Lieve Wilma,
Gefeliciteerd met je zwangerschap.
Je verhaal is heel herkenbaar, en ik voel zo met je mee!
Ook wij zijn nu zwanger van ons tweede kindje. Ons zoontje Elias is dit jaar in april overleden aan een resistente pneumococcen meningitis. Precies een stam die niet in de inentingen zit. Elias was kerngezond en nooit ziek, op 1 heftige verkoudheid na. Toen is hij waarschijnlijk besmet geraakt, alleen weten we niet waar of wie. Het was een vrolijk, lief, makkelijk en sterk mannetje, kon al staan en zei al mama! Elias was 6,5 maand oud toen hij overleed. Dat was gisteren 5 maanden geleden.
We zij nu 5,5 week zwanger, daar zijn we heel voorzichtig zo blij mee, alleen het verdriet van Elias daar zitten we nog middenin. Het is heel dubbel, maar mooi dat we weer uit kunnen kijken naar de toekomst. Wij proberen nu nog te wennen aan het idee, en ik probeer ook wel bewust te genieten van het feit dat er weer een kindje in mijn buik groeit. Iedere nacht voordat ik in slaap val praat ik tegen Elias, ik heb 'm verteld dat hij een broertje of zusje krijgt, gevraagd of hij over het kindje wil waken, en dat we alle liefde die we voor hem voelen extra aan dit nieuwe kindje zullen geven. Het geeft ons het gevoel dat het dan toch nog bij hem terecht komt.
Jeroen, Wilma, ik wens jullie heel veel sterkte in deze tijd van geluk en verdriet tegelijk.
Liefs,
Marieke