Zwangerschap van de 3de (nakomeling)

[Gabrielw]

Hoi allemaal,
Ik ben in maart uitgerekend van onze 3de kind. Deze zwangerschap is totaal onverwacht, maar wel welkom.
We dachten dat het te maken had met vakantie stress, omdat ik al 9 dagen overtijd was.
Onze kids zijn bijna 16 en 13 jaar.
We beginnen dus weer helemaal opnieuw.
Dit heeft natuurlijk zijn voor en nadelen.
De Kids vinden het helemaal geweldig.
Wij hebben nog een beetje mixed feelings, omdat we dit niet verwacht hadden en of gepland. Allebei mijn kids zijn gepland. Vind het vervelend, dat ik dadelijk moet zeggen dat het een ongelukje was. Het is wel uit liefde gemaakt. Wie heeft hier ervaring mee?

 

[EmsieB]

Hoi gebruiker,

Allereerst gefeliciteerd! Ik heb nooit in jouw situatie gezeten, maar wel in de situatie waarin je kinderen zitten. Ik was namelijk 12 toen ik voor het eerst grote zus werd (had nog 2 boven mij zitten) en toen ik 13 was nog een keer.

Mijn ouders zijn gescheiden en mijn moeder heeft met haar nieuwe man nog 2 kinderen gekregen. Uiteraard vonden wij dit geweldig, nog een kindje op komst! Mijn zus en ik hebben veel zorg gedragen voor de jongere kinderen, vooral omdat wij dit erg leuk vonden en omdat mijn moeder het ook wel lekker vond om ze eens uit handen te geven. Naast de postieve aspecten van een jonger broertje/zusje zitten er uiteraard ook negatieve dingen aan en dat is waar ik je graag voor wil waarschuwen.

Na 12 jaar de jongste te zijn geweest, stond mijn wereld natuurlijk helemaal op zijn kop. Er kwam een klein baby'tje in huis en alle aandacht die ik in de 12 jaar ontvangen had, was toen weinig meer iets van te merken. We hebben tijden gehad dat we behoorlijk losgelaten zijn, omdat mijn ouders er de tijd of gewoonweg de energie niet voor hadden. Een keer lekker winkelen met mijn moeder ging bijna niet, omdat de kids dan mee moesten omdat ze er geen opvang voor had, als je een keer een gesprek met haar wilde voeren werd je continu onderbroken door het geschreeuw/aandachttrekkerij van de kinderen etc etc.

Zorg er alsjeblieft voor dat dat jullie kinderen niet overkomt. Zorg ervoor dat je ze de juiste hoeveelheid aandacht blijft geven. Ze zullen begrijpen dat ze minder zullen krijgen, maar zorg ervoor dat je goed in contact met ze blijft en dat je ze regelmatig de aandacht geeft die ze echt verdienen.

Ik wil niet negatief reageren, dat is absoluut niet de bedoeling, maar ik hoop dat je er iets mee kunt. Heel veel succes met je zwangerschap gewenst!!

 

[Gabrielw]

Heel erg bedankt voor de tip! Ik ga hier echt rekening mee houden. Nu heb ik wel 1 geluk. Mijn kids smeken al jaren om een broertje of zusje. Alleen hebben zelf geen idee wat dat mee brengt. Het is niet alleen een flesje geven, en een luier verschonen. 
We zijn een heel hecht gezin. Dit zal heus verandering brengen bij ons. Zal niet altijd makkelijk zijn. Hopelijk maakt het ons nog sterker. 
Bedankt voor je bericht, ik kan daar zeker wat mee. 

 

[EmsieB]

Oh dat is super fijn dat jullie heel hecht zijn! Het gaat vast en zeker goed komen, zeker als ze het zelf ook al jaren willen! Idd er komt meer bij kijken dan die dingen ?
Ik ben dol op mijn broertje en zusje, maar vroeger was het voor mij persoonlijk vrij heftig (was zelf ook geen makkelijke puber ?).
 

 

[Gabrielw]

Haha ja dat puberen is ook niet alles. Zit daar nu midden in 

 

[yvonneliane]

Hier ook onverwachts een 3 kindje, waarom zou je het een zien als een ongelukje en het zo benoemen? Als het heel welkom is? Voor ons is ze echt een cadeautje en zo zal ik d'r ook altijd noemen.
succes met het plaatsen van dit wondertje, en geniet voor zover dat kan samen met je grote kinderen. Ik vind het heel speciaal dat ik dit nu met hun kan delen. 

 

[Gabrielw]

Omdat het niet gepland is.. Vind het ook een naar woord! Van deze gaan we even veel houden. Het is inderdaad special dat ze dit kunnen meemaken. Hoe oud zijn die van jou? Ik zelf ben 36 en mijn man 42

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi , Ik heb precies hetzelfde, Mijn oudste dochter wordt 16 en jongste is net 14.  Met mijn nieuwe partner hebben we ook onverwachts nog een cadeautje gekregen zoals ik het altijd zeg. 
Het leven zit vol verrassingen.  
De oudste heeft 3 jr geleden een zwaar ongeluk gehad en zit daardoor in een rolstoel en heeft hersenschade, Ik heb in het begin ook echt getwijfeld... Gaat dit wel lukken? Helemaal opnieuw beginnen, hele basisschool etc. Dit alles in combinatie met de zorg voor de oudste... Ik ben nu 29 wk zwanger, baby is te groot waardoor het bijna zeker is dat ik in een ziekenhuis moet gaan bevallen. HAd het leifst net als bij de vorige 2 gewoon lekker thuis. Maar ja we gaan het maar afwachten.  
Beide meiden kijkene r naar uit om een broetje of zusje te krijgen, al heeftde jongste meer twijfels dan de oudste., De oudste wilt ook graag bij de bevalling zijn. Dat vind mijn moerde "not done" "krijgt ze een tauma van!" Maar ik ga het daar nog ens goed over hebben met verloskundige  en haar therapeuten. Onddanks dat ik nu al kan gaan fatellen nog 11 weken... blijf ik het een wonder vinden en verbaasd dat ik straks weer een eigen baby in de armen heb. Maar het zal ons ook weer beetje terug naard e normale wereld brengen, na 3 jaar focus op de oudste en die niewue wereld waar we in terecht zijn gekomen. Hoop echt dat de jongste ( die zich die tijd heeft weggecijferd) nu ook weer erbij komt , want ze wilt straks wel graag met de baby knuffelen enzo...