Hallo dames,
Ik heb advies nodig en dan met name van de mama's die ervaring hebben met een pz of kdv.
Mette is nu 4 keer naar de pz geweest. De eerste keer ben ik even gebleven maar vond ze het allemaal zo leuk dat ik gewoon weg kon en toen ik haar kwam halen was het gewoon helemaal goed.
De 2e keer werd ik om 11 uur gebeld dat ze erg overstuur en niet meer te troosten was. De 3e keer werd ik om 10 uur gebeld dat het weer helemaal mis was. Gisteren wilde ze graag weer naar de kindjes maar toen we het gebouwtje binnenliepen was het meteen 'mama blijven'. Ik zei dat ik even zou blijven en dat ik dan boodschappen ging doen terwijl zij ging spelen. Nou daar dacht ze anders over. Ze klampte zich aan mij vast. Eenmaal binnen ging ze even spelen maar ze kwam steeds naar me toe om op schoot te gaan zitten. Op een gegeven moment bleef ze alleen maar bij mij zitten. Ik was er toen nog niet echt lang. Uiteindelijk gingen de mama's weg en ik zei Mette gedag en vertelde dat ik weer terug zou komen. Toen sloeg de paniek toe. Vreselijk huilen deed ze en nee nee nee roepen. Mijn hart brak!!!!!!!!! Ik vroeg aan de juf wat ik het beste kon doen. Haar aan mij geven en weggaan zei ze. Ik probeerde het maar Mette liet met NIET los. Tja toen ging de knop op bij mij... Ik bleef. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om mijn meisje zo overstuur achter te laten. Ik was ook best even bezig om haar rustig te krijgen en uit te leggen dat ik echt terug ging komen ed maar niks hielp. Toen ben ik dus maar een ochtendje gebleven en heb ik de juffen geholpen met de andere kindjes. Mette bleef de hele ochtend dicht bij me. In de kring ging ze op schoot en tijdens het eten van het fruit ook. Ze heeft het de hele dag goed gedaan en vond het leuk maar was constant aan het checken of mama er nog wel was. Maargoed nu dus het dilemma.... Ik kan niet elke keer blijven. Zo werkt het nu eenmaal niet. Volgens de juffen moet ik haar de volgende keer gewoon aan haar geven en dan weggaan en haar krijsend achterlaten omdat ze anders gaat wennen dat ik blijf. Echter aan de andere geeft de juf aan dat het voorheen goed ging totdat het vrij spelen over was en ze mee moest in de schema's van het in de kring zitten ed. Gevoelsmatig snapt ze dat gewoon nog niet en raakt ze in paniek zodat gedeelte begint. De juf adviseert nu om haar te brengen, hoe dan ook achter te laten ook als ze overstuur is en dan tot het eind van het vrij spelen te laten blijven en dan voordat ze vaste dingen waarbij ze echt iets moet beginnen haar op te halen. Op zich kan ik me daarin vinden ware het niet dat ik er enorm veel moeite mee heb om mijn meisje achter te laten.
Het is een heel lang verhaal geworden. Wie van jullie hebben hun kindje wel eens huilend achtergelaten op een kdv of pz en waren ze dan heel erg overstuur of normaal aan het huilen???? Wat vinden jullie wat ik moet doen??????
gr.Ing
Ik heb advies nodig en dan met name van de mama's die ervaring hebben met een pz of kdv.
Mette is nu 4 keer naar de pz geweest. De eerste keer ben ik even gebleven maar vond ze het allemaal zo leuk dat ik gewoon weg kon en toen ik haar kwam halen was het gewoon helemaal goed.
De 2e keer werd ik om 11 uur gebeld dat ze erg overstuur en niet meer te troosten was. De 3e keer werd ik om 10 uur gebeld dat het weer helemaal mis was. Gisteren wilde ze graag weer naar de kindjes maar toen we het gebouwtje binnenliepen was het meteen 'mama blijven'. Ik zei dat ik even zou blijven en dat ik dan boodschappen ging doen terwijl zij ging spelen. Nou daar dacht ze anders over. Ze klampte zich aan mij vast. Eenmaal binnen ging ze even spelen maar ze kwam steeds naar me toe om op schoot te gaan zitten. Op een gegeven moment bleef ze alleen maar bij mij zitten. Ik was er toen nog niet echt lang. Uiteindelijk gingen de mama's weg en ik zei Mette gedag en vertelde dat ik weer terug zou komen. Toen sloeg de paniek toe. Vreselijk huilen deed ze en nee nee nee roepen. Mijn hart brak!!!!!!!!! Ik vroeg aan de juf wat ik het beste kon doen. Haar aan mij geven en weggaan zei ze. Ik probeerde het maar Mette liet met NIET los. Tja toen ging de knop op bij mij... Ik bleef. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om mijn meisje zo overstuur achter te laten. Ik was ook best even bezig om haar rustig te krijgen en uit te leggen dat ik echt terug ging komen ed maar niks hielp. Toen ben ik dus maar een ochtendje gebleven en heb ik de juffen geholpen met de andere kindjes. Mette bleef de hele ochtend dicht bij me. In de kring ging ze op schoot en tijdens het eten van het fruit ook. Ze heeft het de hele dag goed gedaan en vond het leuk maar was constant aan het checken of mama er nog wel was. Maargoed nu dus het dilemma.... Ik kan niet elke keer blijven. Zo werkt het nu eenmaal niet. Volgens de juffen moet ik haar de volgende keer gewoon aan haar geven en dan weggaan en haar krijsend achterlaten omdat ze anders gaat wennen dat ik blijf. Echter aan de andere geeft de juf aan dat het voorheen goed ging totdat het vrij spelen over was en ze mee moest in de schema's van het in de kring zitten ed. Gevoelsmatig snapt ze dat gewoon nog niet en raakt ze in paniek zodat gedeelte begint. De juf adviseert nu om haar te brengen, hoe dan ook achter te laten ook als ze overstuur is en dan tot het eind van het vrij spelen te laten blijven en dan voordat ze vaste dingen waarbij ze echt iets moet beginnen haar op te halen. Op zich kan ik me daarin vinden ware het niet dat ik er enorm veel moeite mee heb om mijn meisje achter te laten.
Het is een heel lang verhaal geworden. Wie van jullie hebben hun kindje wel eens huilend achtergelaten op een kdv of pz en waren ze dan heel erg overstuur of normaal aan het huilen???? Wat vinden jullie wat ik moet doen??????
gr.Ing