8wkn echo geen hartje..

A

ANONYMOUS_USERNAME

Goh wat was ik blij, al de tweede iui poging was het raak en dus zwanger.. geweldig!!!
Helemaal in de wolken.. vermoeidheid, zere borsten, misselijk kan mij niet schelen ik krijg mijn tweede kindje, kom maar op met de zwangerschapskwalen.
Gisteren vol goede moed en enthousiasme naar het ziekenhuis voor de echo, grappend dat het er vast twee zijn aangezien ik mijn eigen kleding al niet meer aankan.
Nou dat viel even koud op ons dak zeg.
Bij de inwendige echo duurde het vrij lang voor ik van de gynaecoloog reactie kreeg, waarop ik beetje lachend zei goh je kijkt nogal bedenkelijk.
Ja zegt ze, er is geen hartje dit ziet er niet goed uit.
Hou er rekening mee dat je snel een miskraam krijgt.
Plof en mijn wereldje stort in..
En nu??? Over anderhalve week mag ik weer voor een echo, maar waarom, en hoe lang moet ik wachten tot mijn lichaam het afstoot.
Pf ik weet gewoon niet wat ik moet doen het spookt maar door mijn kop, en waarom voel ik me dan zo ontzettend zwanger ik snap er allemaal niks meer van.
Moest het even kwijt ben zo intens verdrietig.
 
Ruth,

Ik moet even reageren, wat vreselijk voor je!!! Waarom krijgt je nog een echo? Is er nog hoop misschien? Ik zal in dat geval voor je duimen!!!! Ik heb twee jaar terug een miskraam gehad en je wereld stort inderdaad in. Ze zagen toen geen hartje met 11 weken. Dus bij mij was het heel zeker!!! Ik weet niet of je met 8 weken zeker het hartje moet zien....

Ik ben nu dik 6 weken zwanger en ik ben heel erg bang dat het weer mis gaat. Hou moed!!!


Groetjes,
Jolanda
 
Hoi Ruth,
Wat moet jij je inderdaad ontzettend verdrietig voelen . Ik heb nu 6 wkn geleden een miskraam gehad (missed abortion). Ook 8 wkn zwanger en geen hartje meer.
Heb daarna een week later een curettage gehad. Ik wilde het niet spontaan laten komen.
Ben ook intens verdrietig geweest en op sommige momenten nog. Je verliest toch je kindje voor je gevoel. Ben gisteren weer voor het eerst ongi geworden, dus we gaan maar weer opnieuw beginnen.
Maar wat ik in jouw geval niet goed begrijp,is waarom jij pas na anderhalve week weer een echo krijgt.
ik stond erp dat ik de volgende dag eehnn inwendige echo kreeg. Ik had geen zin om zo lang te wachten. De verloskundige zei dat nl. ook tegen mij: Wacht nog even af, maar daar paste ik voor.
 Hoe gaat het nu met je??
Liefs, Yvette
 
Hee meiden bedankt voor jullie reactie,
Deze echo was een inwendige echo en ik snap ook niet zo goed waarom dat nu weer anderhalve week moet duren, ze was er ook dubbel in aan de ene kant zei ze laten we het een kans geven, maar vervolgens zei ze dit is niet goed ik zie geen hartje hou rekening met een fikse bloeding en dat is dan je miskraam.. succes doeg.
En wanneer komt die bloeding dan? Zit alleen maar te wachten, voel ik iets, voel ik niets en huilen huilen huilen, om gek van te worden, en ik wil niet nog anderhalve week  met dit gevoel blijven zitten, het klinkt gek maar als het dan toch niet goed is dan maar zo snel mogelijk weg, nu nam ik vanmorgen huilend mijn foliumzuur omdat ik niet weet wat ik moet.
Ik weet het, het zal vast voor mensen overdreven overkomen maar ben echt uit t veld geslagen.
Jullie weten dus hoe erg het is, en als ik jullie berichtjes lees dat weet ik ook wel het krijgt een plekje en dan ga je gewoon weer de medische molen in, maar op dit moment pfff vind ik het zo lastig.. ik voel me ook zo zwanger.
In ieder geval als ik me maandag nog zo voel dan bel ik het ziekenhuis gewoon weer en vraag ik of ik eerder mag komen en dat ze het dan maar weghalen, dan kan ik verder ofzo ik weet het ook niet
 
hee hoi..

ik las je verhal en dacht, even reageren.

kan het izjn dat je volgende week nog een echo krijgt omdat ze mischien vermoedden dat je minder ver bent en dat ze daarom het hartje niet konden zien?
want dit is pas t zien vanaf 6 weken..

ik dacht daaraan omdat je verteld ook nog zo zwanger te voelen en   geen bloedverlies/buikkrampen hebt.

ik hoop voor je dat er toch nog iets hoop is, dat het inderdaad nog te vroeg is het hartje te kunnen zien.

mocht dit niet zo zijn, dan wens ik je natuurlijk onwijs veel sterkte.
heb vroig jaar januari een tweeing verloren, dus ik weet hoe ontzettend rot je je kan voelen!

sterkte!

liefs
 
Hoi Ruth,
Ik wilde het ook meteen weg hebben, dus gelijk een afspraak gemaakt voor een curettage. Niks afwachten tot het vanzelf komt. Ik wilde dat gewoon niet. Sommigen kiezen daar wel voor, maar ik niet.  Toen die curettage erop zat, kon ik tenminste verder. Dan kan je het afsluiten. Anders loop je er nog zo mee rond (letterlijk). Zo dacht ik er over.
En je reageert helemaal niet overdreven!!!! Wij begrijpen jou!!
Liefs, Yvette
 
hoi ruth

wat een herkenbaar verhaal.
ik had met 9 weken een goede echo, maar met 14 weken een echo waarop een kindje te zien was met de grote van 10 weken. het hartje klopte ook niet meer. het zat dus al 4 weken dood in mijn lichaam. ik voelde me al die weken hartstikke zwanger, mijn baarmoeder was gewoon doorgegroeid, alleen het kleintje niet.. dus had ook al een flinke buik.
een week na de echo is ons gupje toch nog vanzelf afgekomen. schiijnbaar geven je hersenen een seintje door dat er iets zit wat er niet meer hoort.
dat kan helpen met het afkomen van de vrucht.

bij mij begon het met krampjes, maar heb uiteindelijk en minibevallinkje gehad. met weeen. pffff

 het kan dus nog wel even duren voordat het vanzelf afkomt, ik denk dat ze de echo voor de zekerheid nog willen maken. bij mij deed de gyn dat ook nog een keer nadat we bij de vk al een echo hadden gehad.

ik wil je veel sterkte wensen. ons gupje had eigenlijk begin februari geboren moeten worden... ik heb er nog veel verdriet van, al lat ik het niet altijd merken.

nu wacht ik op mijn erste ongi na de 2de miskraam, maar die wil nog maar niet komen.. ook weer een heel verhaal wat ik je zal besparen...

nogmaals sterkte!
Carina
 
Lieve Ruth,
veel sterkte de komende periode.
Het is altijd moeilijk om een kind te verliezen. Vanaf het moment dat je zwanger bent is het kind gewoon welkom en hoort het er al bij.
Zelf heb ik wel ervaren dat hoe later de zwangerschap afgebroken wordt, hoe moeilijker het is.
(zie topic, met groot verdriet nemen wij afscheid)
Het is logisch dat je er heel verdrietig om bent. Je zwangerschap is tenslotte ook niet zomaar tot stand gekomen. Je hebt er al een lange weg voor afgelegd en dat het dan zo moet eindigen is gewoon niet eerlijk.
Ik hoop dat je snel duidelijkheid hebt en dat je dit verdriet een plekje kan geven,
liefs
Patricia, mama van Bas*
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan