Hoi,
Hier een soortgelijke situatie. Ik heb een uitkering en samen met het bedrag wat ik voor alimentatie en bijdrage voor het huis van mijn ex krijg moet het kunnen. Ik heb echter nog steeds geen goed beeld bij mijn uitgavepatroon, omdat ik dit jaar veel kleding heb moeten kopen (vanwege zwangerschap vorig jaar) en daardoor heb ik regelmatig bij moeten pakken van mijn reserves...waar ik eigenlijk weer van baal.... maar goed...dat terzijde....
Ik ben ook een beetje huiverig voor de situatie zoals hij zal worden wanneer ons huis verkocht gaat worden (uiterlijk 1 januari 2009). Ik weet nu dus totaal niet wat ik dan te besteden zal hebben. Mijn ex heeft inmiddels een huis gekocht met zijn nieuwe vriendin (!) en zodoende zullen zijn kosten dusdanig zijn dat dit ten kosten gaat van de alimentatieverplichting, maar goed, dat duurt nog even..Bovendien zou het voor mij altijd beter moeten worden, omdat ik natuurlijk dan niet zo'n hoge woonlasten meer heb en hoogstwaarschijnlijk huurtoeslag krijg...
Wat de vrije tijd (poetstijd) betreft, tja, daar kan ik kort over zijn. Als ik al wat kan doen is dat met name op woensdag als de kids naar hun vader zijn en in het weekend dat ze weg zijn, alhoewel ik mezelf er ook vaak op betrap dat ik dan leuke dingen ga doen, wat ik overigens (volgens mijn omgeving) nog veel te weinig doe. De was doe ik standaard zo'n beetje als ze slapen. Een tante van mijn ex, die altijd al kwam helpen in het huishouden vanwege mijn rugklachten, komt me nu nog steeds helpen als ik dat vraag. Ik vraag haar meestal eens in de 4 weken, zodat dan alles een keer goed wordt gedaan en ik het een beetje bij kan houden. Voorheen betaalde ik haar altijd, maar tegenwoordig wil ze het geld meestal niet aannemen, een enorm luxe situatie dus.... maar wel heerlijk.....
Als ik de wekelijkse boodschappen moet doen op vrijdag, breng ik de kids meestal naar mijn ouders en ga dan even alleen boodschappen doen. Het komt wel eens voor dat ze mee moeten, maar dat is dus echt geen doen....vind ik... Ten eerste moet ik steeds opletten dat Merijn nergens aan zit en ten tweede kan ik alles wat ik in mijn karretje heb gelegd er binnen no-time weer opnieuw in leggen, omdat een klein mannetje van ongeveer 10,5 maanden meent alles over boord te moeten gooien. In mijn uppie is het zo gepiept en super relaxt. Het grote voordeel is dat ik meestal dan vrijdag bij mijn ouders blijf eten...
Mijn uitdaging voor de komende tijd is om nog meer tijd voor mezelf te gaan vrijmaken. Ik heb vandaag geconstateerd dat ik het gevoel heb dat de laatste tijd iedereen aan me zit te trekken. Ik moet investeren in relaties, zowel mijn nieuwe (is geen opgave hoor, maar toch) als mijn oude (moet leuk en aardig blijven) en natuurlijk de kids die de hele dag mijn volle aandacht vragen. Ik heb het er vandaag toevallig met Mark over gehad dat ik totaal niet aan mezelf toe kom en daar ga ik dus nu aan werken. Hoe weet ik nog niet, maar er moet gewoon wat veranderen anders houd ik het niet vol...dat voel ik gewoon!
De eerste stap is dat Siebe vanaf het weekend van 23 juni ook bij zijn vader gaat slapen (slik...), wat dus de situatie oplevert dat ik vanaf zaterdagmiddag tot zondagavond even de zorg voor de kinderen niet op me hoef te nemen en dus iets voor mezelf, zonder of met Mark kan gaan doen. Ondanks dat ik het heel moeilijk vind om Siebe te laten gaan, denk ik dat het wel een goede stap is. Verder heeft een andere tante van mijn ex al vaker aangeboden dat Merijn en Siebe best eens mogen komen spelen als ik wat heb, dus ik denk dat ik daar ook maar eens wat vaker gebruik van ga maken. Zij zorgt dan dat haar kleindochter bij haar is en die twee spelen ontzettend leuk dus Merijn vindt dat ook helemaal niet erg. Ik heb die ontspanning gewoon nodig en de boog kan nu eenmaal niet altijd gespannen staan...
Ik denk dat het heel belangrijk is in onze situatie dat je jezelf vooral niet vergeet. Gun jezelf ook je pleziertjes. Ik doe dat dus nog veel te weinig. Doordat ik altijd alleen maar met de kids bezig ben, heb ik momenten dat ik het allemaal even niet meer overzie en anders ga reageren naar de kinderen dan ik zou willen. Met name Merijn is momenteel heel erg moeilijk en dat levert regelmatig conflictsituaties op. Het alom bekende 'strafstoeltje' staat bij ons in de gang hoor!!.
Het is een heel lang verhaal geworden en ik hoop dat ik je er wat mee heb kunnen helpen. De gouden tip heb ik niet voor je, maar wel een advies en dat is dus dat je ook aan jezelf moet blijven denken! Ik weet niet of Sep ook contact heeft met zijn vader, maar probeer, als dat wél zo is, die momenten te gebruiken om dingen voor jezelf te doen en dus niet altijd je vrije tijd op te offeren voor je huishouden!!
Groetjes Fonske
