8 maanden oud, nooit goed geslapen, altijd veel gehuild

[Anoniem]

Hoi Dory,

Wat vreselijk zeg dat jullie dochter zoveel huilt. Kan me dan ook goed voorstellen dat je aan het eind van je Latijn bent.
Hoop voor je dat die oorinfectie inderdaad de oorzaak van het vele huilen is. Of dat jullie iets hebben aan die korrels die jullie hebben gekregen.
Gelukkig heeft onze meid 's nachts altijd goed geslapen, zij sliep juist overdag heel slecht. Ook veel huilen en korte slaapjes. We hebben haar toen overdag op haar buik te slapen gelegd en dat werkte perfect. ZE sliep gewoon, geen huilen niks meer. Nu slaapt ze dus al vanaf week 7 op haar buik ook 's nachts.

Met je vraag over het wakker worden als je dochter slaapt. Tja dat is een probleem op zich waar je volgens mij weinig aan kunt doen. Je lichaam raakt daar inderdaad aan gewend. Toen onze meid tandjes kreeg was ze twee weken achter elkaar iedere nacht om half 4 wakker. Ik dus ook, maarja goed. Na die twee weken sliep ze weer lekker maar ik was wel iedere nacht om half 4 wakker. Dit heeft een week geduurd toen was het bij mij weer over. Je raakt er op de een of andere manier aan gewend, vervelend genoeg.

Ik wens je veel sterkte en ook heel snel een goede nachtrust.
Groetjes Anne

 

[Anoniem]

Hoi,
Hier ben ik weer eens! Het lijkt iets beter te gaan qua oorpijn, maar het slapen is nog niet veel... Ik begrijp het gewoon niet. Baby's hebben toch slaap nodig? Natuurlijk de ene meer dan de andere. Maar ze slaapt nu nog geen 10 uur per nacht (wel onderbroken door huilen enzo, maar ik haal haar niet uit bed) en overdag soms helemaal niet meer. Wel is ze moe, dat zie ik aan haar. Er zijn onlangs weer twee tandjes doorgekomen, misschien komen er nog meer aan?!
Ze is inmiddels bijna tien maanden oud.
Ik vind het trouwens leuk om te lezen dat veel van de voorjaarmama's alweer denken aan of bezig zijn met een tweede baby. Ik kan me alleen niet voorstellen hoe ik dat zelf zou moeten doen. Het liefst zou ik ook niet al te veel tijd tussen twee kinderen laten zitten, voor zover je dat natuurlijk zelf kan bepalen... Maar met al dat huilen en nauwelijks slapen weet ik echt niet hoe  ik er nog een tweede bij zou kunnen hebben. Zelfs al zou  de tweede  juist wel slapen en weinig huilen, dat verandert mijn dochter nog niet in een betere slaper.
Zijn er meer mama's met huilbaby's en/of weinig slapers die denken over een tweede? Hoe schatten jullie je situatie in? Hoe ga je dat volhouden? En met weinig slapers bedoel ik  trouwens geen  blije baby's die gewoon lekker wakker zijn. Maar kinderen die kennelijk niet kunnen slapen, maar het wel nodig hebben. En daarom veel huilen of gewoon niet lekker in hun vel zitten en daarom constant aandacht vragen.
Eén van de voorjaarsmama's heeftt me geschreven dat  haar zoon  ook zoveel huilt. Maar ik las pas dat hij best veel slaapt. Dat neemt het vele huilen absoluut niet weg, maar ik vroeg me af of je dan zelf even tot rust kan komen?
Ik ben benieuwd.
Hoe denken jullie hierover? Ik gun het iedereen van harte, maar mijn leven lijkt zo stil te staan. We zijn alleen maar bezig om de dag door te komen. Ik wil mijn kleine meid zo graag lekker blij zien, zonder al te veel tranen. En als ze dan nog steeds weinig slaapt, maar verder dus wel gelukkig is, vind ik dat ook al een prima vooruitzicht.

Alle mama's die al zwanger zijn: van harte gefeliciteerd! En voor alle mama's die graag zwanger willen worden: hopelijk hebben jullie binnenkort goed nieuws!

Dory

 

[Anoniem]

Wat zwaar voor jullie!! Je schrijft dat je denkt dat het beter gaat met de oorpijn, maar dat weet je dus niet zeker. Kan je dat niet uit laten zoeken? Laat je kindje (nog eens) goed nakijken. Sluit lichamelijke oorzaken uit.
En tja dan kan ik me nog voorstellen dat ze nog niet goed slaapt. Ze heeft haar hele leven niet goed kunnen slapen door pijn. Ze heeft nooit geleerd door te slapen.
Hoevaak leg je haar overdag op bed? Leg je haar op vaste tijden op bed?
Ik hoop dat jullie snel tot rust zullen komen.
En een 2e, ik begrijp dat jullie daar nog even niet aan denken. Aan de andere kant, hoe veel zwaarder dan nu kan het worden?

 

[Anoniem]

Hoi,

Ik heb al een aantal keer je berichtje gelezen en ik vind het zo moeilijk voor je en ook zeker voor je kindje!
Ik denk dat het goed zou zijn als je eens een keer iemand zou raadplegen op paranormaal gebied!
Het grootste probleem hierin is dat je zelf heel moeilijk kunt bepalen of iemand hiervoor geschikt is!
Ik vind het heel moeilijk om dit te schrijven omdat ik dit eigenlijk niet iets vind om op het forum te delen.
Mijn man is paranormaal begaafd en heeft al veel mensen geholpen, hij doet dit niet als werk, hij heeft zijn eigen bouwbedrijf, maar jou berichtje zat mij zo dwars dat ik het hem heb laten lezen, ik heb nog gekeken of er een foto van je kindje op het forum stond omdat je daar meer uit kan halen maar dat is niet zo!
Hij denkt te weten wat er met je kindje aan de hand is, maar er is natuurlijk niet de vinger op te leggen zonder dat je contact hebt!
Als je wilt kun je eens met hem bellen, hij kan je misschien helpen!
Laat me maar via dit topic weten of je intresse hebt dan kunnen we misschien even een e-mail adres uitwisselen en kunnen jullie eens bellen! Dat kan in ieder geval geen kwaad en ik blijf hiermee rond lopen dus misschien als ik dit plaats dat het een beetje van mij afvalt!

MJ

 

[Anoniem]

@ Mary Jane:
Wat vind ik dit lief van je! Ik heb er eigenlijk geen woorden voor en dat komt bij mij echt niet zo snel voor, hihi!
Op dit moment sta ik echt overal voor open, ik heb zelf ook aan een mogelijkheid als deze gedacht. Maar, net wat jij schrijft, als je het in de paranormale hoek zoekt, wie kan je dan echt vertrouwen?   Er is niemand die over zichzelf zegt: "ga niet naar mij, want ik ben niet te vertrouwen". Terwijl ik zeker geloof dat de "goede mensen" veel positiefs kunnen bereiken. Maar met mijn dochter ben ik zo kwetsbaar, ik durfde het daarom niet aan. Vandaar dat ik nog niet actief ben geweest in die hoek.
Wat een aanbod van jou en je man! Ik ben zeker geïnteresseerd. Kan je man al via de telefoon "voelen" (weet niet hoe ik het anders moet zeggen)   wat er aan de hand kan zijn? Of zouden we dan langs moeten komen?
Op dit moment doet jouw berichtje me al zoveel goed, gewoon weten dat er iemand is die met je meeleeft! Mary Jane, je hebt mijn ochtend in ieder geval een stuk vrolijker gemaakt! Dank je wel!
Liefs,
Dory

 

[Anoniem]

Hoi Dory,

Nou zoals je ziet is het gelukt, het is er af.
Tot Later!

Gr MJ