35 weken zwanger en baby is te groot

Bij mij zeiden en zagen ze niets over een te grote baby. Maar toen ze eenmaal geboren was had ze een geboorte gewicht van 4350 gram. Blijkbaar vonden ze dit allemaal heel groot en werd ze getest op diabetes.
Achteraf bleek er niets te zijn en is ze gewoon ontzettend gezond. 
Niet elk kind is hetzelfde dat begint al als ze baby zijn.
Ik wil niets slechts zeggen over je vk maar ik vind het slecht dat ze jou zo gestresst maakt terwijl er nog niets zeker is. Als er namelijk iets slecht is voor tijdens je bevalling is het stress.    Succes, take it easy❤
 
Hier ook 2 grote baby's (4370 gram bij 40+0 en 3980 gram bij 38+5) Geboren zonder uitscheuren,  knip etc... En bij mij werd de oudste juist te klein geschat. Ze kunnen het erg moeilijk inschatten hoor, misschien is er wel niks aan de hand. Ik zou me niet direct teveel zorgen erom maken hoor. Want stel het is wél een grote baby, kan dat prima zonder kleerscheuren geboren worden! ;)
 
Hier ook 2 grote baby's (4370 gram bij 40+0 en 3980 gram bij 38+5) Geboren zonder uitscheuren,  knip etc... En bij mij werd de oudste juist te klein geschat. Ze kunnen het erg moeilijk inschatten hoor, misschien is er wel niks aan de hand. Ik zou me niet direct teveel zorgen erom maken hoor. Want stel het is wél een grote baby, kan dat prima zonder kleerscheuren geboren worden! ;)
 
Wauw, alsof ik mijn eigen verhaal lees!!
Ook wij hoorde bij de liggings echo dat het een lekker vol mannetje zou zijn (maar geen reden voor extra zorgen) tot ik de volgende dag werd gebeld door de verloskundige dat ik moest laten prikken op zwangerschapssuiker, kwam uiteindelijk niks uit. Hebben we nog zn.. 2/3 gesprekken bij de gynaecoloog gehad, om te kijken hoe verder. (Onze mannetje werd geschat op 4,5 kg bij 40 weken) uiteindelijk een datum vastgezet (onder voorbehoud) voor inleiding, maar was ik zelf geen voorstander van, ik wilde liever dat ons zoontje uit zichzelf zou komen. Uiteindelijk 1 dag voor de uitgerekende datum geboren met een gewicht van 3962 gram. (Zonder inleiding) Zaten er dus best wel wat naast.. Een eventuele volgende zwangerschap ga ik me er niet meer zo "druk" om maken! Hij is gewoon natuurlijk geboren.
 
Hier was ik vanwege mijn eigen gewicht (licht overgewicht) direct verplicht om te testen op zwangerschapsdiabetes in het begin van de zwangerschap. Was mijn eerste kind dus ik volgde alles blindelings op...uit de test bleek ik het lichtjes te hebben. Toen moest ik zeer vaak echos laten maken tot het eind. Ook moest ik zo’n prikset aanschaffen. Heel veel reisjes zkh. Steeds legden ze er een soort van ernst op, terwijl achteraf die waardes werkelijk een lachertje waren blijkt nu. Paar uitschieters soms, daardoor geleerd wat ik wel en niet moest eten. En ze bleven maar doen alsof het super erg was allemaal. Ook de echo’s: tuttut is verl te groot, oeioei. Moest zelfs op het laatst gaan spuiten van ze?! 2x gedaan maar daar schoten mijn waardes juist gigantisch van omhoog...ja moest mijn lichaam een balans in gaan zoeken en moest ik mee doorgaan. HELL NO, heb hem direct weggegooid. Alsof ik voor die laatste maand nog zoveel gedoe op mijn hals ga halen. En ik vond het nogal apart dat die mega waardes dan geen kwaad konden. Ik voelde me plots echt een experiment ?. Zeker gezien mensen om me heen pas bij maand 8 zagen dat ik zwanger was...zo groot leek het mij niet, ook de prive vk vond het vreemd wat ze in het zkh riepen. Die dacht dat de metingen geen rekening hielden met lange beentjes. Toch heb ik uit angst dat ik mijn kind in gevaar bracht ingestemd met inleiden op 38+5 dagen. Het was 1grote nachtmerrie. Ook totaal geen natuurlijke bevalling gehad. 3 dagen lang:ballon, pillen, monitors, slecht slapen, ongemak. 2cm pas maar toch... Door het vroegtijdig breken van de vliezen kreeg ik per direct afgrijselijk pijnlijke rugweeen constant om de 4 minuten en 6u later (net na toch maar de ruggeprik te hebben gevraagd, ik was op) gingen ze met een kokertje beneden naar binnen en schraapten ze het hoofdje van mijn dochter. Dat bloed lieten ze testen en toen moest ik met spoed een keizersnee want ze had zuurstof problemen door het hele gedoe. Ik opengesneden, kind naar medium care en ik kon pas 3u later ernaartoe vanuit de recovery... geboren met 39+2 en daar komt ie... 3051 GRAM ? het is dat het mijn eerste zwangerschap is en ik mensen geloofde die dit dagelijks allemaal meemaken enz. Voelde me echt klote want ik wilde gewoon wachten tot mijn vliezen zouden breken en dan naar het zkh gaan enz! Had ik maar mijn eigen instinct gevolgd! En de dame naast mij in de kamer? Nooit getest, niks. Want zijzelf had geen overgewicht.. Krijgt een kind van 5,4 kilo met allerlei complicaties en traumas ?. Dus ik voelde me; gebruikt, misleid, gediscrimineerd en dat alles onder het mom van ‘het is voor uw en uw kind haar veiligheid/gezondheid’. Ik vind dat ze puur moeten focussen op de buik, echos enz van ALLE mamas. Niet alleen die met wat kilootjes meer, zo komt uit mijn verhaal. En bij onze 2de als we ervoor gaan ga ik niet eens zo’n test doen. Ik weet wat ik wel en niet mag eten en verder volg ik mijn gevoel ❤️ ik wens jullie allemaal succes, vooral zelf kijken naar de feiten. Iedereen is anders dus wellicht is het echt zo dat je baby groter is dan ‘normaal’? Of je vind je buik zelf gewoon klein? Volg je gevoel! Laat je geen schuld aanpraten als jij denkt dat een inleiding onnodig is. ??
 
Jouw lengte is niet het belangrijkste, wel de breedte van je bekken; als die te smal is dan snap ik het wel als je je zorgen maakt.. 
Maar, vertrouw op je lichaam, geef het een kans. Als je gaat lopen stressen dan kan je je niet goed voorbereiden op de bevalling. Vertrouw op je kunnen en op de zorg die we in NL hebben, ze zullen heus wel ingrijpen als het niet gaat maar ik heb ook wel es meegemaakt dat ze er zo'n 400/500 gram naast zaten! 
Ik weet natuurlijk niet of je zwangerschapsdiabetes hebt, dat moet je wel goed laten uitzoeken.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan