5 dagen chreche wat zijn jullie meningen??

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo,

ik ben een alleenstaande moeder en ik heb een zoontje van 11 maanden.
ik werk nu 20 uur maar mijn ww vervalt over 2 maanden en dan moet ik het daarvan doen.
ik heb nu een baan gevonden voor 38 uur mijn zoontje zit nu 3 dagen op de chreche ik heb verder geen mensen die bv 1 of 2 dagen op hem zouden kunnen passen dus ik ben eigenlijk verplicht om hem 5 dagen naar de chreche te doen maar voel me daar ontzettend schuldig over.
heeft iemand hie ervaring mee of een goed advies want ik weet het even niet meer.


groetjes suzanne mama van nathan
 
Wat vreselijk voor je! Ik ben thuisblijfmoeder en ik zou voor geen goud mijn kindjes naar een kdv wllen brengen. Maar jij zit in de situatie waarbij het móét. Je zou het zo kunnen spelen ( even voor de duidelijkheid: ik ben er een voorstander van dat baby's/dreumessen/peuters door de moeder zelf worden verzorgt en niet door een vreemde,  maar als een moeder echt wil werken moet ze dat zelf weten  ) dat je de sociale dienst ingaat. Je hangt een zielig verhaal op, laat je door de huisarts doorverwijzen naar de GGZ omdat je het niet aankunt allemaal. Oke, het is natuurlijk niet helemaal eerlijk, maar veel mensen krijgen een onterechte uitkering terwijl ze heel goed kunnen werken. Jij hebt een kind dus in principe kun jij niet werken als jij het slecht vind voor je kind dat het 5 dagen in de week bij een vreemde is. Omdat de maatschapij tegenwoordig vind dat je als moeder zijnde moet werken, of je kinderen 5 dagen naar het kdv moeten maakt niemand wat uit, want wie wil nou werken voor een luie bijstandsmoeder,  kun jij je kind niet op de manier verzorgen hoe jij dat wilt.  Dus omdat de maatschappij zo denkt moet jou kindje van 11 maanden jong 5 dagen in de week opgevangen worden door een ander. Onthoud goed dat de beste kinderopvang jijzelf is. En laat je niet afschepen! Je moet het niet pikken dat je je eigen baby door een ander  moet laten verzorgen als je dat niet wilt! Jij wilt het niet en jij bent toch echt de belangrijkste persoon in het leven van je kind. Succes ermee, en ik hoop nog wat van je te lezen hoe je het verder gaat aanpakken.
 
Hallo,

bedankt voor je reaktie maar volgens mij kwam mijn verhaal niet goed over
ik vindt het niet erg om te werken want ik zou dus niet 7 dagen thuis kunnen zitten met mijn zoontje daar wordt ik geen leuke moeder van.
dat jij daar wel voor kiest dat respecteer ik en waarschijnlijk kun je je dat ook permiteren.
als ik een beetje wil rondkomen zal ik wel moeten werken het is al duur genoeg in je eentje een kind opvoeden.
maar ieder zijn eigen keus hierin

gr suzanne
 
Hallo Suzanne,

Ik werk zelf 16 uur en mijn vriend 40 uur. Hierdoor hoeven we voor Stan (14 maanden) maar 2 dagen opvang te regelen. Mijn schoonmoeder past 1 dag op en de andere dag gaat hij naar de creche.
Aan de ene kant ben ik voorstander van een creche omdat onze zoon op deze manier met meer kinderen van verschillende leeftijden in aanraking komt. Aan de andere kant merk ik dat hij bekaf terug komt. Veel indrukken opgedaan en totall loss. Op zich vind ik de constructie die we zo hebben goed te doen.
Het ligt eraan hoe je zoontje reageert op een dag creche. Als hij goed gedijt en verder zich sociaal-emotioneel naar je eigen inzicht goed ontwikkelt, dan zie ik geen problemen. Al vind ik 5 dagen wel veel. Misschien is gastouderopvang ook een optie? Dit is vaak kleinschaliger en daardoor ook rustiger voor je kind. Ik kan me voorstellen dat oppas aan huis duurder uitvalt omdat je dan geen tegemoedkoming van het rijk kan ontvangen en dat dus keuze voor een erkende kinderopvang voor de hand ligt.
Helemaal thuis blijven zou ik zelf ook niet kunnen. Ik merk dat ik  contact op volwassen-niveau in een werksituatie nodig heb om even de zorgen rondom mijn zoontje los te kunnen laten. Op deze manier laad ik mijn accu weer op en kan er thuis weer tegenaan.
Het is een lastige situatie waar je inzit en kan me voorstellen dat het heel moeilijk is om hierin een keuze te maken. Het is (financieel en baan-technisch) niet mogelijk om bijvoorbeeld 4 dagen te gaan werken?

Ik wens je veel sterkte met de te maken keuze!

