<p>Afgelopen januari heb ik een miskraam gehad met zo'n 8 weken zwangerschap. Sindsdien lijkt het wel alsof de halve wereld bevrucht is, want in de afgelopen 2 weken heb ik, zonder overdrijven, minstens 10 zwangerschapsaankondigingen voorbij zien komen. Op sociale media, mensen die ik tegen kwam in een winkel en het me daar vertelden etc. Voor al die mensen ben ik blij. Tegelijkertijd doet het me zoveel verdriet. 'Zij wel, ik niet'. Ze zijn ook allemaal uitgerekend in augustus, wanneer ik ook uitgerekend was. </p><p>Ik vind het echt heel moeilijk om hiermee om te gaan. Moeilijker dan ik wil. Het valt me van mezelf tegen dat ik het er moeilijk mee heb, en me jaloers voel. Ik wil het liefst aan iedereen vertellen dat ik ook zwanger was, en ook zo graag wil. </p><p>De komende maanden ga ik dit vaker tegen komen. Mensen die zwanger zijn, maar ook alle dingen die ik zelf zo graag had gehad. Bekend maken van geslacht, mooie buiken, en straks in augustus al die lieve mooie baby s die geboren worden. </p><p>Zijn er meiden die dit ook meegemaakt hebben? Die tips hebben hoe hiermee om te gaan? </p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Zwangerschapsaankondigingen na miskraam
- Onderwerp starter JuneM
- Startdatum
Ik denk inderdaad dat je het tegen mensen die naast je staat ook gewoon moet delen, ik vond persoonlijk dat de jaloezie dan ook al deels weg was voor me. En daarbij mag je je best rot voelen en het ook willen want tja dat is ook zo! Het is jou even hard gegund. Als je jezelf de ruimte geeft die gevoelens te hebben dan zijn ze ook minder sterk dan dat je ze heel de tijd probeert te negeren. ???
Vertrouw op je lichaam JuneM. Jullie tijd komt nog wel!
Het leven is niet altijd eerlijk, maar hier is niet zoveel aan te doen. Het zou alleen wel zonde zijn als je ervoor kiest dit je leven te laten bepalen. Loslaten en focussen op waar je invloed op hebt. Ik duim voor je dat je snel een kleintje mag voldragen.
Het leven is niet altijd eerlijk, maar hier is niet zoveel aan te doen. Het zou alleen wel zonde zijn als je ervoor kiest dit je leven te laten bepalen. Loslaten en focussen op waar je invloed op hebt. Ik duim voor je dat je snel een kleintje mag voldragen.
Gelukkig ben ik een enorme doemdenker... Ik ga denk ik pas toegeven als ik zwanger zou zijn na 3 maanden. Maar in de praktijk werkt dat vast heel anders... Gewoon klote voor je meis. Had het ook graag anders voor je gezien. Was je erg actief hier op het forum? Dat lijkt me ook wel meewegrn. Als je eerst gelijk oploopt en ineens sta je weer terug bij af.
Hoi!
Ik was toevallig ook in augustus uitgerekend. Het heeft een maand geduurd (met afwachten, medicatie en uiteindelijk toch een curettage) voordat het vruchtje en alles eruit was. Dit was pittig. En nu als ik het heb over augustus merk ik dat mij dat nog steeds raakt. Het gevoel van hoe zou het nu geweest zou zijn en zeker als mensen ook in augustus uitgerekend zijn.
Wat ik ondanks deze gevoelens en gedachten probeer te doen is vertrouwen hebben. Vertrouwen hebben dat het ons gegund is binnenkort opnieuw zwanger te mogen zijn en te blijven. Ik geloof dat het mij helpt deze gedachtes om te buigen. En alle zwangerschapaankondigen ter kennisgeving aan te nemen en denken binnenkort ben ik degene die dit ook kan zeggen.
Succes en liefs
Ik was toevallig ook in augustus uitgerekend. Het heeft een maand geduurd (met afwachten, medicatie en uiteindelijk toch een curettage) voordat het vruchtje en alles eruit was. Dit was pittig. En nu als ik het heb over augustus merk ik dat mij dat nog steeds raakt. Het gevoel van hoe zou het nu geweest zou zijn en zeker als mensen ook in augustus uitgerekend zijn.
Wat ik ondanks deze gevoelens en gedachten probeer te doen is vertrouwen hebben. Vertrouwen hebben dat het ons gegund is binnenkort opnieuw zwanger te mogen zijn en te blijven. Ik geloof dat het mij helpt deze gedachtes om te buigen. En alle zwangerschapaankondigen ter kennisgeving aan te nemen en denken binnenkort ben ik degene die dit ook kan zeggen.
Succes en liefs
Helaas herkenbaar wat je zegt. Maar probeer er toch zoveel mogelijk over te praten. Het is een heftige tijd en je verdriet mag er zijn!
Voor de kerst kregen wij helaas te horen dat het hartje gestopt was met kloppen. Daarna heeft alles lang geduurt omdat het niet op gang kwam. Na pillen was helaas curretage alsnog nodig.
Wij maakte er geen geheim van en achteraf heeft mij dat geholpen en ook veel mee gelezen op dit forum.
Heel veel sterkte!
Voor de kerst kregen wij helaas te horen dat het hartje gestopt was met kloppen. Daarna heeft alles lang geduurt omdat het niet op gang kwam. Na pillen was helaas curretage alsnog nodig.
Wij maakte er geen geheim van en achteraf heeft mij dat geholpen en ook veel mee gelezen op dit forum.
Heel veel sterkte!
Ik zou eerst april, miskraam bij 5 weken en later in juni, miskraam 11 weken uitgerekend zijn.
Ik heb er ook wel eens moeite mee, maar als je er open over bent valt er heel wat last van je af. Bij mij weet mn gehele omgeving het. We hadden al een goede echo gehad.
Ik ben nu alweer zwanger, hopelijk gaat het dit keer wel goed. Maar blijf in mn hoofd dat juni een mooie maand zou zij om te bevallen. Maar goed het is niet anders. Hopelijk ben je ook snel zwanger en kun je het een plekje geven
Ik heb er ook wel eens moeite mee, maar als je er open over bent valt er heel wat last van je af. Bij mij weet mn gehele omgeving het. We hadden al een goede echo gehad.
Ik ben nu alweer zwanger, hopelijk gaat het dit keer wel goed. Maar blijf in mn hoofd dat juni een mooie maand zou zij om te bevallen. Maar goed het is niet anders. Hopelijk ben je ook snel zwanger en kun je het een plekje geven
Na mijn miskraam heb ik ook dit soort gevoelens gehad, erg herkenbaar. Wat bij mij hielp is om het er wel over te hebben (niet met de hele wereld natuurlijk). Erkennen en vertellen dat het is gebeurd en dat dat kut is was voor mij belangrijk, vooral niet in een doofpot stoppen. Er rust nog een raar soort taboe op het vertellen dat je een miskraam hebt gehad.
Uiteindelijk heeft het bij mij tot na de uitgerekende datum geduurd voordat ik het echt kon afsluiten. Twee a drie maanden daarvoor voelde ik me wel al weer veel meer mezelf hoor, maar er bleef wat knagen waarvan ik niet precies wist wat dat nou was. Een maand na de maand waarin in uitgerekend was ben ik weer zwanger geworden, nu 35 weken verder inmiddels.
Ook zijn mijn vriend en ik samen op vakantie geweest, een goede 3 weken. Dat hielp ook om weer andere leuke dingen en indrukken op te doen en het samen leuk te hebben en de focus op wat anders te hebben.
Iedereen heeft natuurlijk zijn eigen manier om dit verdriet en verlies te verwerken. Ik hoop dat je hier iets aan hebt gehad en wil je veel kracht en positieve gedachten toewensen voor de komende periode. Dit gaat je lukken!
Veel liefs.
Uiteindelijk heeft het bij mij tot na de uitgerekende datum geduurd voordat ik het echt kon afsluiten. Twee a drie maanden daarvoor voelde ik me wel al weer veel meer mezelf hoor, maar er bleef wat knagen waarvan ik niet precies wist wat dat nou was. Een maand na de maand waarin in uitgerekend was ben ik weer zwanger geworden, nu 35 weken verder inmiddels.
Ook zijn mijn vriend en ik samen op vakantie geweest, een goede 3 weken. Dat hielp ook om weer andere leuke dingen en indrukken op te doen en het samen leuk te hebben en de focus op wat anders te hebben.
Iedereen heeft natuurlijk zijn eigen manier om dit verdriet en verlies te verwerken. Ik hoop dat je hier iets aan hebt gehad en wil je veel kracht en positieve gedachten toewensen voor de komende periode. Dit gaat je lukken!
Veel liefs.