als het geslacht tegenvalt...

He Dames,
Wat een goed topic, en fijn dat iedereen zo begripvol is!
Ik had op een ander forum precies zo'n topic geopend maar daar waren ook nogal wat negatieve reacties!

Ik had namelijk precies hetzelfde. Was er heilig van overtuigd dat ik een meisje zou gaan krijgen, en dat wilde ik ook ontzettend graag!
Had allemaal al meisjes dingetjes gekocht etc. en toen met 17 weekjes konden we niet wachten en hadden we een pretecho voor het geslacht.
Een dag daarvoor sloeg het ineens in, stel je voor dat het toch een jongen is! pffff, ik kreeg gewoon een knoop in mijn maag!
En ik wuifde het gevoel weer weg..
Maar toen; op de echo werd het toch de waarheid! Een echte jongen! Het was 200% duidelijk, hij zwaaide al vrolijk met z'n piemeltje in het rond! hahahaha
En dat sloeg eerlijk gezegd wel in als een bom hoor. Mijn man vond het geweldig hoor, die had ook geen voorkeur.
Maar ik ben er wel een week beroerd van geweest hahaha, die knop moest om!
Ik ben meteen naar de winkel gerend om jongetjes kleertjes!

Het is nu goed hoor, ben helemaal blij met m'n kleine manneke! Maar stel je voor dat ik de "teleurstelling" bij de bevalling moest verwerken. Dan weet ik niet hoe ik me dan voelde hoor!
Groetjes!!
 
Goed onderwerp. Ben ondertussen 30 weken zwanger van nummer 3. Heb al een jongen en een meisje. Was erg blij dat de eerste een jongen was en hoopte bij nummer twee stiekem op een meisje. Wat het dus ook uiteindelijk geworden is. Veel mensen zeggen dan oh een derde, zal wel niet meer uitmaken je hebt er van allebei al één. Nou om eerlijk te zijn was er een lichte voorkeur voor nog een jongen. Op de 20 weken echo zagen we dat we nog een meisje krijgen. Was dus toch even slikken. Ondertussen ben ik er alweer aangewend en ik vind het ook hardstikke leuk. Zal voor de kinderen wel nog even wennen zijn, dus oudste wil namelijk heel erg graag een broertje.
 
Vind het raar dat het een taboe is, het is toch niet gek?
Wij hadden allebei echt geen voorkeur en toen we wisten wat het werd hebben we het ook verteld aan iedereen die het wilde weten (dat schijnt ook vreemd te zijn, dat als je weet wat het wordt, dat je het vertelt ....), omdat we het leuk vinden dat het een jongen wordt. Had ook echt geen idee, dus wilden de echo afwachten en als we het dan niet konden zien was het ook goed. Maar we hebben het gezien en dat is wel erg leuk. Maar net zo lief was het een meisje.
 
Wij hebben niet echt een voorkeur en werd pas uren voor de 20 weken eens over dat wij het wel wilden weten. Vanwege grote verwachtingen over wat het wordt van mijn familie - drie zussen hebben alledrie een meisje en en jonge in die volgorde (ze weten wel dat mijn man de bepalende factoor is...)- en nieuwsgerigheid van vrienden en special van mijn moeder, hebben wij besloten om het niet te vertellen  en zeggen gewoon dat wij het niet weten. Ik ben absoluut niet teleurgesteld, maar kan mij wel indenken dat het bij de eventuelle tweede wel van belang kan zijn. Eerst even van deze genieten.....

Mor 74
 
Evenals bij de eerste heb ik nu ook geen voorkeur. Bij de eerste was ik er op het laatst van overtuigd dat het een meisje zou zijn, maar hij heeft mij goed voor de gek gehouden. Ik was echt niet minder blij en hoefde er ook niet aan te wennen.
Ik zou het zeker leuk vinden als we nu een meisje zouden krijgen, maar een jongen lijkt me ook weer leuk. Bij de eerste had ik in het begin van de zwangerschap zeer sterk het gevoel dat het een jongen zou worden. Nu   zei mijn gevoel heel sterk een meisje. Ik ga nu niet switchen van gedachten en zie het bij de geboorte wel.

Groetjes,
Leeuwtje
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan