Hey,
ik snap je gevoelens, heb ze zelf ook gehad, vanaf mijn 12de was ik babysit bij meerdere kids, en altijd geroepen dat ik voor mijn 25ste al een kleine wilde. Thank god is me dat niet gelukt!! Relatie die doodliep, baan kwijt, maar wel nog samenwonen toen...geweldig dan...omdat ik alleen was kon ik easy mijn spullen pakken en was ik helemaal klaar met de ex zeg maar. Nu terugkijkend was ik zo naief en onervaren al die tijd, dat ik niet inzag dat we niet bij elkaar pasten qua toekomstbeeld enz. Tuurlijk zeg ik niet dat dit bij jou niet zo is. Maar als je zo jong bent dan weet je nog niet precies wat je van de toekomst kan verwachten/willen enz. Je hebt nog niks meegemaakt (bijvoorbeeld grote hobbels op jullie weg) en een gebroken gezin wens je een kind niet. Daarna tijdje single geweest waarin ik echt helemaal heb geleerd op eigen benen te staan(toen 26 jaar) mezelf ten goede ontwikkeld en perongeluk mijn ware ontmoet! (Wat je dus pas kan weten als je eerst hebt ervaren wat het NIET moet zijn) Nu 30 en hoogzwanger van onze eerste, en ik geef iedereen hierboven gelijk: zelfs al heb je beide een fatsoenlijke fulltime baan,koophuis en fijne familie, rijbewijs, zelfs wij hadden zorgen of het allemaal wel lukte! Voorbeelden van wat wij niet hadden ingecalculeerd ookal waren we al flink wat jaren verder in ontwikkeling dan jullie:
- nipt test (niet verplicht maar wel goed) 200€
- 70% van zwangeren krijgt in de 2d helft van de zwangerschap te maken met zwangersxhapsdiabetes, zo ook ik...kan nadelen hebben op de groei van de baby. Als die te veel glucose binnenkrijgt groeit je baby te snel en word de bevalling gevaarlijk. Na de bevalling kan de kleine een glucose afkick krijgen en dus flink ziek worden en flauwvallen enz. Om dit te monitoren, en voorkomen kost me nu al in 1 maand 300€ voor de spullen (bloedpriktest voor thuis na elke maaltijd te controleren/insuline spuit met attributen) en ook nog elke week op controle bij het ziekenhuis. Valt buiten je zorg dus lekker eigen risico.
En dat is pas 1 ding wat mis kan zijn qua gezondheid!!
- en ook inderdaad ben je met wieg/speelgoed en bedje nog LANG niet klaar zoals ze al schreven hierboven...daar zijn wij ook wel achter gekomen hoe duur het allemaal is en hoe lang de MOET-lijst is..zo gaf de kraamhulp mij aan dat ze verwachtten dat ik een dienblad kocht zodat hun werk makkelijker was. Enzenzenz
en nog een vraag: ben je van plan om je hele leven apart bij jullie ouders te blijven wonen dan? Want sparen word t niet, en baan zoeken ook veel lastiger. Dus je moet niet alleen denken wat je de baby kan bieden op dit moment, maar ook jezelf/de relatie en in de toekomst kijken, wat kun je het kind over tien jaar bieden? Als je er nu al aan begint blijft dat ongeveer hetzelfde als nu, en dat is dus erg weinig..
Aub wacht nog een paar jaar en ga het als doel zien: huis/baan/en dan baby ☺️ kan zijn dat je dat al bereikt met je 21ste, of wat later. Hoeft echt niet zoals mij pas 30 te zijn maar zo liep het lot voor mij, en dat geeft helemaal niks. Kan me er niks goeds bij voorstellen als ik eerder was geweest. Nu helemaal happy ❤️ Maar door het als doel te stellen met bepaalde regels, voel je de druk wat minder want je werkt dan tenminste ernaartoe ? dat is mijn enige tip voor je gevoelens. Hopelijk snap je onze lange berichten, er is zeker begrip voor je gevoel, alleen is in dit geval luisteren naar je verstand (en onze ervaring qua leeftijd, cliche i know) het beste. ??
