Advies???

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hey meiden,
Ik zit met een vreselijk dilemma, ik weet niet goed wat ik moet doen. Mijn vader is nu ruim 4 jaar geleden overleden. Mijn moeder heeft nu een half jaar een nieuwe vriend, ze woont nu al een paar maanden samen. De laatste tijd hebben we nogal verhitte discussies over het feit of ons kleintje opa tegende nieuwe vriend van mn moeder gaat zeggen of niet. Nee, vind ik persoonlijk, ik heb op dit moment al moeite genoeg met het feit dat mn vader er niet meer is, en ik vind dat dat recht voorbehouden was aan mn vader, helaas is hij er niet meer om het mee te mogen maken. Maar ja vind mijn moeder, ze vind dat ik het niet te ingewikkeld voor het kind mag maken. Aan de ene kant heeft en wel gelijk maar aan de andere kant denk ik dat het een beetje eigenbelang is. Het is gewoon zo, dat als ons kindje straks opa tegen hem zegt, dat indruist tegen mn gevoel. Ik zou het ook niet echt op prijs stellen dat stel je voor met mij zou er wat gebeuren, mijn kindje tegen een andere vrouw mama zou zeggen.
Maar.... hoe los ik dit op, zijn er misschien meiden die in dezelfde situatie zitten?????
Lieffs
Tanja
 
Jeetje meid, wat een rotsituatie! Ik kan me er wel iets bij voorstellen...

Maar misschien moet je het niet van te voren beslissen, maar het gewoon maar zien zodra je kleintje gaat praten? Of los het creatief op door de voornaam van de vriend van je moeder erachter te zetten. Dan was je vader ´opa ´ geweest, maar wordt dit ´opa Frits ´ ofzo. Zo heeft mijn nichtje dat tenminste opgelost met haar kids en de vriendin van haar vader (die ook weduwnaar is).

Ik begrijp wel dat niemand de plek van je vader kan innemen... Maar ik begrijp je moeder ook wel... Ik weet natuurlijk niet of het een leuke man is (als je objectief naar hem zou kijken), maar als dat zo is, dan is het misschien ook goed om het eens van de andere kant te bekijken en blij te zijn dat je kindje iemand in zijn leven heeft die als opafiguur kan fungeren? Want dat is toch ook belangrijk. En dan zonder dat hij de plek van je vader inneemt, want voor jou zal hij dat nooit kunnen en dat hoeft ook niet.

Ik hoop dat ik je niet beledigd heb, ik weet ook niet uit ervaring hoe het voelt, dus misschien zit ik er totaal naast, maar ik dacht: misschien helpt het wel als je het ook eens van die kant bekijkt...
 
Ik sluit me bij jou aan, het is niet jouw vader dus ook niet de opa van je kindje.
Mijn grootouders zijn gescheiden, beide hertrouwd en ik heb er als kind nooit moeite mee gehad om te onderscheiden wie nou opa/oma was en wie niet.

gr,
Prize
 
Hai Tanja

De moeder van mijn man is overleden, zijn vader heeft een nieuwe partner. Mijn eigen ouders zijn gescheiden en hebben allebei een nieuwe partner. Dan heb ik ook nog een eigen oma.
De vier oma's zijn Oma + voornaam, die drie opa's zijn Opa + voornaam.
Hoe treurig sommige dingen in het leven ook lopen, wij wilden de nieuwkomers in de familie hiermee een teken van acceptatie geven en de kans zich te ontwikkelen tot een echte oma- of opafiguur. Onze kinderen kunnen dan zelf bepalen naar wie ze toe groeien zonder dat wij een onderscheid aangeven.

Succes,
Michelle
 
als jij je daar niet goed bij voelt moet je dat gewoon aangeven,ik kan me voorstellen dat je het een beetje ziet als verraad naar jou vader toe,maar onthou wel goed dat het dat niet is!!! jou vader blijft hoe dan ook de opa! maak er wat van wat er op lijkt,want als je moeder de rest van haar leven bij deze man blijft zal het voor jou kind toch een opa zijn,het weet niet beter!! mijn opa was ook niet mijn echte opa,maar zo ervaarde ik het wel,hij was geweldig!!! het was toch gewoon mijn opa! ik ben zelf gescheiden en mijn oudste krijgt er ook ineens een "opa en oma" bij hij noemt ze opa...en oma...(voornaam) en mijn dochter doet dat nu ook,mijn ouders zijn opa en oma...in jou geval dus anders om...of laat hem ome....zijn,hij zal het toch wel begrijpen dat je er een beetje moeite mee hebt,ook al kun je het wel goed vinden.Het kind weet niet beter,je kunt het zo moeilijk maken als je wilt,het slikt gewoon wat je er in stopt zeg maar dus al noem je hem jantje van de hoek,dan zal dat voor hem of haar zo zijn!!
het is jou kind en jij bepaald wat het gaat zeggen toch? en je mag ook altijd vertellen wie de echte opa is,maar uit eigen ervaring weet ik dat een kind daar weinig aan heeft,misschien lullig voor jou,maar een kind heeft daar niks mee! succes met je besluit!!
 
goh wat een goeie vraag eigenlijk.
wij hebben er nog niet echt overnagedacht wat mijn kind(eren, ooit) gaan zeggen tegen de nieuwe vrouw van mijn schoonvader (echte oma leeft niet meer). ze is een vreselijk leuk mens maar ze voelt niet als de 'oma'. ik denk toch dat het niet oma wordt, ze is zelf ongewenst kinderloos en nog vrij jong (42).
Mijn stiefmoeder wordt geen oma. ze is voor mij ook nooit een 'mama' geweest. dat is geen moeilijke keus.

ik kan me voorstellen dat 'opa' voor jou onnodig klef klinkt, en voor je moeder lijkt het me belagnrijk dat het niet betekent dat je hem niet accepteert als haar nieuwe partner. hij is gewoon niet de echte opa.

mijn halfzus besloot trouwens zelf om mama te gaan zeggen tegen haar moeder, dus je kunt het ook afwachten. dat je kind uiteindelijk zelf vraagt: wat is hij van mij, zal ik hem opa noemen??

nou interessante kwestie

karin
 
hoi,mijn vader is in 1991 overleden dus heeft nooit mijn kinderen gekend.mijn moeder is inmiddels alweer 8 jaar bij een andere man .hij heeft ook de geboorte van mijn twee kinderen meegemaakt maar ze noemen hem geen opa.omdat ik dat niet wilde.ze noemen hem gewoon oom en zijn voornaam dit lijkt mij een prima oplossing.en hij heeft er ook geen moeite mee .de kleine die nou op komst is gaat hem ook weer zo noemen.en we voelen ons er allemaal goed bij.groetjes gea.dec forum.
 
Ik zou hem ook geen opa laten zeggen. Als je een kind van jongsaf aan leert dat jouw moeder oma heet en haar vriend bv bij zijn naam noemt, dan neemt je kind dat zo over. Het is helemaal niet ingewikkeld voor een kind. Een kind kan bv. al direct zonder problemen 2-talig worden opgevoed, waarom zou dit dan een probleem zijn. Ik denk inderdaad dat het eigenbelang van je moeder is. Misschien denk je er over 3 jaar anders over en dan heb je nog tijd genoeg om je kindje opa te leren zeggen (eerder zegt een kind vaak toch voornamen na)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan