Zwanger van de tweede, minder aandacht?

dat je er zelf wat minder bezig mee bent komt ook gewoon door het simpele feit dat je er al eentje hebt rondlopen/ rennen.... maar toch: je bent de hele dag zwanger en zeker als je je kindje al voelt dan ben je er wel mee bezig... ik nam elke dag gewoon een momentje helemaal voor mij en de zw.schap... lekker in bad, even tutten weet ik het.
Ook heb ik net als bij de eerste zw,schap weer een dagboekje bijgehouden waardoor je er ook automatisch weer mee bezig bent....

Voor wat betreft de omgeving....de aandacht was beduidend minder. Werden we bij de eerste nog overstelpt met kaarten om te feliciteren, kregen we er bij de 2e slechts 2. Bij de eerste kregen we ook allemaal kleinigheidjes voor de baby in de loop van de zw.schap, bij de 2e alleen van opa&oma een knuffel voor op de kamer (bijpassend bij de kleuren etc...hadden we bij de oudste ook gekregen).

Wou bij de eerste iedereen de je een kaart stuurde nog op kraamvisite bij de tweede kregen we veel kaarten met teksten 'we bellen snel' en we wachten nog steeds op de telefoontjes zeg maar (hij is 1,5 jaar nu!) En idd gewoon het informeren.... alsof de redenatie is 'dat zwanger zijn heb je nu wel onder de knie na 1 toch?!! dat zal wel goed gaan'

Ach ja: zolang jullie maar weten dat dit kindje net zo bijzonder en gewenst is!!!!
 
de aandacht   van de omgeving schijnt bij een derde nog minder te worden. Mijn vriendin heeft er drie en de kaartjes en kado's werden met elk kind minder.
 
Zelf ben ik zwanger van ons derde kindje en ik ben veel minder met de zwangerschap bezig, dat komt gewoon doordat het een stuk drukker is met 2 kinderen om je heen.

Ook de omgeving is er veel minder mee bezig. Inderdaad minder felicitatie kaartjes. Ik zit nu in de ziektewet en hoor niks van mijn werk. De vorige keer ook al heel weinig (toen zat ik met 10 weken al volledig in de ziektewet) maar nu dus niks.

Ook de kraamvisite na is bij een tweede veel minder, dus ik verwacht er nu nog minder van. Soms is het jammer maar goed, dit kindje is voor ons net zo belangrijk en het gaat vooral om onze liefde en aandacht na de geboorte.

Syl
 
hoi wan
wat jij zegt   klinkt me zo bekend in de oren   ik heb precies allemaal hetzelfde

ik wordt er soms ook heel verdrietig van   en al helemaal als mijn schoonouders maar weer vergeten te bellen   ow dat wist ik niet krijg je dan te horen       tuurlijk ??????

ik ga zowiezo 3 x in de week langst en ik heb al een paar x de datum vertelt ....

het irriteert me mateloos   maar als het geboren is dan willen ze het wel allemaal vast houden en dan komen ze wel langst niet zo zeer me schoon ouders maar iedereen

soms zou ik er wel wat van willen zeggen       maar ja je kan moeilijk zeggen ik wil zwangerschaps kaarten en ik wil meer aandacht voor dit kind       dat moet vanuit hun komen toch  

ook heb ik besloten om een goede vriendin die er zowel als bij de eerste als de 2de heel veel samen met mij mee bezig is   mee te nemennaar de 20 weken echo en niet me schoonmoeder of iemand anders behalve me man dan hahahha

zo dat is er mooi eff uit ben blij dat in iedergeval een paar mensen hebben geluisterd en me geklaag hebben aangehoord

groetjes soraya moeder van justin 14 maanden en 18 weken zwanger van de 2de     uitgerekend 24 december 2007
 
Gelukkig maar dat ik niet de enigste ben, maar ik begrijp dat het een beetje komt omdat het nu eenmaal de tweede is.

Ik word er juist dubbel verdrietig van, omdat ik vorig jaar een kindje verloren ben en dus nu eigenlijk had verwacht dat er meer meegeleefd zou worden, dan nu gedaan wordt.

Maar ja, ik begrijp wel dat wij dit zelf moeten doen. Ik heb er al met mijn man over gesproken en die wist niet dat ik het zo vervelend vond. Hij geeft mij al wat meer aandacht en dat doet mij al heel erg goed.

Dank jullie wel voor de reacties!!!

gr mama van Md
 
Ik herken het wel en ook weer niet...
Van mijn directe familie krijg ik wel iets minder aandacht, maar bij mijn eerste was ik ook de eerste van mijn generatie die binnen de familie een kindje kreeg: hierna volgde broer, nichtjes enz. Dus begrijp ook wel dat ik toen iets meer aandacht kreeg!

Maar mijn situatie is erg veranderd ten opzichte van drie jaar geleden toen ik  zwanger was van mn zoontje: toen zat ik in de bijstand en was net naar mijn oude stadje terug verhuisd, dus had buiten mijn  familie weinig contacten. Nu ben ik echter studente en een  van de weinige met kinderen, dus als ik een klas binnenloop (heb nu ff vakantie, maar wil in sep. weer beginnen) krijg ik allemaal vragen over hoe het gaat en willen de meiden allemaal ff over mijn buik aaien! HEERLIJK  al die aandacht!

Dus voor mij is de situatie eigenlijk zo verschillend dat ik het niet goed kan vergelijken. Wat ik wel heel mooi vind aan een tweede zwangerschap is de reactie van mijn zoontje: elke dag zodra hij wakker is krijgt de baby een kusje (nou ja, mijn buik dan) en elke avond voor het naar bed gaan ook!  Zo lief!
En de beeb reageert ook nog eens op zijn stemmetje; zodra hij/zij mijn zoontje hoort begint ie druk te bewegen en trappen, nog meer dan bij mijn vriend

Liefs Nika    

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan