Autistisch en zwanger

O

Odie

Hey Allen! Het leek me leuk om een topic te starten voor autistische mamma's to be om onze ervaringen te delen.

Ik Ben 33 en nu bijna 7 weken zwanger van onze eerste en ben dus autistisch. Ik ervaar momenten van enorme kalmte (eitje, dit komt wel goed, ik vertrouw de experts) tot aan oh god wat hebben we gedaan (wat als het mis gaat, oh wat is die kramp, wat als ik zoveel pijn ervaar dat ik flauwval).

Ik wil hier geen oneindig verhaal van maken maar het leek me dus fijn om een plek te hebben voor ons om ervaringen te delen omtrent het zwanger zijn.
 
Voor zulke gedachtes hoef je niet autistisch te zijn hoor. Denk dat iedere ouder dat wel heeft. Ik heb er inmiddels 3 en had dat met de 1e ook en de 2e en de 3e. Nog steeds denk ik. Hoe dan. Maar je komt er wel. Zolang je je kind alles kan geven wat die nodig heeft en het de liefde kan bieden ben je al een heel eind op weg 
Veel succes!!
 
Thanks. Het ging me niet perse om het voorbeeld maar meer om tijdens de zwangerschap met Andere autistische moeders ervaringen te delen.
 
Ik ben zwanger en ik denk eerlijk gezegd dat de papa van deze baby wat autistisch is. Hij heeft wel de diagnose ADHD, maar dat overlapt heel erg met autisme in het spectrum.

Het ene moment was hij heel blij en trots, het andere moment wilde hij abortus. Hij kon piekeren over hele rare dingen, die hij veel te groot maakte in z'n hoofd, maar hij praatte er niet over met mij. En dan meermaals gooide hij alles op tafel en dan kon ik mijn spullen pakken.

Tel er dan nog terugval in een wietverslaving bij op, en je hebt echt een hele irritante partner die z'n verantwoordelijkheden niet kan/wil nemen. Wij zijn daardoor ook uit elkaar gegaan en ik heb geen contact meer met hem.
Ik zou jou vooral als tip willen geven: Práát over je angsten. Iedereen heeft angsten als er een baby komt, maar met autisme gaat dit denk ik veel dieper/verder. Vraag dingen aan je moeder of aan vriendinnen, hoe zij het deden. Dat is super geruststellend.
Succes!
 
Hi Odie, ik heb ASS en ben 5 weken zwanger nu. Ben 31 jaar en woon in de hoofdstad met mijn man. Werk als studieadviseur. Mijn man werkt in de IT.
Heel herkenbaar wat je beschrijft over de krampjes en de zorgen. Het is nog erg pril dus er kan nog van alles mis gaan. Dat geeft onzekerheid en stress. Moet ook erg wennen aan alle kwaaltjes en vind het ook erg spannend hoe mijn lijf zal gaan veranderen straks. Maar ik voel me tegelijkertijd ook echt al een beetje een mama. Binnenkort hebben we de eerste echo. Heel spannend. Hebben jullie die al gehad?
En mag ik vragen wat voor werk jullie doen en hoeveel uren jullie na de geboorte gaan/blijven werken? Dit is bij ons best een ding. Ik heb altijd gezegd 32 uur te willen blijven werken maar moet ook realistisch zijn. Denk er nu toch aan om 24 uur te werken straks.
 
Hi Selisse! Wat leuk om iemand anders te spreken die ook ASS heeft. Ik vind het veranderen ook heel spannend en een gek gevoel dat er dingen in mn lijf gebeuren die ik niet zie. Ik Ben nu 8 weken, de eerste echo staat voor volgende week vrijdag gepland. Ik kijk er heel erg naar uit om de baby te zien, want ik Denk dat dat me meer het gevoel geeft dat dit echt aan het gebeuren is. 
Momenteel werk ik 40uur per week als  onderzoeker voor digitale producten en mijn man is product ontwerper. Mijn plan is om na de geboorte naar 32 te gaan en 1 dag in de week mama dag te hebben. Papa neemt Dan ook 1 dag en Dan 3 dagen kinderopvang. We werken allebei vanuit huis dus Dan is het Denk ik ook fijn als we Dan alleen op werk hoeven te focussen en daarna weer alle aandacht hebben voor ons kindje. 
Ik Ben ook Al druk bezig geweest met onderzoek doen en lezen over alles wat ik moet regelen. Vind dat soms best overweldigend. Hoe ervaar jij dat? 
 
 
Hi, ik ben 31. Ik ben ruim 6 weken zwanger en ik heb ook ASS. Wat fijn dat hier een topic over is! Ik weet sinds 2 weken dat ik zwanger ben. Over 16 dagen heb ik de echo. Ik moet zeggen dat ik de dagen tot de echo slopend vind. Doordat ik weinig symptomen heb, heb ik voor mijzelf weinig bevestiging dat er echt een mini mensje in mij mag groeien. Toch voel ik me ook al mama, dat vind ik beangstigend. Ik ben bang dat ik straks teleurgesteld wordt en het mis blijkt te zijn. Ik werk overigens niet dus ik heb hele dagen om hierover na te kunnen denken. 
 
Odie, veel succes en plezier met de echo vandaag. Ik ben benieuwd hoe het gegaan is.
Wat fijn dat jullie thuis kunnen werken. Qua werk hebben wij bijna hetzelfde plan: 3 dagen opvang, beide een papa-/mamadag. We denken er nog over na om mijn schoonmoeder een van de 3 dagen te laten oppassen, zij woont behoorlijk ver weg maar wil wel erg graag. 
Herkenbaar al dat regelen en uitzoeken wat er moet gebeuren. Ik vind het wel een ding. Mijn man heeft ADHD, die is er ook geen ster in. Wij hebben gelukkig wel een hele betrokken verloskundige die ons helpt bij van alles. Daardoor voel ik me wat minder overspoeld. Ik hoop dat we op tijd een kinderdagverblijf vinden, want het bijna allemaal vol hier bij ons in de regio.
Maken jullie je wel eens druk over of je kindje ook ASS krijgt? En heeft dat jullie ooit belemmerd om voor kinderen te gaan?
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan