Zwangerschap vol ‘complicaties’

Hoi allemaal,

Sorry, ik moet even van me afschrijven na vandaag..

Tussen kerst en de jaarwisseling ben ik met spoed opgenomen ivm hevige nierstuwing en is er een nefrostomiekatheter geplaatst. De rust leek inmiddels wedergekeerd en het leek allemaal wat beter te gaan.

Vandaag ben ik 27.2 weken zwanger en had ik controle bij de gyn. Met echo deze keer want de laatste echo was al een tijdje geleden. Ik maakte me dan ook niet erg zorgen en dacht meer aan een routine controle..

Tijdens de echo leek alles goed. De groei was goed, vruchtwater wel ruim (23). Tijdens het gesprek met de gyn kwam naar voren dat de groei van de kleine van p48 naar p89 is gegaan. En dat icm het ruime vruchtwater, 25 is de grens om te gaan onderzoeken op zwangerschapssuiker.
Ook bleek mijn bloeddruk te hoog.. 138/87 , dus iets wat ik de komende dagen moet laten meten. Gezien ik thuiszorg heb voor verzorging van de NSK kan dat gecombineerd worden.

Al met al klinkt het misschien niet heel ernstig, maar voor mij was het toch wel een beetje een shock.. Ik ben altijd vrij nuchter, maar na die NSK die al vrij onverwachts is geplaatst en wat de nodige zorgen met zich mee brengt, komt dit er nog even bovenop.

Het staat gelukkig al vast dat ze gaan inleiden met 37 weken.

Het zwanger worden is voor ons geen probleem. Het zwanger blijven is bij ons echt een dingetje omdat we beide drager zijn van een erfelijke afwijking en er iedere zwangerschap opnieuw een kans is dat ons kindje niet levensvatbaar is na de geboorte..
Onze oudste is 7, daarna hebben we een aantal zwangerschappen gehad die niet goed waren en eind 2021 hebben we eindelijk ons 2e kindje mogen verwelkomen en dat we zo snel een nieuwe positieve en gezonde zwangerschap hadden was voor ons echt heel bijzonder!

Ik zou graag horen of er mensen zijn met ervaring met een NSK tijdens de zwangerschap, ruim vruchtwater, een gestegen groei van de baby, zwangerschapssuiker en/of een hoge bloeddruk ?
 
Ik kan me goed voorstellen dat je het pittig vind zo! Op een paar puntjes heb ik wat herkenning maar geen idee of je daar iets aan hebt? Ik heb ook opgenomen gelegen met een nierbekkeninfectie en nierstuwing, had ook flink wat vruchtwater en een grote baby (geen zwangerschapssuiker). Omdat mijn bloeddruk ook wat aan de hoge kant was en hij zo groot werd geschat werd ik op de uitgerekende datum na een controle-afspraak 'in het ziekenhuis gehouden' voor een inleiding. Uiteindelijk is hij 3 dagen later geboren met een spoedkeizersnede. Hij was 54 cm en woog 4315 gram. De schatting dat het een grote baby was klopte dus wel. Als je met 37 weken al wordt ingeleid zal de baby misschien niet heel groot worden??
 
Jeetje wat heftig zeg! 

Ik heb bij mijn tweede kindje ook heel veel vruchtwater gehad en een flink groeiende baby. Ze hebben me twee keer getest op zwangerschapsdiabetes (eerste keer nog vanwege diabetes type 1 in de familie, tweede keer ivm het vele vruchtwater en de flinke groei), maar dat had ik niet. Ons zoontje is gewoon gezond geboren (met 38+6 ingeleid ivm zijn gewicht wat eigenlijk ook nog wel mee bleek te vallen bij de geboorte (p82 ipv de voorspelde p96)). Ik kan me vooral nog herinneren dat bij het breken van de vliezen een golf vruchtwater kwam waar de verloskundigen van schrokken en alle zeiltjes die er lagen niet tegen opgewassen waren, en meteen toen hij geboren was kwam er nog een hele golf, die kennelijk ook weer aanzienlijk groter was dan ze verwacht hadden. Oja, en ik werd regelmatig dik genoemd of veel verder ingeschat door omstanders op basis van de omvang van mijn buik, maarja - hoewel niet leuk natuurlijk niet echt iets om je zorgen over te maken. Maar ik had dus niet de combinatie met een hoge bloeddruk of NSK.

Ik hoop van harte voor je dat deze zwangerschap niet nog meer spannende hobbels krijgt en je over een week of 10 een gezond kindje mag verwelkomen.
 
