Ik begrijp dat 7 mnd lang voelt. Maar gemiddeld duurt het ruim een jaar voor iemand zwanger is. Dus in principe is er nog niet iets aan de hand om je druk te maken. Ben je wel bezig met je ovulatie bij te houden? Ik zie wel dat je de lengte van de cyclus bij houd (wat best netjes is) maar ik zie nergens voorbij komen of je ook echt je ovulatie bij houd. Daar zou ik dan echt mee beginnen. Ovulatie testen kopen, en 2x per dag testen. Ook zou ik je aanraden je temperatuur bij te houden(voordat je je bed uit komt sochtends even je temp. Opnemen. Aan de hand daarvan ga je straks na 2 of 3 cyclussen zien wanneer je je eisprong kan verwachten en heb je geen ovulatie testen meer nodig)
Ik zou nog niet direct naar een arts stappen voor hulp(wij en dan voornamelijk ik, heb ruim 5 jaar hormonen geslikt om zwanger te worden)
Wij hebben het hele traject doorlopen, en zijn uit eindelijk van het stoppen van de pil tot aan de zwangerschap ruim 9 jaar onderweg geweest. Waarbij we de eerste 2 jaar zelf geprobeerd hebben, daarna bleek ik endometriose te hebben. Dat hebben ze toen verwijderd, en toen moesten we het nog 6 maanden zelf proberen. Daarna zijn we door gegaan naar iui dit hebben we 9x gedaan. Daarvan ben ik 1x zwanger geweest wat eindigde in een miskraam met 9 weken. Na de iui zijn we doorgestuurd naar UZ Gent en hebben we samen met mijn eigen gynaecoloog en de gynaecoloog van gent een behandelplan gemaakt. Waardoor ik het voor traject in m'n eigen ziekenhuis kon doen. En de punctie en eventuele terug plaatsing in Gent. 1ste keer hebben ze ivf en icsi gecombineerd, en hebben ze 5 eicellen gebruikt voor ivf (geen bevruchting) en 4 voor icsi(1 bevruchting) helaas deelde deze niet door en is er geen terug plaatsing geweest. 2e ronde hebben ze volledige icsi gedaan 10 rijpe eicellen, allemaal gebruikt voor icsi 1 bevruchting deelde ook niet door en ook weer geen terug plaatsing. Na dit nieuws moesten we op gesprek komen, en na een overleg tussen Nederland(mijn arts) en België (Gent) zijn ze tot de conclusie gekomen dat mijn eicellen van zeer slechte kwaliteit zijn en dat ze daar geen onnodige behandelingen en geld aan willen besteden(of wel, de kans dat jullie zowel medische als natuurlijk kinderen krijgen is nihil. Hier is een telefoonnummer van een psycholoog) dit alles is tussen 2012 en 2019 plaatsgevonden.
Nu zitten we in 2022, en had ik afgelopen februari totaal onverwachts een positieve test in handen. En ben ik vandaag 17w en 4 dgn zwanger. Ja het heeft lang geduurd, en mijn droom om jong moeder te worden heb ik helaas uit moeten stellen. Maar ik zou het zo weer doen.
Heel veel succes?? ik zou nu nog niet naar een arts gaan, duurt het nou echt langer als 1-1,5 jaar zou ik wel aan de bel trekken.
