Als het niet vanzelf gaat

Ik begrijp je verdriet en onmacht heel goed, bij mij was het ook niet in één keer raak zullen we maar zeggen.
Ik noem de baby in mijn buik tegen anderen ook vaak zat 'de baby', dit betekent helemaal niet dat ik een kind krijgen zie als 'iets wat interessant is om aan te schaffen'. Het betekent alleen dat ik, en heel veel anderen waarschijnlijk ook, dit liever zeggen dan iets anders. 
 
Ahhh Knuffeltje wat vervelend dat je je zo voelt.. Ik begrijp het, hier wisselen emoties elkaar ook af. Soms ben ik ineens boos, voel ik me ellendig of verdrietig en daarna voel ik me ook weer 'schuldig' tegenover de mensen die al 2 jaar bezig zijn.. Dan denk ik, het komt echt nog wel bij ons en ga ik vol vertrouwen een nieuwe ronde in. Tot het moment dat er weer iemand met een stomme vraag komt of het bij ons niet gaat kriebelen, en waarom er bij ons nog geen baby is, of zo'n giechel met daarna 'het was in een keer raak'.
 
Gaat bij ons ook niet vanzelf, sinds kort weet ik dat ik pcos heb en mag aan de hormonen maar er is steeds weer wat. Het verplichte klussen is hier ook een ding en daarom doen we dat niet meer. Ik denk dat het zaad beter werkt zonder de stress van moeten voor een man. Slap worden geen last van maar wel prestatiedruk en dan lukt het niet of moeizaam voor hem om klaar te komen omdat we het allebei willen. Nu 1,0ml spuitjes meegekregen van de gynacoloog en hij doet het dan in een bakje, ik breng het vervolgens dan zelf in. Geen stress en schijnt net zo effectief te zijn, op een gegeven moment moet je wel en veel liefde is er ook niet meer bij als het MOET die liefde krijgt het kindje daarna wel ☺️ Verder vrijen we gewoon als we willen en is dat ook altijd goed maar als ik weet dat het moet en hij weet dat ook dan gewoon insemineren. Misschien heb je daar ook iets aan voor in de toekomst als het niet wil lukken. Ik hoop dat we allemaal snel een positieve test in handen mogen hebben.
 
Pfft dan gaat de spontaniteit er idd wel helemaal af... Weet niet of vriendlief dat hier zou zien zitten... Dan hebben wij ook nog "geluk" dat we nog maar 8 pogingen verder zijn.
 
Oefff,  zelfinseminatie klinkt ook heftig hoor. Erg klinisch..  maar who am I to judge?! Als het voor jullie werkt is dat alleen maar goed en ben ik blij voor jullie! Hopelijk nesteld er snel een bevrucht eitje ^^
Ik betwijfeld dat ik mijn vriend ooit zover zou krijgen. Sex op commando is al een ding, laat staan of dat hij het even in een potje wil doen zodat ik dan wat kan inspuiten. Nee dan zou zowel ik als hij denk ik liever nog even aanmodderen. 
(Zeg ik nu nog heel makkelijk...)
 
 
Voor vandaag misschien een hart onder de riem. Ik ben er twee weken geleden achter gekomen dat ik zwanger ben, nu 6 weken en 3 dagen. Ik durf het niet van de daken te schreeuwen, omdat we nog geen echo hebben gehad en omdat ik helaas weet dat het nog mis kan kan. 
Wij hebben een miskraam gehad in ronde 10, hebben het in totaal 25 rondes geprobeerd, allerlei onderzoeken in het ziekenhuis gehad zonder dat ze wat wilden doen en nu was ik in ronde 25 spontaan zwanger. Het kan dus wel, probeer moed te houden, hoe moeilijk dat ook is. 
Ik was ook elke maand zoo mega verdrietig en boos, dus ik snap je helemaal. Geduld is blijkbaar een schone zaak, hoe stom en lastig ook.
In welke ronde zit je nu? 
 
Voor vandaag misschien een hart onder de riem. Ik ben er twee weken geleden achter gekomen dat ik zwanger ben, nu 6 weken en 3 dagen. Ik durf het niet van de daken te schreeuwen, omdat we nog geen echo hebben gehad en omdat ik helaas weet dat het nog mis kan kan. 
Wij hebben een miskraam gehad in ronde 10, hebben het in totaal 25 rondes geprobeerd, allerlei onderzoeken in het ziekenhuis gehad zonder dat ze wat wilden doen en nu was ik in ronde 25 spontaan zwanger. Het kan dus wel, probeer moed te houden, hoe moeilijk dat ook is. 
Ik was ook elke maand zoo mega verdrietig en boos, dus ik snap je helemaal. Geduld is blijkbaar een schone zaak, hoe stom en lastig ook.
In welke ronde zit je nu? 
 
Terug
Bovenaan