Groetjes Marieke
 
Hoi Suzanne,
Ik vind niet dat jij je er schuldig om moet voelen dat je zoontje 5 dagen per week
naar het kdv moet. Er moet toch brood op de plank komen. Nietwaar?
Bovendien is het bewezen dat kinderen geen schade oplopen doordat de ouder (s)
fultime werken. Als jij je daar beter bij voelt zal je zoon daar ook beter van worden
want als je dan lekker bij hem bent, dan ben je er ook écht voor hem!!!
En dat is iets wat niet veel mensen kunnen zeggen. Mijn vriend werkt 40 uur en
ik 32 uur dus ook wij zijn afhankelijk van opvang. Maar omdat wij beiden onregelmatig
werken valt dit nog wel mee. Alleen zien wij elkaar heel weinig maar dat is ook een
keuze van ons geweest.
Begrijp me goed, ik vind het sneu dat je alles alleen moet oplossen, maar je moet
doen wat jij denkt dat goed voor jullie is. Kinderen zijn mega flexibel en heel snel
gewend aan andere (vreemde) dingen en omgevingen. Bovendien zijn de mensen die
daar werken er voor opgeleid niet?
Ik wens je succes met je loopbaan en niet teveel piekeren he? Komt goed.
Groetjes Melanie mmv Quinten
 
Hoi

Ik denk dat het meer stuctuur geeft 5 dagen naar de creche, dan dat hij naar de creche gaat, en dan door oma wordt verzorgt en nog eens door een ander... Dit lijkt mij pas onrustig!
Misschien is een gastouder via het gastouderbureau inderdaad een optie, als hij daar 5 dagen is is dit natuurlijk altijd wat rustiger dan in een grote groep. Of misschien een kleinschalige kinderopvang. Of heb je die keuze niet?
In iedergeval veel succes!
 
quote: sandra84 reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('28-10-2005 11:38:55'));

Wat vreselijk voor je! Ik ben thuisblijfmoeder en ik zou voor geen goud mijn kindjes naar een kdv wllen brengen. Maar jij zit in de situatie waarbij het móét. Je zou het zo kunnen spelen ( even voor de duidelijkheid: ik ben er een voorstander van dat baby's/dreumessen/peuters door de moeder zelf worden verzorgt en niet door een vreemde,  maar als een moeder echt wil werken moet ze dat zelf weten  ) dat je de sociale dienst ingaat. Je hangt een zielig verhaal op, laat je door de huisarts doorverwijzen naar de GGZ omdat je het niet aankunt allemaal. Oke, het is natuurlijk niet helemaal eerlijk, maar veel mensen krijgen een onterechte uitkering terwijl ze heel goed kunnen werken. Jij hebt een kind dus in principe kun jij niet werken als jij het slecht vind voor je kind dat het 5 dagen in de week bij een vreemde is. Omdat de maatschapij tegenwoordig vind dat je als moeder zijnde moet werken, of je kinderen 5 dagen naar het kdv moeten maakt niemand wat uit, want wie wil nou werken voor een luie bijstandsmoeder,  kun jij je kind niet op de manier verzorgen hoe jij dat wilt.  Dus omdat de maatschappij zo denkt moet jou kindje van 11 maanden jong 5 dagen in de week opgevangen worden door een ander. Onthoud goed dat de beste kinderopvang jijzelf is. En laat je niet afschepen! Je moet het niet pikken dat je je eigen baby door een ander  moet laten verzorgen als je dat niet wilt! Jij wilt het niet en jij bent toch echt de belangrijkste persoon in het leven van je kind. Succes ermee, en ik hoop nog wat van je te lezen hoe je het verder gaat aanpakken.

Hoi

De meeste echtparen/partners hebben niet de keuze wel of niet blijven werken.
Ik moet wel blijven werken als moeder. (ik wil het gelukkig ook graag) Anders kunnen we echt niet rond komen. Dit lukt nu nog maar net, soms net niet... en dan wonen we echt niet in een duur groot huis, een gewoon, fijn  huis, we hebben een lease-auto en we gaan ook niet op dure vakanties (kamperen). Dus het is geen luxeprobleem zoals velen dan zullen denken.

 
Titiana, mijn vriend werkt full-time. Wij moeten rondkomen van een minimum inkomen. Ik vind het eigenlijk vreemd dat veel mensen dat niet kunnen. Hoe besteed je je geld dan, iig niet hetzelfde als wij. Wij kunnen ook leuke dingen doen en de kindjes komen niets tekort. Wij eten goedkoop, maar voedzaam. Dus aan de boodschappen ligt het niet. iedere maand koop ik kleding voor mijn dochters wat ze nodig hebben, en niet alleen van de zeeman. Misschien komt het omdat ik nooit luxe gewend ben geweest dat ik geen waarde hecht aan dingen voor mezelf, ik cijfer mezelf veel weg qua lingerie, make-up en andere dingen die ik niet nodig heb maar wat andere vrouwen wél belangrijk vinden. We hebben  geen auto dus misschien ligt het daaraan dat we meer te besteden hebben.  We gaan nooit op vakantie, ik mis het ook niet. Ik ga niet uit en dat mis ik ook ( nog ) niet ( ik ben 5 maanden geleden bevallen dus ik heb er nog geen zin in ). Grote aankopen doen wij niet, zoals een nieuwe dvdspeler bijv. Hoe zit dat dan bij anderen?
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan