<p>Hoi dames,</p><p>Ik ben op zoek naar andere dames die het ook zat zijn om zich heen te horen dat iedereen 'zomaar' zwanger lijkt te worden. Mijn schoonzus en ik zijn bijna tegelijk begonnen met project Kinderwens. Zij is net bevallen... Vriendin heeft een kleine van een jaar en is nu ook al weer 4,5 maanden zwanger. Collega (tevens vriendin) die ik in januari er nog uitgebreid over heb gesproken vertelde serieus er nog niet mee bezig te zijn. Ondertussen ook 17 weken zwanger. Ik weet dat men meestal alleen de succesverhalen vertelt en er anders over gezwegen wordt. Maar nu na 9 maanden begint het zn tol te eisen. Ik merk dat ik op dit forum best wel wat steun, tips en gezelligheid krijg dus wil het niet gedag zeggen. Maar elke maand in de NOD-fora zijn er weer zoveel dames die na 1,2,3 rondes zwanger zijn. En ik misgun het echt helemaal niemand! Maar zou het zelf ook zooooo graag eens kunnen zeggen dat ik zwanger ben (nb: ik weet dat er mensen zijn die er jaren over doen om zwanger te worden en dat ik wat dat betreft nog niet 'mag' klagen)</p><p>Hoe gaan jullie om met opmerkingen uit de omgeving? Hoe houden jullie het nog gezellig en leuk in bed? En doen jullie nog bijzondere dingen om de kans te vergroten? De gouden tip 'je moet het loslaten' ben ik ook een beetje zat. Op vakantie afgelopen maand alleen maar genoten, maar ook weer geen succesverhaal...</p>
Als het wat langer duurt
- Onderwerp starter Ananasss
- Startdatum
Hoi Ananass,
ik herken je frustratie meteen. Ik zelf ben in maart 2017 gestopt met de pil. Na een jaar nog steeds niks en mijn cyclus was heel onregelmatig 30, 40 en zelfs een keer 56 dagen. Ben naar de huisarts geweest en heb een doorverwijzing gekregen voor de gynaceoloog.
Gelukkig zijn er geen afwijkende zaken waargenomen. De dokter noemde het woord superzaad bij mijn vriend zijn testuitslagen dus dat zit wel goed. Zelf slik ik nu 4 maanden hormoonpilletjes om mijn cyclus normaal te laten verlopen.
Ben nu weer 2 dagen overtijd nog steeds een negatieve test en iedereen om me heen telt aan of is net bevallen.
Ik probeer me er niet druk om te maken maar na iedere negatieve test of menstruatie zakt de moed me verder in de schoenen.
Je bent niet alleen, sommige hebben wat meer tijd nodig maar dan zullen we ook extra genieten dalijk
ik herken je frustratie meteen. Ik zelf ben in maart 2017 gestopt met de pil. Na een jaar nog steeds niks en mijn cyclus was heel onregelmatig 30, 40 en zelfs een keer 56 dagen. Ben naar de huisarts geweest en heb een doorverwijzing gekregen voor de gynaceoloog.
Gelukkig zijn er geen afwijkende zaken waargenomen. De dokter noemde het woord superzaad bij mijn vriend zijn testuitslagen dus dat zit wel goed. Zelf slik ik nu 4 maanden hormoonpilletjes om mijn cyclus normaal te laten verlopen.
Ben nu weer 2 dagen overtijd nog steeds een negatieve test en iedereen om me heen telt aan of is net bevallen.
Ik probeer me er niet druk om te maken maar na iedere negatieve test of menstruatie zakt de moed me verder in de schoenen.
Je bent niet alleen, sommige hebben wat meer tijd nodig maar dan zullen we ook extra genieten dalijk
Hoi meis, het verhaal hierboven had ik kunnen schrijven!
Ik vind zelf de opmerkingen van "probeer het los te laten" heel vervelend. Ik ben een paar maanden er niet mee bezig geweest vanwege persoonlijke redenen alleen dit had ook niet heel veel resultaat.
Wel weet ik dat stress er veel invloed op kan hebben. Hier heb ik afgelopen jaar wel veel last van gehad, misschien jij ook?
Zelf heb ik ook wat vriendinnen waarmee ik tegelijk begon die inmiddels al bevallen zijn..Daarnaast hoor ik 'gelukkig' ook veel verhalen van mensen waar het wel wat langer bij heeft geduurd. Zoals een stel dat naar 15 maanden zwanger is, een vriendin waarbij het 9 maanden duurde en een ander stel zelfs 2 jaar. Zonder dat hier een bijzonderen reden voor is.
Ik zit zelf nu in ronde 11 geloof ik. Maar ik merk wel dat bij iedere ronde de druk voor mezelf hoger wordt. En het gevoel dat het ooit gaat lukken hierdoor steeds minder wordt.
Ik probeer mezelf voor te houden dat het wel goed komt. Is het niet binnen één jaar, dan misschien over een half jaar. En mocht er iets niet goed zitten dan is er tegenwoordig ook nog zoveel mogelijk!
Wel blijf ik erbij dat stress er wel een grootte invloed op kan hebben. Zo merk ik dat mijn menstruatie de afgelopen twee maanden (sinds ik geen stress meer heb) heel anders is dan de rest van de maanden. Voor mijn gevoel is mijn menstruatie nu veel gezonder/normaler. Ik probeer daarom goed voor mezelf te zorgen, dat is het enige wat we kunnen doen.
Mocht iemand nog een gouden tip hebben dan hoor ik het uiteraard ook graag.
Ik vind zelf de opmerkingen van "probeer het los te laten" heel vervelend. Ik ben een paar maanden er niet mee bezig geweest vanwege persoonlijke redenen alleen dit had ook niet heel veel resultaat.
Wel weet ik dat stress er veel invloed op kan hebben. Hier heb ik afgelopen jaar wel veel last van gehad, misschien jij ook?
Zelf heb ik ook wat vriendinnen waarmee ik tegelijk begon die inmiddels al bevallen zijn..Daarnaast hoor ik 'gelukkig' ook veel verhalen van mensen waar het wel wat langer bij heeft geduurd. Zoals een stel dat naar 15 maanden zwanger is, een vriendin waarbij het 9 maanden duurde en een ander stel zelfs 2 jaar. Zonder dat hier een bijzonderen reden voor is.
Ik zit zelf nu in ronde 11 geloof ik. Maar ik merk wel dat bij iedere ronde de druk voor mezelf hoger wordt. En het gevoel dat het ooit gaat lukken hierdoor steeds minder wordt.
Ik probeer mezelf voor te houden dat het wel goed komt. Is het niet binnen één jaar, dan misschien over een half jaar. En mocht er iets niet goed zitten dan is er tegenwoordig ook nog zoveel mogelijk!
Wel blijf ik erbij dat stress er wel een grootte invloed op kan hebben. Zo merk ik dat mijn menstruatie de afgelopen twee maanden (sinds ik geen stress meer heb) heel anders is dan de rest van de maanden. Voor mijn gevoel is mijn menstruatie nu veel gezonder/normaler. Ik probeer daarom goed voor mezelf te zorgen, dat is het enige wat we kunnen doen.
Mocht iemand nog een gouden tip hebben dan hoor ik het uiteraard ook graag.
Vervelend is dat... bij mijn eerste duurde het 8 maanden en het leek ook wel of iedereen om mij heen inderdaad zomaar zwanger werd.
nu 9 jaar later ben ik in de eerste ronde zwanger geworden. Wij hebben echt niks anders gedaan dan 9 jaar geleden. De natuurt moet zijn werk doen dus veel kan je er niet aan doen.
nu 9 jaar later ben ik in de eerste ronde zwanger geworden. Wij hebben echt niks anders gedaan dan 9 jaar geleden. De natuurt moet zijn werk doen dus veel kan je er niet aan doen.
Stress is inderdaad een bekende slechte invloed, maar voor zover ik dat kan zeggen hier niet echt van toepassing. Juist sinds januari nieuwe toffe baan, nieuw huis gekocht, dus die onzekerheden zijn ook al allemaal weg.
Houdt bij jullie je man/vriend nog ergens speciaal rekening mee? Mijn vriend houdt bijv erg van speciaalbiertjes. Niet dat hij elk weekend zuipt, maar drinkt in het weekend wel 2 á 3 speciaalbiertjes op een avond. Dat kan volgens hem geen kwaad, en klinkt mij ook niet als overvloedig?
Zwanger worden is net een loterij, daar ben ik al wel achter. Maar heb in een loterij ook nog nooit wat gewonnen haha ;-)
Houdt bij jullie je man/vriend nog ergens speciaal rekening mee? Mijn vriend houdt bijv erg van speciaalbiertjes. Niet dat hij elk weekend zuipt, maar drinkt in het weekend wel 2 á 3 speciaalbiertjes op een avond. Dat kan volgens hem geen kwaad, en klinkt mij ook niet als overvloedig?
Zwanger worden is net een loterij, daar ben ik al wel achter. Maar heb in een loterij ook nog nooit wat gewonnen haha ;-)
Hoi hoi,
Bij ons net hetzelfde verhaal. Ook al bijna een jaar bezig. We zij intss al bij een fertiliteitsarts gegaan.
Zoals bij EmmaVD heeft mijn vriend ook super zaad. Bij mij is na de bloedtest gezien dat alles ok is.
Maandag 10 sept hebben we een afspraak bij een andere arts omdat die 1ste mij niet zo goed lag. Ik had de indruk dat het hem niet veel kon schelen. Hij vond het al niet nodig om ons de resultaten van de testen te laten weten. En toen we een afspraak hadden vr een echo om te kijken of mijn eileiders ok waren, bleek hij in verlof te zijn... euh, hallo? Het duurt allemaal zo lang en bepaalde testen kan je maar op bepaalde tijden doen, Ik had de indruk dat we daar veel tijd verloren.... dus andere arts gezocht...
Intss doen we wel verder met de app en hou testen. Zonder succes tot nu toe...
Ook ik heb het er heel lastig mee met al die vrienden die rond ons zwanger worden. Die denken nog maar van er aan te beginnen en maand erop is het al prijs. Wij hebben het bewust stil gehouden dat we probeerden zwanger te raken, want al het commentaar van sommige, Ik kan er niet zo goed meer tegen...
Weet niet of het van jullie ook zo is, maar plezier in bed heb ik toch ook niet meer, het is echt zo iets geworden van het moet nu... voel mij soms een kweekmachine...
Zoals ik in een andere topic al gezegd had, Ik ben van de trap gevallen een maand terug en heb mijn voet gebroken. Ik moet dus morgen opnieuw naar het ziekenhuis om foto's te nemen van mijn voet. Mr 1st zal er bloed moeten getrokken worden om te zien of ik zwanger ben. Heb daar heel gemengde gevoelens bij... zeker ook omdat ik al een paar dagen gespannen borsten heb, rugpijn en nu en dan vlagen van misselijkheid en mijn NOD pas 8sept is...
Bij ons net hetzelfde verhaal. Ook al bijna een jaar bezig. We zij intss al bij een fertiliteitsarts gegaan.
Zoals bij EmmaVD heeft mijn vriend ook super zaad. Bij mij is na de bloedtest gezien dat alles ok is.
Maandag 10 sept hebben we een afspraak bij een andere arts omdat die 1ste mij niet zo goed lag. Ik had de indruk dat het hem niet veel kon schelen. Hij vond het al niet nodig om ons de resultaten van de testen te laten weten. En toen we een afspraak hadden vr een echo om te kijken of mijn eileiders ok waren, bleek hij in verlof te zijn... euh, hallo? Het duurt allemaal zo lang en bepaalde testen kan je maar op bepaalde tijden doen, Ik had de indruk dat we daar veel tijd verloren.... dus andere arts gezocht...
Intss doen we wel verder met de app en hou testen. Zonder succes tot nu toe...
Ook ik heb het er heel lastig mee met al die vrienden die rond ons zwanger worden. Die denken nog maar van er aan te beginnen en maand erop is het al prijs. Wij hebben het bewust stil gehouden dat we probeerden zwanger te raken, want al het commentaar van sommige, Ik kan er niet zo goed meer tegen...
Weet niet of het van jullie ook zo is, maar plezier in bed heb ik toch ook niet meer, het is echt zo iets geworden van het moet nu... voel mij soms een kweekmachine...
Zoals ik in een andere topic al gezegd had, Ik ben van de trap gevallen een maand terug en heb mijn voet gebroken. Ik moet dus morgen opnieuw naar het ziekenhuis om foto's te nemen van mijn voet. Mr 1st zal er bloed moeten getrokken worden om te zien of ik zwanger ben. Heb daar heel gemengde gevoelens bij... zeker ook omdat ik al een paar dagen gespannen borsten heb, rugpijn en nu en dan vlagen van misselijkheid en mijn NOD pas 8sept is...
Spannend Sté, zowel morgen áls je NOD áls je afspraak 10 sept. Ben je wel een soort van opgelucht dat er nu naar gekeken gaat worden of er iets aan de hand is? Of juist extra zenuwachtig? Ik zal voor je duimen!
Het plezier in bed is er hier nog wel, maar echt niet altijd. Vooral rondom bepaalde dagen voelt het soms als een moetje. Die dagen heb ik wel altijd een hoger libido, maar zodra mijn vriend merkt dat het 'moet' komt er prestatiedruk om de hoek kijken. Gelukkig hebben we de gehele maand nog wel gewoon leuke en prettige seks. Maar ik ben eerlijk, het wordt steeds lastiger. Ook hiervoor is een gouden tip meer dan welkom ;-)
Het plezier in bed is er hier nog wel, maar echt niet altijd. Vooral rondom bepaalde dagen voelt het soms als een moetje. Die dagen heb ik wel altijd een hoger libido, maar zodra mijn vriend merkt dat het 'moet' komt er prestatiedruk om de hoek kijken. Gelukkig hebben we de gehele maand nog wel gewoon leuke en prettige seks. Maar ik ben eerlijk, het wordt steeds lastiger. Ook hiervoor is een gouden tip meer dan welkom ;-)
Ik denk dat ik gewoon extra zenuwachtig ben. En ook een beetje bang om morgen al teleurgesteld te zijn.
Het is niet dat het de hele maand aanvoelt als van moeten . Alleen die bepaalde dagen en daar heeft mijn vriend het ook wat lastiger mee. Het feit is dat je dan maar om 1 reden vrijt (vind ik) en je bent dan maar daar mee bezig. En eigenlijk is het dwaas, want de dagen dat het niet moet, hebben we er ook geen last van.
Ik heb het er wel moeilijk mee dat het zo lang duurt en dat we misschien hulp zullen nodig hebben. Terwijl je eigenlijk jarenlang de pil neemt om niet zwanger te worden en als je het eindelijk wilt, werkt je lichaam dan nog niet mee...
Het is niet dat het de hele maand aanvoelt als van moeten . Alleen die bepaalde dagen en daar heeft mijn vriend het ook wat lastiger mee. Het feit is dat je dan maar om 1 reden vrijt (vind ik) en je bent dan maar daar mee bezig. En eigenlijk is het dwaas, want de dagen dat het niet moet, hebben we er ook geen last van.
Ik heb het er wel moeilijk mee dat het zo lang duurt en dat we misschien hulp zullen nodig hebben. Terwijl je eigenlijk jarenlang de pil neemt om niet zwanger te worden en als je het eindelijk wilt, werkt je lichaam dan nog niet mee...