Als het niet vanzelf gaat

Voor vandaag misschien een hart onder de riem. Ik ben er twee weken geleden achter gekomen dat ik zwanger ben, nu 6 weken en 3 dagen. Ik durf het niet van de daken te schreeuwen, omdat we nog geen echo hebben gehad en omdat ik helaas weet dat het nog mis kan kan. 
Wij hebben een miskraam gehad in ronde 10, hebben het in totaal 25 rondes geprobeerd, allerlei onderzoeken in het ziekenhuis gehad zonder dat ze wat wilden doen en nu was ik in ronde 25 spontaan zwanger. Het kan dus wel, probeer moed te houden, hoe moeilijk dat ook is. 
Ik was ook elke maand zoo mega verdrietig en boos, dus ik snap je helemaal. Geduld is blijkbaar een schone zaak, hoe stom en lastig ook.
In welke ronde zit je nu? 
 
Ik snap je volkomen, hier hetzelfde. Wachten duurt lang, soms gaat het beter, en soms weer even een dipje.
vrienden om ons heen komen allemaal met nieuws dat ze in verwachting zijn, de ene na een paar maanden, de ander onder het mom van in 1 x raak.
ik gun het iedereen natuurlijk echt wel, maar denk dan wel, hoelang gaat het bij ons nog duren. Ondertussen zijn we bijna een jaar verder, en wel getelt nog maar 7 keer ingesteld geworden... regelmatig totaal niet meer, eerst wel (wel iets langer ertussen maar wel elke maand ongeveer hetzelfde met een schommeling van een aantal dagen)
deze maand voel ik me wel heel anders, snel emotioneel, futloos, vaker buikpijn en regelmatig hoofdpijn. Maaar dat kan natuurlijk ook andere oorzaken hebben. Ik heb dit een keer eerder gehad en toen via de huisarts gegaan, die vermoeden dat het wellicht toen een vroege miskraam geweest was ivm bloeduitslagen ect. 
We wachten braaf af, de ovulatie testen maar weer aan de kant gegooid, want werd er echt moedeloos van. Vrijdag 16 aug wel een iets donkerder lijntje gehad, maar geen knaller. Later de week liep hij weer met de dag af.
Allemaal, wie in bet zelfde schuitje zitten, ooit komt onze tijd❤️
 
Ja op sommige dagen lijkt het wel of iedereen om je heen ineens zwanger is geraakt op bijna hetzelfde moment. 
Meer van, je had zelf een leeftijd in gedachten, en dat verschuift dan al meer. En de weken vliegen zo snel...
Zo is aangetrouwde nicht zwanger, een kennis net bevallen, iemand van mijn basisschool (25) zwanger van een tweeling. Haar zusje heeft net de 2e gekregen. Een oud collega de 3e. En zo komen er steeds meer bij.
Je groeit met je partner ergens naartoe. Iets begint te kriebelen. Dan ga je van oefenen naar proberen wat toch een hele andere lading aan je seksleven geeft. Dan ben ik nog maar 26, vriendlief wordt 30, dus in zijn omgeving van collegas en oud klasgenoten e.d. zijn er al heel veel ouders. Je wil ook toetreden tot die groep. Geen idee hoe het moet zijn alleen dat jij en je partner op het bankje naast het speelveld zitten en alleen maar kunnen wachten...
Gisteravond was ontzettend teder en hebben we elkaar weer helemaal gevonden. Ook omdat de kans deze maand toch al verkeken was dus geen druk. 
 
 
Misschien ook een hart onder de riem.. hier duurde het ook langer.. uiteindelijk gewerkt met ovulatietesten van Action en geklust t om de dag gedurende een periode van 20 dagen zodat we de ovulatie niet mis konden lopen.. na het klussen altijd even blijven liggen met een kussen onder de kont.. vriend was maand eerder begonnen met multivitamine a tot z slikken en ikzelf heb af en toe wat ijzertabletten (aanmaak cellen) en visolie erbij geslikt (hechting schijnt..) misschien wel minder natuurlijk maar geloof het of niet het was na die maand raak.. nu inmiddels bijna uitgerekend.. dus houd moed het komt echt goed!  
 
Misschien ook een hart onder de riem.. hier duurde het ook langer.. uiteindelijk gewerkt met ovulatietesten van Action en geklust t om de dag gedurende een periode van 20 dagen zodat we de ovulatie niet mis konden lopen.. na het klussen altijd even blijven liggen met een kussen onder de kont.. vriend was maand eerder begonnen met multivitamine a tot z slikken en ikzelf heb af en toe wat ijzertabletten (aanmaak cellen) en visolie erbij geslikt (hechting schijnt..) misschien wel minder natuurlijk maar geloof het of niet het was na die maand raak.. nu inmiddels bijna uitgerekend.. dus houd moed het komt echt goed!  
 
Ik slik teunisbloem olie en vis olie. Maak de potjes op, maar heb het gevoel dat ik hier niet heel veel uit haal... kan ook een gevoel zijn...vorige week (vrijdag 16 aug) denk ik dat rond die tijd mijn eisprong geweest is, ivm gevoel borsten, buik, en een kleine lichte test.voor mijzelf besloten dat ik pas na 5 sept mag testen, om teleurstelling te voorkomen. Wellicht wordt ik wel eerder ongesteld maar dan is die duidelijkheid er gelijk. 
 
Goedemorgen Dames,
 
Ik lees mee maar reageer niet of nauwelijks.. maar ook ik merk wat frustratie bij mezelf
Wij zijn nu een jaar aan het proberen.. al rekent het ziekenhuis 1,5 jaar omdat ik nu al 2 jaar van de pil af ben en we het in die periode niet vermeden. 2 weken geleden heb ik een extreem pijnlijk hsg onderzoek gehad, vanwege de pijn niet gezellig kunnen hebben dus deze maand zal vast weer niet raak zijn. Aankomende vrijdag weer een afspraakje bij de gyn om alle testen door te nemen.. nu rust mij de vraag: worden we weer naar huis gestuurd of gaan we in een traject? Ik wil beide eigenlijk niet maar ook weer wel..
Ik vind het momenteel zo frustrerend dat ik denk van wil ik dit eigenlijk wel.. waarschijnlijk probeer ik mezelf ombewust te beschermen tegen de pijn..
Sinds kort zijn we getrouwd en nu word er van ons verlangd dat we zwanger worden.. dus hup doe maar even! Of waarom drink je geen alcohol ben je zwanger? 
Ik word zo moe van deze vragen en wil eigenlijk schreeuwen van doe normaal mensen, misschien lukt het gewoon niet!?! Maar ik blijf lachen en zeg het komt zoals het komt.. 
Ik doe alsof het me niks doet maar toch vreet het me op.. 
 
Dat wou ik even van me af schrijven.. sorry voor me gezeur maar af en toe moet het kunnen :)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan