Jeetje, dat een mens dan uberhoubt al weer zwanger kan zijn. Ons lichaam is wat dat betreft echt een wonder. Ik begrijp goed als je hier van geschrokken bent, je zit tenslotte nog helemaal in de baby fase. Weghalen zou ik nooit als een optie beschouwen en ik ben van mening dat t ook altijd wel goed komt als je ervoor gaat. Maar dat is natuurlijk makkelijk gezegd. Het zal vast pittig zijn maar heeft denk ik ook wel echt zijn voordelen. Het is wel erg leuk als de kinderen straks zo dicht op elkaar zitten en echt maatjes kunnen worden
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Zwanger van de 2de binnen een jaar!
- Onderwerp starter Gebruiker10127403
- Startdatum
Oh wat ken ik je vragen goed! Ik heb 2 zoontjes die 1 jaar en 10 dagen schelen. Inmiddels zijn ze 4 en 5.
Ja, het is pittig geweest! Het zwanger zijn terwijl je eigenlijk nog aan het ontzwangeren bent en de zorg voor een baby hebt. De constante zorg voor 2 kleine kinderen, etc. Maar toch, ik zou niet anders willen.
De jongens hebben vanaf moment 1 zoveel steun aan elkaar gehad en van elkaar genoten. Ook zijn ze nu heel behulpzaam, (samen) zelfstandig, zorgzaam, kunnen (overal het algemeen) goed delen. En ik ben ervan overtuigd dat dat mede dankzij het feit is dat ze zo dicht op elkaar zitten qua leeftijd. Ze zijn echt elkaars vrienden voor het leven! En daar waar de zorg de eerste paar jaar intensiever is wordt het na 2 jaar juist makkelijker. Ze hebben altijd een kameraadje om te spelen maar ook om ruzie mee te leren maken. Samen kunnen ze de wereld aan!
Mooi dat je ook denkt aan je relatie. Bij ons heeft de vermoeidheid en zorg zeker wel zn spanningen betekent. Maar nu een aantal jaar verder zijn we juist door die periode sterker dan ooit samen en echt een team. Bij ons hielp het om te blijven praten, juist ook over andere dingen dan de kinderen. Kan je af en toe hulp vragen? Een avondje even samen weg hadden wij meer mogen doen, even meer dan papa en mama zijn. Ik vond het dan ook heel waardevol om elkaar af en toe een avondje weg te gunnen.
Ik wens je heel veel wijsheid met je keuze! Voor mij hielp het echt om te realiseren dat misschien niet alles perfect kon zijn, maar de liefde die we elkaar als gezin konden geven zo waardevol is! En de handen die ik als moeder soms te kort kwam heeft onze oudste in mijn ogen nooit gemist doordat hij de zegen van een broertje heeft. En nu kunnen we extra genieten van de momenten dat we wel 1 op 1 tijd hebben. En dat is soms alleen al even samen boodschappen doen ?
Ja, het is pittig geweest! Het zwanger zijn terwijl je eigenlijk nog aan het ontzwangeren bent en de zorg voor een baby hebt. De constante zorg voor 2 kleine kinderen, etc. Maar toch, ik zou niet anders willen.
De jongens hebben vanaf moment 1 zoveel steun aan elkaar gehad en van elkaar genoten. Ook zijn ze nu heel behulpzaam, (samen) zelfstandig, zorgzaam, kunnen (overal het algemeen) goed delen. En ik ben ervan overtuigd dat dat mede dankzij het feit is dat ze zo dicht op elkaar zitten qua leeftijd. Ze zijn echt elkaars vrienden voor het leven! En daar waar de zorg de eerste paar jaar intensiever is wordt het na 2 jaar juist makkelijker. Ze hebben altijd een kameraadje om te spelen maar ook om ruzie mee te leren maken. Samen kunnen ze de wereld aan!
Mooi dat je ook denkt aan je relatie. Bij ons heeft de vermoeidheid en zorg zeker wel zn spanningen betekent. Maar nu een aantal jaar verder zijn we juist door die periode sterker dan ooit samen en echt een team. Bij ons hielp het om te blijven praten, juist ook over andere dingen dan de kinderen. Kan je af en toe hulp vragen? Een avondje even samen weg hadden wij meer mogen doen, even meer dan papa en mama zijn. Ik vond het dan ook heel waardevol om elkaar af en toe een avondje weg te gunnen.
Ik wens je heel veel wijsheid met je keuze! Voor mij hielp het echt om te realiseren dat misschien niet alles perfect kon zijn, maar de liefde die we elkaar als gezin konden geven zo waardevol is! En de handen die ik als moeder soms te kort kwam heeft onze oudste in mijn ogen nooit gemist doordat hij de zegen van een broertje heeft. En nu kunnen we extra genieten van de momenten dat we wel 1 op 1 tijd hebben. En dat is soms alleen al even samen boodschappen doen ?
Ik was na 9 maanden weer zwanger, tussen mijn oudsten zit dus 1,5 jaar. Was allemaal prima te doen en ze hebben altijd veel aan elkaar gehad en geen jaloerse buien (oudste wist eigenlijk niet beter dan dat de jongste er was). Moet er wel bij zeggen dat het hele makkelijke baby's/kids waren en ze heel snel doorsliepen. Ik heb het niet als tropenjaren ervaren. Vond het veel pittiger worden toen ze naar school en zwemles gingen: speelafspraakjes/halen & brengen/sporten etc. Veel meer georganiseer. Maar eigenlijk groei je wel overal wel in (qua fase).
Ik snap je zorgen wel. In mijn omgeving van heel dichtbij hetzelfde meegemaakt. Er zit echt wel een groot verschil tussen de voorbeelden die hier genoemd worden (1,5 jaar of minder dan een jaar verschil).
Je lichaam is nog niet hersteld van de zwangerschap/bevalling en je bent alweer zwanger. Stel dat je de eerste 12 weken heel ziek bent, maar daarnaast ook de zorgt draagt voor een baby van 3/4 maanden. Dat is pittig! Misschien kun je het eens aan de specialisten vragen? Wat ze je adviseren.
Hoe dan ook kan niemand voor jou deze keuze maken. Het gaat erom wat jij zelf denkt dat het beste is. Heel veel succes en sterkte. Elke keuze is goed, zolang het jouw keuze is.
Je lichaam is nog niet hersteld van de zwangerschap/bevalling en je bent alweer zwanger. Stel dat je de eerste 12 weken heel ziek bent, maar daarnaast ook de zorgt draagt voor een baby van 3/4 maanden. Dat is pittig! Misschien kun je het eens aan de specialisten vragen? Wat ze je adviseren.
Hoe dan ook kan niemand voor jou deze keuze maken. Het gaat erom wat jij zelf denkt dat het beste is. Heel veel succes en sterkte. Elke keuze is goed, zolang het jouw keuze is.
Ik wil iedereen bedanken voor de lieve en wijze woorden. Wij hebben besloten de baby te houden. En inderdaad de communicatie tussen ons twee zo goed mogelijk te houden. Nogmaals dank allemaal met delen van jullie ervaringen.