Baby vasthouden

Ik was er altijd makkelijk in, bezoek mocht ze altijd even vasthouden (behalve als ze lekker sliepen) en zodra ze begonnen te huilen ofzo dan zei ik gewoon: geef d'r maar weer terug hoor.
Gewoon duidelijk zijn daarin. Ik vind het wel leuk als iedereen m'n kinderen vasthoudt en heb er totaal geen moeite mee, maar ben ook duidelijk als ik ze weer terug wil. En als ze lekker sliepen, dan liet ik ze natuurlijk wel liggen.

I
 
Voorop staat dat je moet doen waar jij je goed bij voelt en wat jij denkt dat goed is voor je kindje. Als je nu al weet dat je niet wilt laten vasthouden, kun je dat ook al voor je bevalling zeggen. Gewoon casual tussendoor een keertje noemen denk ik. En wie weet voel je je wel anders als je kindje er is. Je merkt vanzelf wanneer je eraan toe bent.

Ik had hetzelfde als jij: vond het vroeger ook altijd wat gek als je niet mocht vasthouden, maar respecteerde het wel. Nu snap ik het heel goed haha! Onze dochter is geboren in de eerste lockdown, dus we mochten de eerste week alleen raamvisite. Ik had een keizersnede en in het ziekenhuis mocht geen bezoek. Vond ik helemaal prima. Thuis vond ik het ook heerlijk dat we weinig bezoek hadden, ik zat pas op dag 5 een keer een uurtje beneden. Dus door de coronaregels duurde het ook wel even voor iedereen haar mocht vasthouden (ook onze ouders). Merkte ook dat ik haar niet te lang kon missen als iemand haar vast had hihi.

Nu krijgen we deze zomer onze 2e en heb ik idd op voorhand al zoiets van: in het begin gewoon lekker alleen bij ons. Mijn schoonmoeder komt op dag 1 (want past op onze dochter tijdens de zh bevalling) maar zelfs haar laat ik ook pas later vasthouden. Misschien voelt het op het moment wel anders, dat zie ik dan wel weer.
 
Mijn jongste is nu 5 weken en niemand heeft haar nog vastgehouden. Gewoon omdat ik dat niet wil. Voorlopig vind ik het ook wel even best zo. Ik houd haar vast als we bezoek krijgen. M'n aura doet de rest, haha!


Bij m'n eerste dacht ik ook dat ik het leuk vond om hem ieder bezoek af te geven. Maar puntje bij paaltje vond ik het niks. Wilde hem zo snel mogelijk weer terug en vond het vreselijk dat mensen hem door gingen geven en uit zichzelf uit de box of bedje haalde. Dus de tweede heb ik de eerste weken niet afgegeven. En toen ik dat wel deed heb ik heel duidelijk gezegt dat hij niet doorgegeven mocht worden. Kreeg ik nog commentaar op ook.... Jammer dan!


Je moet doen wat goed voelt. Hoe je erover denkt als je zelf geen kinderen hebt kan totaal veranderen als je eigen kindje er is.
 
Ik gaf altijd aan dat ze niet van arm naar arm gaat. Iedereen 1x en als ze onrustig wordt is het klaar. Was altijd prima.
Wel aangeven wat voor jou goed voelt. Is jouw kind, dus wat de rest wil is niet zo belangrijk.
 
Hing hier helemaal van de visite af. Sommige mensen vinden het vasthouden zelf ook mega spannend en zijn wel opgelucht als het niet hoeft, haha. Bij directe familie wel sneller, maar heb het op gevoel gedaan, niet echt over nagedacht wanneer wel en niet...

Dat is ook m'n tip, volg je gevoel! Je weet straks als de kleine er is pas wat je fijn vindt en wat niet. Al klinkt de oma van je partner wel als iemand om zo nu en dan duidelijk grenzen bij aan te geven. ;)

Liefs!
 
Echt doen wat je zelf goed vindt voelen (kan per moment en per persoon verschillen). Sowieso handen wassen van tevoren was bij ons wel een vereiste, zijn maar weinig mensen die dat uit zichzelf doen.
Als je geen zin hebt in confrontatie kun je je kindje ook in de draagdoek dragen, dat nodigt al minder uit om het als kraamvisite vast te houden of ernaar te vragen.
Iedereen heeft zijn eigen mening over wel of niet vasthouden van een pasgeboren baby. Als jij voor jezelf weet dat je dat niet wil straal je dat ook uit!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan