Baby 4 weken wilt niet slapen en blijft huilen of krijsen

Bij ons hielp het inbaker gedeelte van de 5 s'en ook niet, daar raakte ze juist van in paniek. Wel het sussen en op de onderarm leggen.
Later kwam mijn zus met een slaapzakje (dus geen inbakerzak) dat maakte wel wat verschil versus een dekentje. Maar dat was pas later, dus weet niet of het ook tegen het krijsen helpt.
Bij ons ging het vanzelf over toen ze bijna 6 maanden oud was.
Ze bleef bij mijn man kalmer, maar die kreeg haar niet in slaap. Bij mij is ze regelmatig midden in een schreeuw zomaar in slaap gevallen. Doorzetten.

Een gediplomeerde (diploma is belangrijk, is geen beschermde titel) osteopaat inschakelen heeft bij onze wel even geholpen, maar later werd het weer erger. (Ook geboorte schade, ze was er in 5 persweeën, is niet goed voor de nek.)

Paracetamol helpt in mijn ervaring tegen de symptomen van het slaapgebrek. (Dit is geen doktersadvies.)

Heel veel sterkte. Het gaat ooit over. Niet vandaag, niet morgen, maar het gaat over.
 
Baby van 4 weken wil het liefst bij z’n moeder zijn. Een enkele baby slaapt in het eigen bedje met die leeftijd. Ik zou proberen eerst op te bouwen. Overdag steeds meer slaapjes in het eigen bedje die goed/veilig voelen. Dan pas over naar de nacht. Baby’s hebben nu eenmaal behoefte aan veiligheid/geborgenheid van moeders op die jonge leeftijd. Weet dat het enorm pittig is.

Heb je een aanschuifbedje? Kleertjes met jouw lucht eraan onder het hoofdje?

Zou vooral kalm blijven en je kleintje steeds oppakken voordat hij het op het huilen zet. Huilen is de enige manier om te laten weten dat hij zich niet veilig voelt.

Wees lief naar jezelf toe ook, het is ok dat je kleintje niet in het bedje kan slapen. Er is geen afgesproken regel dat ze dat moeten kunnen. Jij doet toch ook geen acties ondernemen waarin je jezelf bewust in een onveilig gevoel zou laten zitten?

Zou je kindje net zo lang heel dicht bij je houden tot hij zich veilig genoeg voelt in de wereld buiten jou voordat je van alles van hem verwacht te kunnen. Geef hem eerst die tijd om zich veilig/geborgen te voelen, na verloop van tijd zal hij doorhebben dat jij er ook bent als je even weg stapt. Dat besef hebben ze nu niet en kunnen ze ook nog emotioneel niet goed verwerken.
 
Terug
Bovenaan