zwanger, straks kraambezoek wel veel vrienden, bijna geen familie

A

Anoniem

Guest
Hallo Iedereen,

Ik ben net zoals jullie ontzettend blij dat ik zwanger ben. Ons kindje komt in juli maar nu ik ga nadenken over mijn verlof en dan vooral de kraamtijd word ik best wel verdrietig.

Mijn man en ik hebben bijna geen familie en we komen beiden uit een erg kleine familie. Ik heb mijn moeder gelukkig  maar de rest van mijn familie is overleden of woont te ver weg (nauwelijks geen contact)
Mijn liefste tante is overleden, dus van mijn kant moet ik het niet hebben.

Ook mijn man heeft zijn vader verloren en van zijn moeder moet hij het niet hebben. Zijn liefsteTante en Oom zijn ziek. veel familie leden overleden enz

Dus op mijn moeder na zou ik niet weten wie er komt.

Gelukkig hebben we wel een grote vrienden en kennissen kring. Dit hebben we bewust opgebouwd in de afgelopen jaren, om het "geen familie hebben" te compenseren.
We zijn heel erg blij met onze vrienden en we ondervinden veel steun van hen maar we willen hun straks ook niet claimen om maar steeds langs te komen.

We vinden het toch meer dat eerst de familie komt en daarna je vrienden.

Wie herkent zich in de situatie, want ik vind het erg moeilijk. Ik wil niet zeuren hoor, want ik ben erg blij met wat ik wel heb. Maar ik schaam mij gewoon een beetje. Dit hoor je toch nergens.

Liefs, Linda
 
Hoi Linda,

Gefeliciteerd met jullie zwangerschap. Het is een heel nieuw begin in je leven en je beseft je dan voor het eerst echt dat je zelf een gezin start. Wat lijkt het me dan vreselijk moeilijk om er idd weinig familieleden bij te hebben. Aan de andere kant, je zegt zelf dat jullie veel vrienden hebben om het gemis te compenseren. Nu heb ik zelf een redelijke familie en ook best veel vrienden en weet na de bevalling van Isabelle dat ik onwijs trots op haar was en aan iedereen wilde laten zien, familie of niet ze kwamen allemaal kijken.
Dus misschien moeten jullie je ook daar op focussen, je bent supertrots op de kleine en wilt hem/haar aan iedereen laten zien Het gemis van familie blijft bestaan maar zolang je om je heen genoeg mensen verzamelt die het gemis wat kunnen verzachten dan hoop ik voor jullie dat het geluk van een kindje en het begin van een gezin boven aan zal staan.

Ik wens jullie een heel mooi vervolg van je zwangerschap met over een paar maandjes een prachtig kindje, wat een begin zal zijn van een nieuwe familie....

Groetjes Odette
 
Hoi Odette,

Dank je wel voor je lieve reactie!!

Je hebt helemaal gelijk, ik ben nu al super trots. Als ik nu van de verloskundige kom, ga ik iedereen een smsje sturen voor de laatste nieuwtjes haha

Veel geluk met Isabelle (mooie naam)

 
Hey hallo.

Je zegt dat je het ij niemand hoort dat er weinig familie komt maar bij mij is dat ook zo. En mijn vriend heeft dan zelfs nog een hele hoop familie dat ik me helemaal hopeloos voel af en toe. Maar ik ben wel blij met al mn lieve vrienden enzo en daar denk ik dan maar aan om me een beetje goed te voelen. Ik snap dat het soms niet leuk is maar bedenk dan dat je niet de enige bent en dat je lieve vrienden hebt. Succes en geniet nog van je zwangerschap!

Liefs Kirsten

 
Ik heb ook een kleine familie (en dat woont dan grotendeels ook nog ver weg), en mijn man heeft dat een deel van zijn familie vrienden belangrijker vinden dan familie. Ze zullen dan wel komen, maar niet vaker.

Een grote vriendenkring hebben we ook niet. We zijn allebei door onze scheidingen veel vrienden verloren.

Je ziet het, overal komt het voor.

Miep



 
Ik val ook niemand aan hoor, ik weet heus wel dat ik niet de enige ben. Zo onnozel ben ik niet, dat ik mij zelf "speciaal" alleen hierin voel.

In mijn omgeving hoor ik het alleen nooit. De enigste reden waarom ik deze oproep heb geplaatst is om te horen hoe anderen hier mee om gaan. Sorry als daar misverstanden over zijn.

Liefs, Linda
 
Hoi Linda,

Ik begrijp je situatie heel goed, ik heb alleen geen goede oplossing voor je.

Wij hebben ook niet echt heel veel familie en ik vind dat ook erg jammer maar net zoals jij los ik dat op met vrienden, kennissen, buren en collega's. Zo kom je toch aan een aardige grote groep mensen.

Succes verder!!

Groeten
 
Hallo Linda,
Dit klinkt heel herkenbaar hoor. Mijn man en ik moeten het ook van onze vrienden hebben en niet van de famillie. De famillie van mijn man is erg klein (hij heeft geen broers of zussen, vader of famillie van vaderskant) en daarnaast heeft hij niet met iedereen goed contact. Als we het over zijn famillie hebben bedoelen wij daarom alleen zijn moeder en oma. Mijn famillie is iets groter maar daar is het onderlingcontact erg slecht (niet echt mensen die ook maar ooit interesse in mij hebben getoont zeg maar). Mijn famillie bestaat eigenlijk alleen maar uit mijn vader, waarmee ik sinds 7 jaar weer contact heb.
Bij de geboorte van mijn zoontje was ik daarom ook erg blij dat onze vrienden meteen kwamen. Op de moeder van mijn man na heb ik ook meteen na de geboorte mijn vriendinnen gebelt, want  ja je wilt je verhaal toch kwijt!
Ik zie het maar zo .............famillie krijg je en je vrienden kun je zelf uitkiezen. Dus dat je weinig famillie hebt kun je niets aan doen, dus schaam je er niet voor.

Groetjes Lillian
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan