Baby slaapt niet in eigen bed – ik ben hopeloos!

[quote quote=10410277]Je faalt niet! Ik had kindje 1 vrij makkelijke slaper (althans, hij reageerde goed op de aanpak) en nu met nummer 2 ook een hoop gedoe. Ik voel me ook gelijk een falende moeder, maar je hebt het gewoon niet altijd in de hand. Het lijkt me slopend voor je en ik hoop dat je in elk geval het jezelf niet nog moeilijker gaat maken door jezelf hiervan de schuld te geven. Er was idd iemand in de groep januari baby’s die zich gratis aan bood als slaap coach, misschien kun je haar mailen? Ze heette Ghislaine geloof ik.[/quote]
Thanks
 
[quote quote=10410312] Precies dit. Bij ons was buik slapen dus ook de oplossing. Ieder kind is anders natuurlijk, maar bij ons maakte dat het verschil tussen niet en zowaar een paar uurtjes achter elkaar slapen. En zelf inslapen.[/quote]
Buikslapen een paar keer wel gedaan, maar wil hij niet meer, wordt onrustig, gaat woelen. Fijn dat het bij jullie wel hielp!
 
Hello!
Bij ons was helaas hetzelfde. Onze dochter deed haar dutjes overdag wel in dr eigen bedje, maar in de avond naast ons in bed. In de co sleeper wilde ze ook niet. Ik heb er toen maar aan toegegeven en nu is ze 6 maanden en slaapt ze sinds een maandje eindelijk in dr eigen bed én zelfs een klokje rond! Mijn tip: probeer der elke avond in dr eigen bed te leggen, en laat haar hierin liggen tot dat ze écht overstuur wordt. Op een gegeven moment accepteren ze het wel en zullen ze wennen aan hun eigen bedje. 
succes, het is echt een fase!!
 
[quote quote=10410318]Het komt best vaak voor. Veel kindjes gaan na 4 maanden pas wat beter in een bedje slapen. Die van mij ging na 12 weken het ochtendslaapje nog wel eens in haar bedje doen terwijl ik ernaast zat. Op een goede dag. En pas na 17 weken deed ze al haar dagslaapjes in haar bedje. Ze heeft tot 8 maanden in de cosleeper geslapen. Maar de eerste 2 maanden sliep ze in mijn bed. (Idd even plassen en wakker). Ik heb me tot 3 maanden afgevraagd wat mensen bedoelde met jengelen. Het klonk gewoon altijd op volume tien. Daarna kwam het jengelen pas. Ik heb haar altijd de veiligheid van mij geboden. Maaaaar dat ze in haar eigen bedje ging slapen kwam niet vanzelf. Dat was veel werk. Ik oefende eerst met 1 slaapje, zodat ik er niet de hele dag druk mee was. Maar dan een kort ritueel: slaapzak aan, gordijn dicht, white noise apparaatje aan (aanrader) en een kort liedje zingen. Ik was daarbij heel kalm en gebruikte een lieve zachte stem. Zodra ze het matras raakte was het brullen en gillen. Zolang ze er geen ademstilstand van kreeg heb ik haar liggend getroost. Handje vasthouden, sussen en positief toefluisteren, speentje terug doen, hand op haar ruggetje leggen. Dat soort dingen. De eerste keren duurde het soms wel een uur voor ze sliep. En als ze sliep, al was het maar 10 min, dan kwam ik haar super trots en vrolijk weer ophalen. Een beter slaapje kwam daarna in de doek wel. Dat slaapje werd 30 tot 45 min. En het huilen werd 10 min. Toen ben ik een tweede slaapje erbij gaan oefenen. En so on. Eerlijk? De opvang hielp enorm. Ze zat op 4 a 5 x kort slapen en moeilijk op bed te leggen. 3 weken op de opvang en ze zat op een ritme met 3 slaapjes waarvan 1 lang (onvoorspelbaar welke). En ze ging makkelijker slapen als ik het deed. Man had er wel nog moeite mee, dat ging rond 6 maanden beter. Ik heb de opvang aangegeven dat we niet willen dat ze in haar eentje overstuur achtergelaten wordt. Ik ga ervan uit dat ze dat dus ook niet gedaan hebben. En omdat ze een vrolijke meid werd die het erg leuk vond op de opvang en beter sliep, durfde ik ook niet goed naar hun methode te vragen uit angst voor dat ik er een slecht gevoel over zou krijgen. Geen idee dus. Voor de avond ging ik vanaf 2,5 maand samen met haar om 20.00 naar bed, zij in de cosleeper, handje vast en huilen maar. In eerste instantie een uur of 2. En na 3 weken nog maar 10 minuten. Na 1,5 maand kon ik savonds weer naar beneden. Mensen hebben me voor gek verklaard. Maar dit was dus 1,5 maand in afnemende mate heel veel werk. Maar ik heb nu wel een fantastische slaapster, die erg vrolijk is en een vast ritme heeft. En om daar te komen vanaf huilbaby, het heeft me nooit mijn principes gekost. Ik ben er altijd voor haar geweest. Nooit alleen laten huilen.[/quote]
Dank voor je reactie! Goed gedaan! Ben nu ook bezig om hem proberen te laten wennen aan z'n eigen wiegje. Kost inderdaad veel werk, 3 uur voor 5 min slaap. 
 
