Hoi Meiden,
Ik lees en schrijf hier eigenlijk nooit, zat steeds nog een beetje in de ontkenningsfase denk ik, maar het duurt ook bij mij toch wel erg lang voordat het eindelijk eens een keer lukt. Vandaar dat ik toch ook hier maar eens kom kijken. Dit topic sprak me meteen aan, want ik heb afgelopen dinsdag m 'n 5de IUI poging gehad.
Even m 'n verhaal in 't kort.
November 2006 gestopt met de pil, en na bijna een jaar zelf proberen en ondertussen ook getemperatuurd te hebben ben ik in oktober 2007 in de medische molen terecht gekomen met een temp. lijst die al aangaf dat ik geen regelmatige eisprong had.
Januari 2008 van start gegaan met clomid, waar al vanaf maart (geloof ik) pregnyl bij kwam omdat m'n eitjes zo eigenwijs zijn om nu niet eens meer zelf te springen.
September 2008 zijn we gestart met de IUI en afgelopen dinsdag dus de 5de poging, de eerste waarbij ik puregon moest spuiten, en dus afgestapt ben van de clomid.
De afgelopen tijd heb ik echt ervaren als een emotionele achtbaan. Hormonen slikken en spuiten, de wachtweken, waarvan de eerste week na de inseminaties wel rustig en ontspannen waren, maar de tweede week, vlak voor m 'n nod dus, begin ik steeds al erg zenuwachtig te worden, en natuurlijk steeds weer de teleurstelling na het afvegen van de eerste sporen van ongesteldheid. Daarna begint na twee dagen al weer de nieuwe reeks van spuiten met hormonen. Hoewel nu de puregon gelukkig voor weinig emotionele bijwerkingen lijkt te zorgen.
Iedere maand probeer ik mezelf rustig te houden (na de inseminatie) maar toch let ik extra goed op iedere verandering die ik lijk te ontdekken in m 'n lichaam; steekjes in m 'n buik en borsten enzo. Toch is dit de afgelopen maanden steeds vals alarm gebleken, wat ik me ook iedere keer weer voor hou, maar jullie zullen wel herkennen dan je toch steeds hoop in je achterhoofd blijft houden...het zou dit keer niet toch???
Wat ik me afvraag is of ze jullie ook hebben verteld hoeveel IUI pogingen ze normaal gesproken doen. Bij mij zijn dat er namelijk maximaal 6!! Dit vind ik echt niet veel, en zeker nu na de 5de poging voelt het als een extra druk.
Bij mij is de eerste IUI poging in september echter niet helemaal volgens plan gelopen, de pregnyl had z 'n werk niet goed gedaan, en dus is m'n eitje niet gesprongen. Vandaar dat ze bij mij een 7de poging doen (als het dan nog niet gelukt is) Dit geeft me voor nu wel weer wat rust (weet dat pas sinds van de week) maar toch lijkt het me weer zo 'n grote stap om daarna over te gaan op IVF.
Nou, een heel verhaal geworden,
Ik zal proberen om hier wat vaker te komen, en dan ook reactie te geven op jullie verhalen, en ik hou jullie op de hoogte van mijn situatie...
Groet, Moon
