Alleen met baby naar buiten

Hee, 
Bij mijn oudste twee kinderen gaf ik ook bv op verzoek en ben direct elke keer wezen wandelen, zij sliepen allebei altijd heerlijk in de wagen. Soms in een restaurant even voeden, grote sjaal of hydrofiel doek eromheen en het kan prima! Nu 33 weken van de derde en ook daar de plannen om direct veel te wandelen om te wennen aan de wagen! 
Succes met proberen van steeds verder te gaan! 
 
Volgens mij was onze baby ongeveer 3 weken oud toen ik voor het eerst alleen wegging. Ik vond het heel spannend. En trots dat ik was toen de auto geparkeerd stond en de kinderwagen uitgeklapt met baby!  Het is een kwestie van gewoon gaan doen (idd direct na een voeding) en dan wordt het steeds makkelijker. Je moet ook zeker gewoon voeden in het openbaar. Dat vond ik in het begin ook even wennen, maar daar heeft echt nog nooit iemand moeilijk om gedaan! 
 
Ik herken dit helemaal hoor. Ik vond elke eerste keer (eerste keer restaurant, supermarkt etc.) weg met hem doodeng maar dit went echt zo snel! Die van ons is inmiddels 12 weken oud en ik weet niet beter :) Komt goed!
 
Ik weet ook precies wat je bedoeld. En waarom forceren? Als je het niet ziet zitten dan wacht je toch nog even? Ga lekker wandelen in de buurt. Of op bezoek bij vriendinnen, zodat je daar rustig kan voeden. Over een paar weken zal ze wat langer zonder voeding kunnen, dan kan je wat gemakkelijker op pad.
 
Dit moet je langzaam opbouwen; ga eerst een stukje in jullie straat lopen; pas als dat goed gaat en jullie beiden gewend zijn uitbreiden naar langere rondjes lopen , met de auto weg. Gewoon doen hoor, mijn dochter vond het helaas niet leuk en toch probeerde ik het elke dag op hetzelfde tijdstip, in de zomer zelfs een paar keer per dag. Vaak waren we de achtertuin nog niet uit en brulde ze. Soms had ik er tabak van en ging ik gauw weer naar binnen toe met haar maar het ging wel steeds beter. Ze is nu 10 mnd en krijgt nog volledig bv. Het is voor mij wel leuker geworden toen ze met groente- en fruithapjes begon.. 
maar eerlijk gezegd ben ik door de bv wel vaker thuis. We doen korte uitstapjes en dat vind ik prima. 
 
Hoi! Ik herken je helemaal. Mijn dochter is nu 14 weken en ik ga pas sinds een paar weken relaxter met haar de deur uit. Ik heb haar nu meer leren kennen en er zit nu ook veel meer tijd tussen de voedingen. Daarnaast hebben we een pittige tijd gehad (ze krijste veel, echt intense buien, nu is dat over na medicatie) en ze was eigenlijk veel ontevreden (jammeren en huilen).
Ik heb mezelf tot niets gedwongen toen: gewoon gedaan wat goed voelde. Vond dat best moeilijk - je wereld is zo klein. Maar inmiddels wordt mijn wereld weer groter en durf ik veel meer met haar op pad :) (ook ik woon niet super dichtbij alles). Dus ik durf nu wel te zeggen: doe wat goed voelt en geef het ook gewoon de tijd! Succes!
 
Een herkenbaar lastig punt. Mijn dochter is nu bijna 1 jaar. De eerste 4-6 weken ben ik voornamelijk alleen een rondje gaan wandelen of naar de winkel voor een boodschap gegaan. De winkel is op 5 minuten lopen dus wel een stuk makkelijker dan voor jou. 
Het is echt ervaring opdoen en (zelf-)vertrouwen krijgen. In het begin ben ik eerst bij mensen op bezoek gegaan waar ik me op mijn gemak voelde en waar ik durfde te voeden. Zeker als ze zo klein zijn kunnen ze nog vaker en onverwacht huilen. Dat klinkt met krampjes en honger ook meteen zo zielig. 
Probeer het naar buiten of op pad gaan op te bouwen. Langzaam aan wordt je zekerder en ken je je baby beter waardoor het makkelijker gaat. Op een gegeven moment durfde ik ook in het openbaar te voeden. 
Succes. 
 
Terug
Bovenaan