deze klachten rond te lopen. Het is bij mij wel zo erg dat ik niet eens alleen thuis kon zijn. Er moest dus altijd iemand geregeld worden om bij mij te zijn en om voor de kinderen te zorgen.
Ik ben ook dit keer erg blij dat de medicijnen werken en dat ik na 3 weken me weer helemaal normaal voel.
Ik hoop dat het voor jou dit keer zal meevallen. Succes!!!
 
Hoi,

Ook ik zou zeggen: wees niet te bang voor medicijnen! Anti-depressiva hebben al heel wat ellende in de wereld weten te voorkomen.
Mijn beste vriendin heeft een PND gehad na de eerste. Het heeft zeker een jaar geduurd voor ze er weer boven op was. Ze was echt en gevaar voor zichzelf en haar kind. Heel ellendig allemaal.  Na 1,5 jaar heeft ze de medicatie afgebouwd.  
Pas na 4 jaar durfde ze aan de 2e te denken.
En nu ging alles goed. Juist omdat  alle voorzorgen genomen konden worden en iedereen alert was. In het begin toen ze net zwanger was had ze even een ''dip'' daarna ging het goed. Gelijk na de bevalling mocht ze beginnen met de medicatie.
Inmiddels is haar 2e kindje 2 jaar en ze  slikt allang geen medicatie meer.
Tja en wat is verslaafd zijn. Wat ik zag bij mijn vriendin is dat ze het heel eng vond om  af te bouwen. Je gaat als het waren zitten wachten tot je je rot voelt. En dan kreeg het afbouwen gelijk de schuld, Maar iedereen heft wel eens een mindere dag en daar moest  ze op leren vertrouwen.

groeten ELke  
 
Ik heb het idee dat je met die medicatie de problemen opschuift.
Je moet er een keer vanaf en dan krijg je alsnog moeilijk.
Zodra ik zwanger ben en ik kom voor het eerst bij de VK zal ik meteen met haar overlegen hoe kun dit aanpakken. Ik ga ervanuit dat een hoop te voorkomen is.
 
Het opschuiven van de problemen is bij mij echt niet gebeurt. Zoals ik al schreef is het bij mij echt een hormonale zaak. Na een paar maanden  was die enorme daling van hormonen weg en kon ik makkelijk afbouwen. Dat bedoelde ik ook met het niet hoeven praten met een psycholoog. Als die hormonen niet zo door mijn lijf razen heb ik geen probleem. De anti depressiva herstellen de balans in mijn hersenen en na een paar maanden is die balans weer natuurlijk normaal omdat er niet meer zoveel hormonen zijn.
Maar het ligt wel aan de oorzaak van de depressie.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan