A
Anoniem
Guest
Hoi,
Tja nieuw leven zorgt er toch altijd weer voor dat je ander over dingen na gaat denken.
Misschien heb je het er normaal niet zo moeilijk mee dat jullie een kleine familie hebben omdat de vriendengroep een hoop compenseert, maar nu ga je erover nadenken en dan kan het ineens heel anders voelen.
Maar is dat misschien niet ook een beetje omdat je het gevoel hebt dat familie eerst op bezoek hoort te komen en daarna pas vrienden? Is het gevoel daardoor niet een beetje versterkt? Ik ken namelijk zat mensen die liever eerst hun vrienden zien dan hun familie, simpelweg omdat ze hun vrienden zelf uitgekozen hebben en hun familie niet.
Mijn man en ik zijn echte familiemensen. Wij komen beiden uit een hele grote familie. Bij de geboorte van onze eerste werd ik 2 uur na mijn bevalling al door mijn hele familie gebeld. Nu waren de omstandigheden ook wel bijzonder hoor. Mijn oma was 2 dagen voor mijn bevalling overleden dus iedereen was zo blij met dit nieuwe leven, en ik was zo ontzettend ziek tijdens mijn zwangerschap en na de bevalling was ik kiplekker dus iedereen belde meteen.
Het bezoek kwam echter later op gang doordat er een crematie geregeld moest worden. En de familie van mijn man, die hebben we op ouders, broers en zussen na gewoon niet gezien of gehoord. Zo zie je maar dat een grote familie ook niet alles zegt.
Geniet lekker van je vrienden om je heen en wees niet bang dat je ze claimt. Je hebt in de eerste tijd zoveel afleiding door je baby dat je zelf misschien minder de behoefte hebt om mensen heel veel en vaak te zien, en zij willen misschien juist dolgraag komen om jullie kleine te bewonderen.
Je zult zien dat het straks allemaal vanzelf loopt.
Kus Syl
Tja nieuw leven zorgt er toch altijd weer voor dat je ander over dingen na gaat denken.
Misschien heb je het er normaal niet zo moeilijk mee dat jullie een kleine familie hebben omdat de vriendengroep een hoop compenseert, maar nu ga je erover nadenken en dan kan het ineens heel anders voelen.
Maar is dat misschien niet ook een beetje omdat je het gevoel hebt dat familie eerst op bezoek hoort te komen en daarna pas vrienden? Is het gevoel daardoor niet een beetje versterkt? Ik ken namelijk zat mensen die liever eerst hun vrienden zien dan hun familie, simpelweg omdat ze hun vrienden zelf uitgekozen hebben en hun familie niet.
Mijn man en ik zijn echte familiemensen. Wij komen beiden uit een hele grote familie. Bij de geboorte van onze eerste werd ik 2 uur na mijn bevalling al door mijn hele familie gebeld. Nu waren de omstandigheden ook wel bijzonder hoor. Mijn oma was 2 dagen voor mijn bevalling overleden dus iedereen was zo blij met dit nieuwe leven, en ik was zo ontzettend ziek tijdens mijn zwangerschap en na de bevalling was ik kiplekker dus iedereen belde meteen.
Het bezoek kwam echter later op gang doordat er een crematie geregeld moest worden. En de familie van mijn man, die hebben we op ouders, broers en zussen na gewoon niet gezien of gehoord. Zo zie je maar dat een grote familie ook niet alles zegt.
Geniet lekker van je vrienden om je heen en wees niet bang dat je ze claimt. Je hebt in de eerste tijd zoveel afleiding door je baby dat je zelf misschien minder de behoefte hebt om mensen heel veel en vaak te zien, en zij willen misschien juist dolgraag komen om jullie kleine te bewonderen.
Je zult zien dat het straks allemaal vanzelf loopt.
Kus Syl