Angstig voor de bevalling

Hee meiden,

Ik ben nu 6 maanden, hoe dichter de bevalling komt hoe meer de angst op me af komt.
De ene zegt weer dat de 1e bevalling de zwaarste is.
En een andere zegt dat je er niks van merkt, en niet zo zwaar is.
Hoe hebben jullie de 1e bevalling ervaren ?

Groetjes Meisje1990
 
Mijn tot nu toe enigste bevalling is werkelijk waar de mooiste ervaring van mijn leven. Ondanks dat hij niet helemaal goed afliep... Maar het gedeelte van ontsluiting en persen en mijn dochter voor het eerst in mijn armen was voor mij echt ontzettend mooi.
Natuurlijk deed het pijn maar ik vond de pijn niet beangstigend. Het voelde functioneel zeg maar. Ik voelde dat mijn lichaam helemaal zelf deed wat er moest gebeuren. N soort oergevoel zeg maar. Mijn bevalling duurde maar 8 uur en had een hele prettige opbouw qua pijn zeg maar.
Natuurlijk heb ik Hiermee ook geluk gehad maar toch geloof ik dat mijn nuchtere en angst- of zenuwachtigloze instelling mijn relaxte gevoel tijdens de bevalling heeft bevorderd. Of In ieder geval van invloed is geweest. Ik weet niet hoe anderen hierover denken... Ben ik ook wel benieuwd naar eigenlijk.
Het einde van mijn bevalling was minder, 2 liter bloed weg en placenta eruit gehaald op de ok maar dan nog.... Het is het allemaal zo waard!
Ik heb net nog een topic geopend op het zwanger zijn forum over hoe fijn ik mijn bevalling vond toevallig.
Misschien kun je een manier vinden om voor jezelf wat relaxter en go with the flow te worden wat betreft de bevalling. Misshien heeft je vk tips?
Succes en groetjes
 
Zijn er vrouwen die bevallen zijn die zeggen dat ze er niets van merken en het niet zo zwaar is?
Want dat is onzin. De een heeft het zwaarder dan de ander, maar je gaat het echt wel voelen.
Het is topsport! Een lichamelijke uitputtingsslag, je moet niet voor niets een aantal dagen bijkomen. Ook als je zoals ik makkelijke bevallingen hebt. Ik heb drie bevallingen achter de rug. De eerste onverwachts in stuit, dus naar het ziekenhuis aan de weeenopwekkers en met een weeenstorm na 3 1/2 uur geboren. De tweede thuis in vier uur en de derde thuis in 3 uur.
Maar o wat een beloning is het als je dat prachtige kleine kindje op je buik krijgt. En het is prachtig om te merken dat jouw lichaam dat allemaal maar kan. Geef je er aan over en laat gebeuren wat moet gebeuren.
Daarnaast is er pijnstilling als jij het wil. Bespreek je angst met je verloskundige en bespreek wat mogelijk is bij een bevalling, het hoeft niet ondragelijk te zijn, dan kan je gewoon kiezen voor bijv. een ruggenprik als jij het te zwaar vindt worden.
 
Bevallen is niet prettig, maar het is ook zeker niet onoverkomelijk. Ik heb een zware eerste bevalling gehad, met veel bloedverlies, maar uiteindelijk is je kind dat alles dubbel en dwars waard. De pijn ben je zo vergeten als de kleine er eenmaal is. Ik denk dat het logisch is dat je opziet tegen de bevalling, maar probeer je niet te verzetten tegen de pijn, maar er in mee te gaan en je zult zien dat het jou ook gaat lukken. Praat met je vlos over je angst en wat er eventueel mogelijk is qua pijnbestrijding, als je dat zou willen. Een andere goede voorbereiding vind ik ook een cursus zoals zwangerschapsgym of yoga. Iets wat je voorbereid op wat gaat komen.
Ik ben morgen uitgerekend van mijn tweede en ik zie ook dit keer weer tegen de bevalling op, maar ik weet ook wel dat als het straks zover is, ik het gewoon kan. Net als jij het ook gewoon kan.

Niet te veel over nadenken!
Succes!
 
In tegenstelling tot reisa vond ik het dus niet zwaar. Mijn bevalling heeft in totaal 7 uur geduurd. Ik heb 2 uur met een weeenstorm stilgestaan en ben daarom naar het ziekenhuis gegaan. Waar we net op tijd aankwamen wat de broeders waren het ziekenhuis nog niet uit of de kleine lag met 3 persweeen al op mijn buik. Die 2 uur waren echt niet prettig maar heb echt niet het gevoel gehad dat ik doodging ofzo. Ik heb geen voorbereiding gedaan en had zoiets van laat maar komen, weet toch niet wat er gaat gebeuren. De eerste weeen zijn heel makkelijk op te vangen en ze worden wel steeds zwaarder. Maar als je eenmaal mag gaan persen (wat wel even een branderig gevoel geeft van onderen) kun je meewerken en vond ik totaal geen pijn doen. Maar ik heb makkelijk praten want het was een vrij makkelijke bevalling. Ik zou me vooral niet te druk maken en laat het inderdaad over je heen komen. Pijn krijg je dat is zeker maar het is maar net hoe je er tegenover staat denk ik. Ik liep ook de volgende dag zonder centje pijn heel de dag op en neer. Moest een verdieping lager zijn in het ziekenhuis om bij mijn kleintje te zijn. Maar de rolstoel bleef in de hoek van mijn kamer. Ik had em gewoonweg niet nodig.
 
In principe is de eerste bevalling het zwaarste, het moet allemaal opgerekt worden en dat kost normaal gesproken wat meer tijd. En tja, bevallen is wel iets dat je voelt, geheel pijnloos zal het niet zijn.

Maar je moet er op voorhand ook geen drama van maken, het is een proces waarin je wordt meegezogen en geef je er vooral aan over, dan gaat het het makkelijkste en snelste. Zelf dacht ik altijd: "dit is de enige keer dat ik een beloning krijg nadat ik pijn heb gehad".

Werkelijk waar een groot deel van alle vrouwen is kort na de bevalling alle pijn vergeten. Ik riep na mijn eerste bevalling (24 uur weeen) gelijk dat ik dit nog een keer wilde meemaken. Vijf maanden later was ik weer (gepland) zwanger en daarna een jaar later weer.

Bereid je goed voor, lees veel, volg een zwangerschapscursus. Misschien niet om de puflessen (ook handig, al had ik er de eerste keer niets aan) maar wel om de informatie die je krijgt. Angst voor het onbekende is meestal de grote boosdoener.

Succes, ga er openminded in. Het is een dooddoener misschien maar er zijn zoveel vrouwen je voorgegaan, het gaat jou ook lukken!
 
een bevalling doet pijn, dat is gewoon zo, maar het hoeft echt niet ondraagelijk te zijn hoor! en ik neem aan dat 1990 voor je geboortejaar zal staan.. ze zeggen dat bevallingen bij jonge vrouwen vaak makkelijker en met minder complicaties gaan!!

@m88 over jou idee dat als je nuchter en angst/zenuwloos de bevalling ingaat dat het dan ook minder zwaar is ben ik het niet eens! bij mijn 1e ging ik er ook heel nuchter in, ik dacht dat ik dat wel even zou doen, nou dat werdt een superzware bevalling met 4uur persweeen, dus de 2e bevalling zag ik als een berg tegenop, en die ging echt super!
 
Terug
Bovenaan