zwanger zijn

Tussen mijn dochter en mijn zoon zit 2,5 jaar. Ik vind dit prima! Tussen de kinderen van mijn beste vriendin zit 1,5 jaar, en als ik zo eens bekijk heeft zij het (in mijn ogen) een stuk zwaarder gehad de eerste periode. Zij vond het vooral zo zwaar omdat haar oudste nog niet kon lopen toen haar 2e kwam. Dat was bij mij echt een voordeel hoor; Julia liep al, was al erg zelfstandig, en ik kan haar goed uitleggen waarom ze soms even moet wachten.
Maar goed, ik denk inderdaad dat het een persoonlijke keuze is, zwaar is het toch wel met 2 kleintjes hoor, haha! Ik zou zeggen; las je er klaar voor bent weer why not!
Groetjes, eline
 
Hoi, hoi,

Wij hebben 2 dochtertjes en daar zit precies een jaar tussen. De oudste is van 30 juni 2007. De jongste is van 12 juli 2008.
Het is behoorlijk hard werken. Maar aan de andere kant is het ook erg leuk. De oudste loopt nog niet, dus ik moet ze beide overal naar toe dragen.

Voor mijn lichaam was de 2e zwangerschap ontzettend zwaar. Ik zou dat ook zeker niemand aanraden. Ik had erg veel last van verschillende kwalen, ben rond de 4 maanden de ziektewet ingegaan omdat ik niet meer werken kon. (ben leerkracht bij kleuters) Dat was echt te zwaar.
Merk ook dat ik nu behoorlijk moet herstellen. Slaap in de middag nog steeds als mijn dochters op bed liggen.

Tja, ik kan natuurlijk voor niemand beslissen wat de beste tijd is om weer zwanger te raken. Kan je alleen mijn verhaal vertellen. De keuze ligt toch bij jullie!!

Succes,
Juffy
 
Hoi,

Bij onze kids zit er net geen 3 jaar tussen. Ik vind het prima zo. Chiara is heel zelfstandig, begrijpt veel en gaat ook twee dagdelen naar de psz als ik thuis ben, dus dan ben ik ff lekker saampjes met Milan (is soms ook wel stressen hoor met voeden en Chiara van de psz brengen/halen etc.).  

Ik moet wel zeggen dat je snel weer  uit de babytijd bent en ik dus nu wel weer erg moest wennen hoor, ook weer aan  de "vrijheid", want dat gaat steeds makkelijker hoe ouder ze worden, maar goed daar rol je ook zo weer in, en ik denk, hoeveel tijd er ook tussen zit, het is voor iedereen op zijn manier toch "zwaar", en ook daar rol je weer in...

Liefs Esther
 
Na de eerste had ik een streven van een jaar of vier ertussen...
Maar helaas ze komen niet op bestelling. We hebben 7 jaar op ons wondertje moeten wachten. Tussen de eerste en de tweede zit nu dus 10 jaar.
Ik moet zeggen dat ik volop geniet van ons manneke. Ik heb de handen vrij want de oudste is al zo zelfstandig.
Maar goed als het allemaal makkelijk was gegaan had er maar vier jaar tussen gezeten.
Voor mijn man is het hoofdstuk baby's krijgen definitief afgesloten. Hij is dan ook een flink stuk ouder dan ik ben.
Ondanks de zware zwangerschap en moeilijke bevalling, uiteindelijk keizersnede, lijkt het me erg mooi om nog een kindje erbij. Maar dat zit er dus waarschijnlijk niet in.
Dan is het nog goed, want toen we er niet meer op rekenden werden we toch nog zwanger, dus wij zijn erg dankbaar voor ons tweede wonder.

Maar wat jouw vraag betreft, jij moet gewoon je hart volgen. Als jij er klaar voor bent moet je er voor gaan denk ik. Maar die keuze is geheel aan jou. Niemand, ook jijzelf niet, weet wat voor een zwangerschap je nu zult hebben en hoe het je vergaat als er weer een kleine bij is. Succes met je keuze.
 
Volgens mij komt het door de hormonen dat we allemaal nu al weer de kriebels krijgen om weer zwanger te worden. Moeilijk want op zich weet je nu natuurlijk helemaal nog niet hoe je oudste zich gaat ontwikkelen en wat voor handenbindertje het gaat worden.
Wij hebben ruim anderhalf jaar tussen onze twee zoontjes zitten. Het is met vlagen zwaar maar eigenlijk valt het me ook wel weer heel erg mee. Onze jongste is af en toe wat overprikkeld en heeft soms erg last van darmkrampjes en wil dan dus niet slapen. Dat zijn de momenten dat ik er soms even simpel van wordt, maar of dat anders zou zijn geweest als onze oudste ouder zou zijn, ik weet het niet. Het grote voordeel vind ik dat onze oudste nog 3 uur slaapt overdag en 's avonds om 19.00 uur in bed ligt. Heerlijk. Zo heb ik tijd voor de oudste als de baby slaapt en voor de baby als de oudste slaapt. Volgens mij komt geen van beide zo iets te kort. Ik kan nu ook al echt genieten van het idee dat mijn twee knullen volgend jaar lekker met elkaar gaan spelen, heerlijk toch. Ik zou het zo weer op deze manier doen.
 
Wij zijn voor een tweede kindje gegaan toen de oudste net 1 was. We hoopten op een niet al te groot leeftijdsverschil en dat is ons gegund. We hadden er ruim 2 jaar over gedaan om van de eerste zwanger te worden en nu was ik binnen 3 maanden zwanger. Ik vond het zelf wel belangrijk om eerst goed te ontzwangeren en mijn lichaam te laten herstellen. Daarom hebben wij gewacht tot de oudste 1 was.

Wij zijn blij met het leeftijdsverschil van 2 jaar, omdat de oudste nu al veel snapt en ik hem kan uitleggen waarom hij soms even moet wachten. Ook is het erg fijn dat hij zelf  de trap op en af kan  en zelf kan eten en drinken.

Je hormonen razen nu natuurlijk ook nog door je lijf en waarschijnlijk mis je je mooie buik met het heerlijk trappelende kindje erin. Denk goed na of je echt al klaar bent voor een 2e kindje dadelijk. Als dat zo is, en je denkt zelf dat je het lichamelijk goed aan kunt, zo snel een 2e zwangerschap, dan zou ik zeggen: ga ervoor. Maar twijfel je, dan zou ik het nog niet doen.

Succes met je keuze.

Groetjes,
Susan

 
Tip 1, wacht liever inderdaad nog flink wat maandjes. Laat je lijf herstellen....

Bij ons kriebelde het ook vrij snel weer. Wij wilden ook niet al te veel leeftijdsverschil ertussen, zeker omdat we ook voor een 3e en misschien 4e wilden gaan.
Danae was 9 maanden en toen zeiden we we gaan er weer voor. je weet nooit hoe lang het duurt voordat je weer zwanger bent. maar hoppa ik was direct zwanger. Er zit dus 18 maanden tussen nr 1 en 2.
Arwen is geboren met een open ruggetje, gelukkgi heeft ze geen waterhoofd gekregen. Maar zelfs zonder dat waren er de eerste maanden genoeg redenen tot twijfel. moesten we nog wel voor een 3e kindje gaan. wat als dit ook een handicap had, enz enz. En soweiso wilden we niet voor haar 1e verjaardag voor een 3e kindje gaan.
Maar de wil voor een 3e bleek sterker dan de angst voor al wat mis kon gaan.
Nu was ik ook weer de 1e x zwanger. Tussen Arwen en Joah (16 mei 2008) zit 21 maanden.

Al met al dus 3 kinderen in 3,5 jaar. Dat is pittig, maar ik zie wel dat Danae en Arwen nu met elkaar gaan spelen. En ik ben van mening dat je dat hebt met een leeftijdsverschil to zo'n 2 a 2,5 jaar. Heb je er meer tussen dan zit je later met andere intersesses enzo.

Maar het blijft je eigen keus. Ben je flexibel, heb je geduld, zijn je kids belangrijker dan je huishouden. Dan is het wel te doen. maar ben je een geordend iemand, die alles pico in orde wil hebben thuis. Dan zou ik nog ff een dik jaar wachten om voor nr 2 te gaan.

Houd ons maar op de hoogte van de ontwikkelingen haha.
hier zijn we nog niet uit de keus wel of geen 4e kindje (nee nu nog absoluut niet).
Mijn man vond het bij Joah toch wel eng of er niks mis zou gaan, maar we hebben nog wel ff om die beslissing te nemen.

Groetjes Bianca
 
Hallo,

Jette is nu 14 weken maar bij mij kriebeld het al een paar weken weer.Ik kolf 100%, en dan mag je er niet vanuit gaan dat je niet vruchtbaar bent.Ik ben nog niet weer ongesteld geweest en heb zelfs serieus gedacht dat ik alweer zwanger was, maar dat blijkt niet zo te zijn.Nu ben ik wel een beetje uit mn doen omdat ik mn lichaam niet meer ken zeg maar, dus ik hoop wel dat mn menstruatie binnenkort weer normaal komt.Maar goed, we laten t sowieso komen zo als t komt, dus misschien duurt het ook nog wel even voordat 'we'  weer zwanger raken.Ik laat t gewoon over me heen komen, persoonlijk denk ik dat er geen ideaal leeftijdsverschil is, dat is een heel individueel iets denk ik.
Net hoe je er zelf mee om gaat, iig is het belangerijk dat het je persoonlijke keuze is.

Groetjes
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan