Dit is mijn verhaal:
6 jaar bezig om zwanger te raken. 3 jaar MMM mannelijke factor. 9 IUI zonder resultaat. 1 x natuurlijk zwanger. Mk met 5-6 weken curretage bij 8.
Nu 5.5 zwanger na tp 1ste IVF. De 20ste in het ZH beland met hevige pijn rechter flank. Toen ook gelijk 1ste echo gehad omdat er gedacht werd aan een bbz wat schijnt te kunnen na een tp of een gekantelde eileider. Gyn in kwestie zei voor de echo dat ze mij geen garanties kon geven voor wat ze zou zien. Eenmaal de echo was er al duidelijk een innesteling te zien en waren mijn klachten niet gerelateerd aan bovenstaande mogelijke diagnoses. Na veel 5en en 6en en verot veel pijn later bleek het een niersteen te zijn die ui uiteindelijk zelf heb uitgeplast.
Op de testdag een positieve test dus wij waren redelijk enthousiast maar gezien de voor geschiedenis nog wel bedachtzaam.
1 hele week geen klachten gehad ook geen zwangerschapssympthomen op een menstruatiekrampje na. Trouw 3 keer per dag inwendig utrogestan. Geen vuiltje aan de lucht. Tot afgelopen zondag nacht wat begon met oud bloedverlies. Alarmbellen gingen rinkelen wat dit had ik al eerder gehad maar probeerde rustig te blijven. Toen in de loop van de nacht wat rode druppels bij plassen en in de morgen werd het steeds meer.
Maandag morgen ZH gebeld, s'middags een echo. Net voor de echo behoorlijk bloed verlies en verwachtte het ergste. Maar op de echo een intake zwangerschap en goed beeld bij 5.1 weken. Afwachten werd er gezegd. Na de echo wederom bloed verlies maar is in de loop van de dag op gehouden. Dagen er na roze, rood, bruin, stolsel ik heb alles voorbij zien komen maar hoofdzakelijk alleen bij afvegen of moeilijke stoelgang.
Tot vandaag. Sinds vannacht licht bloed verlies wat echt op loopt en nu nog steeds. Heb echt maand verband nodig. Rood bloed, en stolsels. Wederom in angst modus, gelijk ZH gebeld en kon om 10.50u voor een echo. Heilig overtuigd dat het nu echt mis was. Mij vriend in rep en roer, en kon niet mee ivm werk dus helaas alleen naar het ZH.
Hart klopt in je keel en je gaat maar weer liggen. Verwacht weer het ergste maar nee hoor. Ons beebje zit nog steeds op zijn plek. En is met 4 dagen verder na de echo van maandag precies op schema.
Het is een lang verhaal maar ik weet echt niet waar ik het zoeken moet op het moment. Alleen dat het er voor nu ondanks mij bloeding(en) er nog steeds goed uit ziet. Voorspellingen daar doen ze niet aan. Ik mag elk moment bellen en langs komen gelukkig. Dus nu nog steeds op het wacht bankje. Het is nog steeds 50/50.
