Als het niet vanzelf gaat

<p>Ik weet niet of ik ben ingelogd, anders bij deze, een post weer eens van Knuffeltje.</p><p>Deze maand vooral onwijs veel boosheid. Het echte proberen loopt nu sinds januari. Ik zie veel bekende namen hier verdwijnen. Natuurlijk blijven er velen met mij in hetzelfdr schuitje zitten.</p><p>Zwanger worden is iets ongrijpbaars. Iets wat een ander overkomt maar jou niet.</p><p>En om dat in te peperen dan wordt je gewoon iedere maand weer ongesteld.</p><p>Daarom deze maand boosheid. Dat het wèèr niet gelukt is.</p><p>Dat ik een aangetrouwde nicht heb die als een logge olifant eroverheen walst en het over haar zwangerschap heeft alsof het godverdomme een pakje boter is. Of ík wat beddengoed kan ophalen omdat ik toevallig in de stad woon waar zij dat op marktplaats of weet ik het gezien en gekocht heeft voor de baby.</p><p>De baby. Ik zou het Frummel normen, Frutsel, Onderhuurder, iets, maar niet alsof het een product was wat wel interessant was om aan te schaffen.</p><p>Maar nicht heeft nergens moeite voor hoeven doen. Nee zij is zielig want zij heeft spasmes en zit in een rolstoel. Maar wel godverdomme twèè kinderen nemen terwijl nr1 ook al door mijn neef en mijn tante wordt opgevoed. Jahoor, nog maar een erbij. Welja...</p><p>Ik heb geloof ik te lang niet gebokst... Dat wordt vanavond al mijn frustratie er uit rammen want het zit me veel te hoog.</p><p>Ik hoop dat het dan deze herfst raak mag zijn als de zomer ons niet gegund is...</p><p> </p><p> </p>
 
Hoi knuffeltjeeee, 
ik snap je! Ook ik ben elke maand kwaad en gefrustreerd, dat begon eigenlijk al na een maand of 5, en inmiddels zitten we op ronde 16. Ik ben dus al meer dan 10 keer enorm boos geweest, Op mezelf, alle vriendinnen, kennissen en collega’s die zwanger lijken te raken door een keer naar een penis te kíjken, op de hele wereld eigenlijk. En dan, een par dagen later trekt het weer een beetje weg om vervolgens op een onbezonnen moment weer de kop op te steken. Het is gewoon niet eerlijk! 
Ik blijf hard voor je duimen dat het gewoon gaat lukken! Gelukkig zijn er in het ziekenhuis nog dingen die ze kunnen doen als het niet lukt, maar laten we duimen dat dat allemaal niet nodig gaat zijn! Veel sterkte 
 
Ik snap je zo goed!!!!!
Ik ben ook sinds januari bezig. Ik lees weliswaar voornamelijk mee maar ben wel dagelijks op het forum te vinden. Wij hadden in februari een bbz. Sindsdien al een half jaar niks, nada, noppes. De frustratie zit hoog en de tranen niet ver te vinden zodra iemand het onderwerp start.
Over een week weet ik of ik ongesteld word, of niet. Anders gaan we ronde 7 in..
 
Hee Knuffeltje..
Oef, wat een confronterende post! Ik begrijp dat je boos bent! Het Is ook gewoon niet eerlijk. Je grootste wens lijkt niet in vervulling te gaan. Ik zou zoveel troostende woorden willen schrijven, maar veel zal het je niet brengen. Ik zou je wel op het hart willen drukken dat deze gevoelens er mogen zijn! 
Enne... ps; zeg gewoon tegen die nicht dat je het niet doet. Als je haar niet vertelt hebt over je kinderwens, kan ze t ook niet weten. Als je het wel vertelt hebt, zou ze toch vele malen beter moeten weten dan het je te vragen.
Om je nog een hart onder de riem te steken: wrs. Ligt het aan haar zelf, want mensen kn een rolstoel, met spasmes, zijn absoluut niet zielig. Mijn partner zit sinds +- 6 maanden in een rolstoel en heeft spasmes, maar die gaat er iedere dag vol 100% voor. Traint veel en zeurt niet. Zo kan t dus ook♡.
Meid... wees boos, verdrietig en gefrustreerd. Maar weer daarna bovenal en vooral; Heel erg lief voor jezelf.
Dikke cyber-hug.
 
Hee Knuffeltje..
Oef, wat een confronterende post! Ik begrijp dat je boos bent! Het Is ook gewoon niet eerlijk. Je grootste wens lijkt niet in vervulling te gaan. Ik zou zoveel troostende woorden willen schrijven, maar veel zal het je niet brengen. Ik zou je wel op het hart willen drukken dat deze gevoelens er mogen zijn! 
Enne... ps; zeg gewoon tegen die nicht dat je het niet doet. Als je haar niet vertelt hebt over je kinderwens, kan ze t ook niet weten. Als je het wel vertelt hebt, zou ze toch vele malen beter moeten weten dan het je te vragen.
Om je nog een hart onder de riem te steken: wrs. Ligt het aan haar zelf, want mensen kn een rolstoel, met spasmes, zijn absoluut niet zielig. Mijn partner zit sinds +- 6 maanden in een rolstoel en heeft spasmes, maar die gaat er iedere dag vol 100% voor. Traint veel en zeurt niet. Zo kan t dus ook♡.
Meid... wees boos, verdrietig en gefrustreerd. Maar weer daarna bovenal en vooral; Heel erg lief voor jezelf.
Dikke cyber-hug.
 
Hoi knuffeltjeeee, 
Je post is een nachtmerrie van herkenning inderdaad.
Hier ook een (onwetende) collega die verzuchtte dat ze niet snapte waarom mensen toch zo moeilijk doen met kinderen nemen. ( NEMEN?!!!!) Kinderen krijgen was veel te makkelijk. Mevrouw ging ervan uit dat het toch zeker een half jaar kon duren, dus toen ze bij poging 2 meteen zwanger was, toen was het wel teveel geregel op korte termijn natuurlijk. De volgende keer gaat ze beter timen want nu zit de verjaardag van de kleine teveel op die van haar.
-oh de horror!l Gruwel, kots, blergh en imaginary wurgpoging-
Ik ben blij dat ik ook een fysieke sport doe, lucht toch erg op af en toe. Al is het grote nadeel natuurlijk dat ik die sport alleen kan doen als ik niet zwanger ben. Dus tja... Behoorlijk dubbel gevoel vaak.
We blijven stug doorklussen dames. Er zit niets anders op ;-)
 
Ow wauw zo herkenbaar, de tranen springen in mijn ogen. Heb niet veel toe te voegen, behalve dat het gewoon f*cking k*t is dat het niet lukt. En de angst dat het nooit gaat lukken die steeds groter wordt..  gister was ik op kraamvisite en vriendinnen waren vrolijk aan t jubelen wie de volgende was. Ik ben de oudste dus iedereen keek naar mij. Ik brak. Heb maar gewoon verteld dat we al in ronde 15 zitten en nu met IUI bezig zijn. En het luchtte me zo ontzettend op. Ze waren zo lief en beseften toen pas hoe gevoelig dit onderwerp voor mensen kan zijn. 
 
Ja ik zat het maar op te kroppen en op te kroppen en toen moest ik het er toch echt even uitgooien.
Zo fijn om jullie reacties te lezen, dat we met elkaar niet de enigste zijn.
Ik heb heerlijk gebokst en het nieuws dat bij een kennis ongewild kind nr3 was geboren deed me daarom niet zoveel.
Gewoon weer afwachten en na Truus weer het klussen oppakken. Lastige is dat het bij vriendlief psygisch nog weleens wil blokeren.
Afgelopen eeken vakantie, maar waar ik juist veel meer zin had was het bij hem juist andersom. En we hebben het geprobeerd, maar tot twee keer toe kroop ie gewoon zijn holletje weer in... En psygisch is dat toch wel heel lullig voor een man... Dus dat nu even op hold en het stomme is, met het gewone ritme lukt het wel gewoon. Normaal vind ik zijn lage libido geen probleem, maar als ik denk vruchtbaar te zijn is het weleens spannend. Krijg ik m geil of niet?  Ook wel weer rust als ik dan weer die periode voorbij ben want lekker knuffelen en elkaar vasthouden is net zo fijn.
 
Terug
Bovenaan