Happybabycoach op Instagram. Heeft een slaapcursus. Wel betaald maar volledig gericht op geborgenheid en nabijheid en dus zonder het laten huilen en weglopen en weer terug lopen zoals het CB adviseert.
Hier is de baby ondertussen 3 maanden en ja die slaapt voor een groot deel zijn slaapjes op mij. Maar ik vind het dan ook heerlijk en heb mijn man veel thuis ivm de corona maatregelen dus die houdt onze peuter bezig
 
White noise aanzetten!! Ons zoontje is nu anderhalve week oud. De eerste 3 nachten was het krijsen en alleen bij mij willen slapen. Ook niet gek natuurlijk na 9 maanden in de buik. Echter nacht 4 white noise aangezet en wat denk je.. Sindsdien slaapt hij de hele nacht in z'n eigen bedje en komt alleen voor de fles. White noise staat gewoon op YouTube, 10 uur lang haha!
 
Ik zou het zelf geschreven kunnen hebben.  Mijn eerste sliep niet door reflux en krampen ( krampen bleken door de nexium te komen,  maar dan echt 12 uur per dag) en mijn tweede,  nu 6 maanden, wordt elke 1-2 uur wakker snachts,  en slaapt overdag alleen in de doek of bij ons. ( snachts naast mij,  de 20 cm verderop in de cosleeper was niet overbrugbaar) Ben nu opnieuw aan het proberen hem wakker in zijn eigen bed,  en zonder borst,  in slaap te laten vallen.  Hij slikt heel vaak de voeding opnieuw weg,  soms ook 3-4 uur na een voeding,  en ik denk dat hij ook reflux heeft,  maar ook hij kreeg krampen door de nexium. 
Ben dus opnieuw aan het proberen hem in zijn eigen bed te laten slapen,  en het lijkt iets makkelijker te gaan als eerst, maar hij moet nu ook,  want over 4 weken moet ik weer naar werk. Het is bij een tweede nog veel lastiger, want er is inderdaad een peuter die ook nog rondloopt,  en hier ook op reageert, want ik ben altijd bezig met de baby. Goddank voor het thuiswerken met corona, want ik weet niet hoe ik dit zijner hulp van de man had moeten doen.  Hij heeft maanden staand gewerkt, baby in de doek en computer op de kast. 
Dus geen antwoorden, wel heel veel herkenning, en ook ik voelde me zo falen, dat ik een gezin met twee kinderen niet alleen kon draaien.  Werd er gek van. Laat het los,  accepteer alle hulp die je kan krijgen,  ook voor de peuter, het kleintje doet het niet express, en het wordt een keer beter.  Lukt mij nu ook meestal. 
 
Oh ja, en ook ik heb alle boeken gelezen, helpt allemaal niet.  RRR is heilig,  maar helpt niet.  En ik kan in de avond/ nacht ook niet erg,  dan is hij uiterlijk binnen 15 min wakker
 
Terug
Bovenaan