Thuis bevallen of in het ziekenhuis bevallen, wat heeft jullie voorkeur en waarom?

[Jetske-OvN]

Bevallen is een van de meest persoonlijke en belangrijke momenten in je leven en de keuze van de plek kan een grote impact hebben op je ervaring. Sommige vrouwen voelen zich het meest op hun gemak in de vertrouwde omgeving van hun eigen huis, terwijl anderen liever de medische faciliteiten en veiligheid van een ziekenhuis verkiezen. Wat zijn jullie gedachten en ervaringen?

Wat zijn voor jou de voordelen van een thuisbevalling? Of waarom kies je juist voor de zekerheid van een ziekenhuisbevalling? Heb je misschien al ervaring met één van beiden of beide opties? We horen graag je verhaal en tips.

En stel je bent zwanger en je hebt vragen betreft bevallen, dan kan je hier je vraag stellen! Wij helpen je graag.

*Ookal ben je het niet eens met de keuze/motivatie van een ander, iedereen is anders en heeft andere wensen en dat is oke! Respecteer elkaar en omarm verschillen. Dat maakt dit forum juist zo'n fijne plek, iedereen zijn menig is welkom(zolang het respectvol blijft).

 

[Mariemamma]

Ik ben twee keer in het ziekenhuis bevallen. Het is hier vlakbij en bij complicaties lig je gelijk op de goede plek. De bevalling van mijn eerste was erg heftig, dus bij de tweede ook weer in het ziekenhuis bevallen.

 

[Essil]

Ik ben na mijn thuisbevalling alsnog in de ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis.
Los van dat, beviel de thuisbevalling goed. Ik kon herl goed ontspannen tussen de weeën door, met mijn favoriete serie op Netflix. En bij iedere wee de serie pauzeren. Terwijl mijn man de weeën timede.
Het was ook fijn de eerste nacht in het ziekenhuis te verblijven. Voor hulp met aanleggen 's nachts. Heel relaxed.

 

[f_FjawWGZ1HOqgxXi]

1e bevalling was in het zh, een spoedkeizer
2e 3e en 4e in het ziekenhuis
5e op eigen verzoek thuis…
De 5e bevalling vond in de fijnste. Je eigen plekje, de rust,

 

[Ananasss]

Eerste: thuis begonnen. Na een dag volop weeen en teruglopende ontsluiting uiteindelijk in Zkh beland.
Tweede: wegens medicatiegebruik medisch in zkh moeten bevallen. Achteraf blij om, anders was ik nu dood geweest.

 

[fmwNkUQHyBXF0sUD]

Zelf ben ik beide keren in het ziekenhuis bevallen omdat mijn bloeddruk te hoog was, aan mij was de keuze en was heel blij dat ik voor het ziekenhuis koos. Omdat ze constant je baby monitoren, je echt even op gang helpen met de eerste borstvoeding. Zelf moest ik bij beiden ook nog een etmaal blijven en dan heb je altijd zusters om je heen en een goede controle op jou en de baby. Ik zou t zo weer doen want ze hebben daar gewoon veel mensen rondlopen met kennis en ervaring en ook alles zo bij de hand. Ze lieten mij trouwens ook echt niet gaan voordat ik zelf kon douchen.

 

[fka0no11Ccq9t0rx]

Ik heb twee ervaringen. Beide keren gingen we voor poliklinisch, maar beide keren niet gelukt.

Eerste keer was begin april 2020. Bevalling kwam thuis op gang, maar het was al snel duidelijk dat er in het vruchtwater was gepoept. Het werd een medische bevalling. Keurig door de verloskundige afgeleverd bij het ziekenhuis, maar ze mocht niet mee voor overdracht. Of het nu de stress was of de medische omgeving.... weeën zakten in. Ik voelde me wel beschermd en veilig, maar had het achteraf anders gewild. Ik kreeg weeënopwekkers, waar ik akkoord mee ben gegaan, maar helemaal niet fijn vond. Niemand die voorstelde om van baringshouding te wisselen. Uiteindelijk is ons oudste kindje gezond geboren, maar met knip en vaccuümpomp.
Tijdens de tweede zwangerschap deed ik een bevallingscursus bij een doula. Ik las het boek 'Positief over bevallen'. Het plan van mij en mijn man was om bevalling zoveel mogelijk thuis te starten en dan met verloskundige naar ziekenhuis te gaan. Door de eerdere ervaring dat weeën weer kunnen inzakken, heb wat lang gewacht met bellen naar de verloskundige. De natuur deed haar ding. Kindje is gezond geboren, met mij en haar vader. Medische ondersteuning was er snel.

Het gaat erom wat voor jou goed voelt. Wij hadden de luxe dat ziekenhuis dichtbij was.

Wat mij in eerste instantie van een thuisbevalling afhield: de troep! en: ouder kind dat ligt te slapen.
Realiteit: bij een ziekenhuisbevalling heb je vaak voordat je naar het ziekenhuis gaat, al flink wat troep gemaakt. Wanneer je geen mensen in je netwerk hebt die zo lief zijn dit op te ruimen voor je thuis komt, kom je thuis in het huis zoals je het hebt achtergelaten. Bij een thuisbevalling wordt dit opgepakt.
Bij een ziekenhuisbevalling moet er ook iets geregeld worden voor oudere kinderen. Dus tja.

Wat ik niet realiseerde wat een thuisbevalling kon brengen: je hoeft niet meer terug naar huis, want je bent er al. En golden hour kan (met kleine onderbrekingen) wel 48 golden hour zijn. Controles van de baby werden letterlijk gedaan terwijl het op mijn borst lag of vlak bij mijn voeten, waarna de baby direct weer bij mij werd gelegd. Toen ik aan het douchen was, lag mijn man met de baby comfortabel op ons bed in plaats van op een niet-zo-comfortabele-ziekenhuisbank.

Elke bevalling is anders. Maar als het kindje gezond is, ik me gezond voel én ik er vertrouwen hebt dat hulp vlot beschikbaar zijn, ga ik weer voor een thuisbevalling.

 

[fu7EDOtnXbRv4cGL]

Ik ben afgelopen zondag bevallen. Ik wou het thuis proberen omdat ik het fijn vind dat je dan alles vanzelf bij de hand hebt en een vertrouwde omgeving. Uiteindelijk schoot het bij mij niet op en had ik na 17uur 4cm ontsluiting. Toen de keuze gemaakt om naar het ziekenhuis te gaan en een ruggenprik genomen. Uiteindelijk na 30uur was onze zoon er.
Ik zou de volgende keer weer voor het ziekenhuis kiezen. Voor mij was het ziekenhuis dichtbij.
Ik heb een positieve ervaring overgehouden aan het bevallen in het ziekenhuis omdat er allemaal lieve verpleegkundige en verloskundige waren. Ook was ik blij dat we in het ziekenhuis waren omdat na de bevalling ik gehecht moest worden op de OK en onze zoon naar de kinderafdeling moest ivm opstart problemen.
Maar iedereen ervaart het anders en zeker doen wat goed voelt. Succes!