Ik ben ik mijn eerste zwangerschap ook opgenomen geweest voor nierstuwing, maar gelukkig geen NSK nodig gehad. Laatste zwangerschap had ik ook stuwing maar kon ik het redelijk uithouden met wisselen van kant om te liggen. Ik ben twee keer eerder ingeleid 39.0 en 38.0 en beide keren dezelfde dag bevallen, maar nu begin ik toch wel wat angstig te worden voor allerlei complicaties (Google is toch niet altijd je beste vriend?).  
Fijn om te lezen dat dat ruimte vruchtwater icm grote baby dus ook gewoon niets hoeft te betekenen.. waren jullie baby's al vanaf het begin groot of kwam dat ook pas later zoals bij ons ?
 
Mijn buik is overigens niet dik. Sommigen hebben met 12 weken meer buik dan ik nu met 27.
 
Ik heb geen ervaring met nierstuwing. Maar wel met hoe je je voelt. 
Mijn eerste zwangerschap eindigde in een snel verslechterende vergiftiging en een vroeggeboorte. Ook had ik een verkorte baarmoederhals. De laatste 4 weken was het in en uit het ziekenhuis voor steeds weer opnieuw testjes. Op de allerlaatste dag ging het snel slechter en begon de bevalling gelukkig spontaan. Niemand had ooit gelet op mijn voor de termijn monsterlijk grote dame. P97. Ze is een maand te vroeg geboren en was 3450 gram. Is een lachtertje geweest, maar verder geen woorden aan geweid. Ik weet dat ik in de dagen voor de bevalling erg beroerd was en ook heel emotioneel van alle onzekerheid. Wanneer kwam het moment dat ik moest blijven? Of dat ze mijn baby gingen halen? Voelde ook erg alsof ik met elk bezoekje meer slecht nieuws kreeg. Gek werd ik ervan!
De zwangerschap van de jongste liep beter. Ik kreeg ascal en dit keer geen hoge bloeddruk. Wel bleek ik zwangerschapsdiabetes te hebben. De protocollen zijn gewijzigd. Nu prikken ze 1 uur en 2 uur na de test. Bij mijn oudtse alleen 2 uur na de test. Vermoedelijk had ik het bij de oudste ook, maar is het over het hoofd gezien. Mijn nuchtere prik en 2 uur later was goed. 1 uur later niet. Ik heb het met een dieet onder controle kunnen houden. Niet leuk, maar wel te doen. Wel had ik polyhydramnion (teveel vruchtwater) en ze bleven maar praten over die macrosome baby van wel p100!! Laatste weken gingen steeds over mogelijk insuline spuiten, terwijl het met dieet nog goed ging. Ook over natuurlijk bevallen of inleiden, vanwege de giga baby. En er was lange tijd niet duidelijk of de placenta te dicht bij de baarmoedermond zat, dus keizersnede was ook nog in de running. En elke verloskundige en gyneacoloog die ik in die weken sprak zei dat ik rekening moest houden met een vroeggeboorte omdat de oudste zo vroeg kwam, de baby voor een tweede heel snel ingedaald was en omdat ik al vanaf 32 weken met weeenactiviteit en verweking rond liep. Voor mijn gevoel was het een grote horrorshow.
Maar ik ben ingeleid met 38 weken. Mijn baby was groot, maar niet macrosoom. Ze deed het goed. Geen glucoseproblemen. Bij mij was het ook meteen weg. Wel een enorme plons vruchtwater bij het breken van mijn vliezen. Verloskundige duwde van onder en verpleegkundige van boven op mijn buik, om de baby op zn plaats in het bekken te houden. Zonder oxytocine lag mijn baby in 45 min op mn buik. Ik ben wel blij dat ik in het ziekenhuis was. Polyhydramnion is tijdens de bevalling geen grapje. 
 
 
 
Ik had wel echt een gigabuik. Direct al. Met 15 weken moesten mensen al lachen als ik dat zei. Rond 25 weken zag ik er voldragen uit. De verloskundige had het er zelfs over. Rond mijn bevalling voelde ik me net jabba de hut op sateprikkers (mn benen zijn dun). Hij stond ook zo naar voren. Maar ik heb m gewoon met trots gedragen hoor
 
Volgens mij kwam dat bij ons ook pas wat later. Bij de 20 weken echo was er iig nog niets over gezegd. Baby deed het verder prima. Zoals gezegd wel wat groter maar dat is nooit een nadeel geweest voor hem, alleen voor mij qua bevallen. Ik had door het ruime vruchtwater ook een erg grote buik. De verloskundige was vrij zeker van dat bij meer dan 4kg zou zijn. Niet zozeer qua echo's maar ook 'op de hand'. Volgens mij liep ik qua buik omvang een maand voor als ik het me goed herinner. 
 
Terug
Bovenaan