Hoi,
Ik begrijp wat je bedoelt...ik ben nu 23 weken zwanger na eerst een overleden kindje bij 21w+5dgn en daarna een miskraam bij 6 weken...
Eerst moest ik van mezelf die miskraam periode voorbij zijn, toen de uitgebreide echo en weten dat dit kindje wel gezond is....nu dat allemaal goed is en ik onze kleine dagelijks veel voel bewegen ben ik nog steeds bang...
Nu heb ik zoiets van....dit werkt niet.... ik ben pas gerust als ik dit kindje in mijn armen heb.
Idd moeten de vaders niet vergeten worden, ik zie nog op mijn netvlies gebrand staan hoe mijn vriend instortte toen wij te horen kregen dat onze dochter niet levensvatbaar buiten mijn lichaam zou zijn... 7 jaar een relatie en ik had hem nog nooit zien huilen.
Het is zo dat wij het kindje dragen maar een man verheugd zich er ook op vanaf het moment dat je een positieve zwangerschapstest hebt.
Hij is nu net zo angstig als mij, als ik me niet goed voel, of me zorgen maakt hangt hij al aan de telefoon met de gyn... zo lief!!!
Mensen die miskramen, overleden kindjes of wat voor onzekerheden in de zwangerschap hebben gekent, zijn nooit meer onbezorgt zwanger, we zullen hier helaas mee moeten leren leven...
Hebben jullie ook wel eens dat je mensen wil schieten in je omgeving, die net doen of er niks is, of vooral dat zinnetje "oh weer zwanger??? geniet er maar lekker van!!!!" Nou heel graag maar vertel me HOE???
Liefs Randy