Ik begrijp je gevoelens. Ik wilde zelf ook graag jong moeder worden. Nu ben ik 30 en zwanger van een tweeling. Het is lichamelijke erg zwaar. Dit had ik op mijn 17e niet kunnen doen. Al voelde ik me toen heel volwassen.
Mijn broer werd jong vader. Hij heeft met zijn vriendin bij zijn schoonouders gewoond. Dat was op dat moment de beste oplossing, maar zeker niet de makkelijkste. Opa en oma waren tegelijk ook een beetje papa en mama. Dat zorgde bij iedereen voor stress. Mijn neefje logeerde dan ook vaak bij mijn ouders. Zij konden echt opa en oma zijn en bij de schoonouders van mijn broer kon zo de balans weer een beetje komen. Denk dus goed na over bij je ouders blijven wonen met een kind. Als ik het mijn broer en schoonzus zou vragen, dan zouden ze je het zeker afraden. Ze waren erg opgelucht toen ze eindelijk een huis konden kopen en echt hun eigen gezinnetje konden vormen.
Dan nog even over het financiële plaatje. €400 in de maand is echt heel weinig. Iedereen gaat uit van een eenling, maar bij ons zijn het er dus gelijk twee. Voor een complete en nieuwe kinderwagen zijn wij bijna €1700 kwijt. De babykamer was inclusief matrasjes, beddengoed en lamp €2000. Dan heb ik nog geen verf, andere vloer, gordijnen, rolgordijnen en accessoires. Wij waren laatst ook bij de Prenatal 'even' €170 kwijt. Alles in de aanbieding en geen overbodige spullen. Dat ik voor jou bijna een maandsalaris. Door je inkomen zou je genoodzaakt zijn borstvoeding te geven. Als dat niet op gang komt, dan moet je toch overstappen op flesvoeding. Reken eens uit wat dat kost. Over luiers nog maar te zwijgen. Past familie op je kind/kindjes? Anders heb je ook nog kosten voor opvang en die zijn behoorlijk hoog.
Als ik je een advies mag geven, dan zou ik eerst aan jullie financiële situate werken en een eigen woonruimte zoeken. Als je niet weet wat je met je gevoelens moet, dan kun je altijd bij je huisarts of een psycholoog terecht.
Succes!
Mijn broer werd jong vader. Hij heeft met zijn vriendin bij zijn schoonouders gewoond. Dat was op dat moment de beste oplossing, maar zeker niet de makkelijkste. Opa en oma waren tegelijk ook een beetje papa en mama. Dat zorgde bij iedereen voor stress. Mijn neefje logeerde dan ook vaak bij mijn ouders. Zij konden echt opa en oma zijn en bij de schoonouders van mijn broer kon zo de balans weer een beetje komen. Denk dus goed na over bij je ouders blijven wonen met een kind. Als ik het mijn broer en schoonzus zou vragen, dan zouden ze je het zeker afraden. Ze waren erg opgelucht toen ze eindelijk een huis konden kopen en echt hun eigen gezinnetje konden vormen.
Dan nog even over het financiële plaatje. €400 in de maand is echt heel weinig. Iedereen gaat uit van een eenling, maar bij ons zijn het er dus gelijk twee. Voor een complete en nieuwe kinderwagen zijn wij bijna €1700 kwijt. De babykamer was inclusief matrasjes, beddengoed en lamp €2000. Dan heb ik nog geen verf, andere vloer, gordijnen, rolgordijnen en accessoires. Wij waren laatst ook bij de Prenatal 'even' €170 kwijt. Alles in de aanbieding en geen overbodige spullen. Dat ik voor jou bijna een maandsalaris. Door je inkomen zou je genoodzaakt zijn borstvoeding te geven. Als dat niet op gang komt, dan moet je toch overstappen op flesvoeding. Reken eens uit wat dat kost. Over luiers nog maar te zwijgen. Past familie op je kind/kindjes? Anders heb je ook nog kosten voor opvang en die zijn behoorlijk hoog.
Als ik je een advies mag geven, dan zou ik eerst aan jullie financiële situate werken en een eigen woonruimte zoeken. Als je niet weet wat je met je gevoelens moet, dan kun je altijd bij je huisarts of een psycholoog terecht.
Succes!