Hoi Micky,
Je vraagt je af wat het beste is...Dat kun je alleen zelf bepalen. Je merkt dat ook aan de reacties van anderen he? Het moet goed voelen. Ik ben van mijn zoontje in het ziekenhuis bevallen en daar heeft hij de eerste nacht naast mij geslapen. Nou ja, geslapen, gelegen. Beiden sliepen we niet. De tweede nacht heb ik gevraagd of hij op de babykamer mocht, zodat ik rust had. Er wordt in het ziekenhuis immers goed voor zo'n kindje gezorgd (dacht ik). Hij zou toen om 24.00 uur bv moeten krijgen, begon om 23.45 te huilen en om 1.00 uur was hij nog niet bij mij gelegd. Toen ben ik het bed maar uit gegaan, rust vond ik dus toch niet. De rest van de nacht heeft hij bij mij geslapen.
Eenmaal thuis heeft hij elke nacht in zijn eigen bedje geslapen. Ik vond het wel heel eng hoor. Om mijzelf rust te geven hebben we de babyfoon naast hem neergezet. Ik hoorde dus vrijwel alles. Dat is goed gegaan.
Bij ons tweede kindje is het plan, dat het bij ons slaapt zolang het 's nachts nog bv krijgt. (Wij wonen in een drive-in woning en we slapen inmiddels zelf beneden, terwijl de kindjes op de tweede verdieping moeten slapen.) Maar zogauw het kindje doorslaapt, ligt het 's nachts op de babykamer. Wel weer met een babyfoon. Die hebben we nu al weer in gebruik voor ons zoontje, want ik hoor hem beneden gewoon niet. We plaatsen als de tweede er is de babyfoon p de overloop, dan kan het geluid van 2 kindjes naar ons doorkomen.
Nogmaals het isheel belangrijk hoe jij je erbij voelt!
Patricia 34+2
