8 maanden oud, nooit goed geslapen, altijd veel gehuild

Lieve collega mama's,

Heeeeeeeeeeel erg bedankt voor jullie reacties! Het klinkt misschien gek, maar de afgelopen twee dagen (nadat ik mijn oproepje had gedaan) heb ik best veel steun gehad aan het idee dat ik niet de enige ben... En dat ik dus ook niet gek ben, of zwak of weet ik wat... Maar dat het gewoon haast niet vol te houden is, een kind dat zo veel huilt en zo weinig slaapt. Natuurlijk hoop je niet dat een ander in zo'n soortgelijke situatie zit, maar als dat dan toch zo is, kunnen we elkaar maar beter steunen, niet waar?
Ik heb dan nog de "luxe" dat ik "maar" 1 kind heb, want ik zou niet weten hoe ik het moet doen als er meer zouden zijn. Ook vond ik het fijn dat het niet vreemd is dat ik er nog even niet aan moet denken dat zij een broertje of zusje krijgt. En dat botst tegelijkertijd weer met mijn gevoel, want ik heb juist altijd graag twee kinderen gewild, als dat mogelijk was natuurlijk.
Ik las een paar keer dat jullie denken aan een koemelkallergie. Als ik dat wil laten uitzoeken, waar moet ik dan heen? Huisarts? En hoe gaat zo'n onderzoek? Wie heeft daar ervaring mee? Hoe lang moet je bijvoorbeeld wachten op de uitslag?
Ik zie er wel een beetje tegenop om dit te gaan proberen. Ik heb al zoveel "wondermiddelen" geprobeerd die bij iedereen fantastisch werken, behalve bij mij. En toch kijk ik er dan altijd weer naar uit, in de hoop dat ik nu de gouden tip krijg.Want ik vind het zo ontzettend moeilijk om mijn lieve meid zo ongelukkig te zien. Als ze verder wel gelukkig zou zijn, zou het (ondanks het grote slaapgebrek) toch een ander verhaal zijn, vinden jullie niet?
Nogmaals, allemaal bedankt voor jullie steun!!!!!!! En jullie ook heel veel succes! Hopelijk gaan jullie kleintjes zich snel beter voelen, waardoor ze én beter gaan slapen én minder gaan huilen. Dat zou toch super zijn?!
Ik hou jullie op de hoogte.
 
hoi hoi

sverre was in het begin ook een huil baby ging later wel beter gelukkig maar van huilen kwam spugen wel 10 churts op een dag. koemelk allergie. ik ben via de cb doorgestuurd naar een diëtisten en dat heeft ons echt super geholpen. misschien een idee voor jou? wij zitten nu aan de soja nutrisia en het gaat goed ook pas bij 8 maanden achter gekomen.

meid sterkte en toi toi ik zou aan je denken.

lucy sverre 21 10 07
 
Hai, ff snel, zometeen verjaardag ....

Via de cb-arts mogelijkheid van koemelkallergie besproken. Zij heeft toen 'voorgeschreven' om over te gaan op andere voeding (pepti), is speciaal voor koemelkallergie. Langzamerhand werd onze dochter rustiger en ging beter slapen. Later moesten we weer provoceren (oude voeding geven), en ja, direct onrust. Terug naar de pepti en weer een rustig kind.
Dus als het ff kan, via het cb. Anders wellicht huisarts? In ieder geval iemand die met je meedenkt en je ondersteunt!!!!!!!!
 
Even over je vraag over koemelkallergie.
Ik had ook het idee dat er iets was met mijn kindje. En dacht zelf ook aan koemelkallergie.
Op het CB zeiden ze dat dit niet kon. Ik ben toen toch pepti gaan gebruiken en merkte al heel snel veel verschil! Echt gewoon een totaal ander kind.
Ik ben zelf toen naar de HA gegaan. En een verwijsbrief gevraagd voor een dietiste/geneeskundig therapeut. Zij heeft vastgesteld dat het koemelkallergie is.
 
Het heeft even geduurd voordat ik weer kon reageren...
We zijn met onze dochter in het "alternatieve" circuit gestapt, omdat de reguliere wegen (vooral het cb) ons niet kunnen helpen. We zijn er inmiddels achter dat ze veel last heeft gehad van o.a. haar hoofd en urinewegen. Hier heeft ze sinds haar geboorte veel pijn van gehad, logisch dus dat ze zoveel huilde en weinig sliep. Ze krijgt homeopatische korrels waardoor de symptomen eerst in alle hevigheid terugkomen. Help!!! Maar als het daarna beter gaat, heb ik het er natuurlijk absoluut voor over! Alleen ben ik toch ook wel een beetje bang dat ook dit niet gaat helpen. De andere "wondermiddelen" als inbakeren en de osteopaat, hielpen ook lang zo veel niet als je vaak van anderen hoort. Maar ik probeer positief te blijven.
Nu heb ik een andere vraag, wat vertellen jullie mensen als ze vragen hoe het gaat? Aan de ene kant wil ik niet zeuren en zeggen dat niet slapen en heel veel huilen echt slopend is, voor iedereen. Aan de andere kant vind ik het ook niet eerlijk om te doen of alles goed is, terwijl dat helemaal niet zo is. Maar als ik dat voorzichtig zeg, krijg ik altijd te horen dat baby ´s nu eenmaal huilen... Of dat het vanzelf wel een keer zal overgaan. Ja, dat mag ik hopen. Ze zal toch niet haar hele leven zo vreselijk veel bijven huilen...
Maar goed, vraag is dus wat zeggen jullie? En een heel andere vraag hoe houden jullie het leuk voor jezelf? Hoe hou je het vol?
Natuurlijk ben ik wel heel blij dat mijn dochter verder gezond is, dus geen afwijkingen enzo. Daar ben ik echt heel dankbaar voor. Maar dat maakt deze situatie voor mij wel moeilijker te aanvaarden, want als er echt niets aan de hand is, zou ze toch op zijn minst veel minder moeten huilen..
Liefs,
Dory

 
Hoi   Dory,

Soms spreekt mijn gezicht al boekdelen en kan ik er niet altijd om heen dat het nou eenmaal zo is dat ik het soms NIET leuk vind om mama te zijn als Zifjon weer zoveel huild. Vaak ben ik wel eerlijk en zeg ik dat alles niet zo lekker gaat als dat ik gehoopt heb. Wel vertel ik vaak er achter aan dat hij al (rolt,kruipt hapjes mag enz enz) in ieder geval iets wat bij de fase van zijn leeftijd hoort. Om niet alle nadruk op het negatieve te leggen. Maar soms lukt dit niet en vertel ik gewoon hoe het er voor staat. Vaak krijg je opmerkingen te horen die niet leuk zijn en ik zeg vaak dat hoe het ook is het gewoon niet is wat je verwacht en daardoor heel zwaar is.

En hoe hou je het leuk, door vaak naar buiten te gaan winkelen te genieten van de momenten dat het wel even stil is/vrolijk is en die momenten uitbuiten. En soms een maam dag inlassen en je kind uitbesteden.

succes ik leef met je mee gr van Mariska mama van Zifjon (8 maanden)
 
Hoi,

We zijn er vrijdag achter gekomen dat mijn kleine meid een oorinfectie heeft van een bacterie die zij waarschijnlijk al haar hele leventje heeft...Zoals het er nu naar uit ziet, heeft ze dus altijd oorpijn gehad...Geen wonder dat ze zoveel huilde en geen wonder dat ze daarom dus niet sliep. Ook geen wonder dat alles wat ik probeerde niet of nauwelijks hielp... Of die bacterie alles kan verklaren weet ik natuurlijk niet. Maar op dit moment klinkt het wel aannemelijk. Ik wil ook zo graag een verklaring hebben.
Zoals je kan zien aan het tijdstip dat ik dit typ, zijn de nachten nog niet veel. Ik merk ook dat ik gewend ben geraakt aan het weinige slapen. Als ik zo'n vijf tot zes uur geslapen heb (met meerdere keren tussendoor wakker worden) kan ik gewoon niet meer slapen. Vandaag was dat om 03:40 uur... En dat terwijl mijn dochter nu nog gewoon slaapt. Ik lag me dan ook op te vreten in bed, waarom kan ik nu niet slapen?!?!?! Ik weet dat mijn lichaam het zo heeeeeeeeeel hard nodig heeft. Zijn er meer moeders die dit herkennen? Dat je zo gewend bent aan het patroon, dat als je kind een keer niet huilt en slaapt, je zelf wel wakker bent? En niet omdat ik me zorgen om haar maak, dat wil ik 's nachts niet doen.   Anders kom ik niet eens in slaap. Wie heeft er nog tips voor mij?
Groetjes,
Dory
 
Hoi,

Ik wil je heel veel sterkte wensen. En ik wil tegen je zeggen dat je door moet zoeken tot dat er een reden is gevonden waarom ze huilt. Een baby huilt namelijk niet zonder reden. Een baby huilt, omdat ze moe is, honger heeft, een vieze luier of gewoon even aandacht. Als je alle voor de handliggende 'zaken' hebt nagegaan, dan is er dus iets anders. Reden genoeg lijkt mij om uit te zoeken wat het is.
Ik hoop voor jullie echt dat er snel verbetering in komt! Want ook al heb ik het niet met mijn eigen kinderen mee gemaakt, ik heb wel altijd met kinderen gewerkt, en niks is frustrerender dan niet weten waarom een kind huilt. En dan al helemaal als het om je eigen kind gaat.

Groetjes Kirsten
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan