Thuis bevallen of in het ziekenhuis bevallen, wat heeft jullie voorkeur en waarom?

[fp6O5JxvlRqD812F]

Ik vond de eerste keer in het ziekenhuis een fijn idee en voelde me daar ook veiliger. Het idee dat je snel geholpen kan worden mocht er toch wat mis gaan gaf rust. Je ligt nou eenmaal sneller op de O.K. dan dat je met de ambulance nog daarheen moet.
Ik vond de begeleiding fijn na de bevalling, alles wordt super snel opgeruimd en voor je het weet lig je weer gedouched in een schoon luxe bedje die je in alle standen kan zetten.

Wij moesten uit eindelijk een nachtje blijven omdat de suikerwaarde van ons zoontje wat te laag waren en heb dat als heel prettig ervaren. Mijn man kon ook op de slaapbank op mn kamer blijven slapen, die was kapot dus kon in 1x lekker doorslapen zodat hij er de volgende dag weer helemaal voor mij kon zijn. De verpleegkundige waren lieve schatten en ik voelde me als een prinsesje behandeld. Ze kwamen snachts regelmatig kijken en hielpen me bij het aanleggen aan de borst elke 2 uur. Ik was toch wat onzeker met een eerste pasgeboren babytje en vond het heel fijn dat zij met hun bak ervaring overal antwoord op hebben en graag willen helpen. hoeft alleen maar op die rode knop te drukken en er staat zo een verpleegkundige in je kamer.

Ik weet wel dat als echt alles normaal verloopt zonder bijzonderheden dan mag je 3 uur na de bevalling weer naar huis en zul je het thuis verder op moeten pakken met de kraamzorg.
Maar nu bijna uitgerekend van de 2e en heb er weer voor gekozen in het ziekenhuis te bevallen

 

[Neushoorntje]

Ik wou heel graag thuis bevallen, maar kreeg door hoge galzuurwaarden en hogere bloeddruk toch een medische indicatie. Mijn zusje had kerstlampjes meegenomen om het gezellig te maken. En ik had een lavendelzakje in het ziekenhuiskussen gestopt, daar sliep ik thuis ook al mee.

Als je poliklinisch bevalt is het natuurlijk anders, maar wat ik stom vond tijdens de bevalling waren de buisjes en kabels die aan me hingen. Stom infuus, stomme hartmonitor. Als ik thuis was gebleven had ik waarschijnlijk ook niet om die ruggenprik gevraagd, die ik wilde omdat de weeën zo snel kwamen door de weeënopwekkers. Die ruggenprik werd eerst verkeerd geprikt, en haalde ook niks uit, omdat ik eigenlijk ook al te ver gevorderd was qua ontsluiting. En nog een kabel aan me, en nu mocht ik niet eens meer staan.


Maar het personeel was wel heel lief. En het was maar een moment, de overgang van zwanger naar moeder. Ik vind het heerlijk om moeder van mijn zoontje te zijn!