Babytijd zwaar

Hoi allemaal,

Begin oktober bevallen van een jongetje. Wat een roze wolk hoort te zijn valt toch wel heel zwaar.. het 24/7 aanstaan. Niet weg kunnen leggen, zó moe. Onze adrenaline raast door ons lijf de hele dag. Merk dat er een beetje een taboe ligt op eerlijk zeggen wat je ervan vindt. Zijn er hier nog meer mama’s bij wie de babytijd niet ging zoals gedacht??
 
Hoi hoi.

Roze wolk???? Gitzwart was ie bij ons. We hebben vaak afgevraagd toen waarom wilden we dit? Eerst opgenomen met pre eclampsie. Spoed keizersnede. Aantal weken neonatologie. En dan denk je eindelijk naar huis en genieten en dan huilt het 12 uur per dag door reflux en koemelkallergie. Hel was het!! Nu 11 maanden verder beginnen we pas echt met genieten. Niet dat we toen helemaal geen fijne momenten hadden, maar het was wel heel zwaar. En soms hebben we daar nu nog wel last van

Al geloof je het nu nog misschien niet, maar er komen echt leukere tijden.

Groetjes
 
Wat ontzettend heftig!! 12 uur per dag huilen is de hel… wij vragen ons nu ook vaak af. Waarom hadden we een kinderwens? Je leven staat echt op stil lijkt het. Zelfs even naar de keuken voor koffie lukt ons gewoon niet… ik hoop dat er inderdaad betere tijden aankomen!

Groetjes
 
De eerste tijd is gewoon survivallen. Gelukkig heb ik vriendinnen die dat van tevoren duidelijk maakten, dat scheelde een boel. Maar wat je beschrijft klinkt echt bekend.
 
De eerste tijd is gewoon survivallen. Gelukkig heb ik vriendinnen die dat van tevoren duidelijk maakten, dat scheelde een boel. Maar wat je beschrijft klinkt echt bekend.
Wat fijn dat het bekend klinkt!! We dachten al langzaam gek te worden.. vooral alleen thuis met een baby is een gigantische uitdaging. Douchen, naar de wc gaan.. wanneer? Wanneer werd het beter bij jou?
 
Wat ontzettend heftig!! 12 uur per dag huilen is de hel… wij vragen ons nu ook vaak af. Waarom hadden we een kinderwens? Je leven staat echt op stil lijkt het. Zelfs even naar de keuken voor koffie lukt ons gewoon niet… ik hoop dat er inderdaad betere tijden aankomen!

Groetjes
Probeer elkaar een beetje af te lossen, dan heb je even een beetje tijd voor jezelf.

Al is het maar een half uurtje. Gewoon even iets voor jezelf doen, terwijl de andere even voor de kleine zorgt.

Het wordt echt beter. En probeer al is het lastig toch een beetje te genieten van de fijne momenten. De tijd gaat sneller dan je denkt.
 
Bij ons was het ook een ramp. Krampjes bij de baby, nauwelijks kunnen lopen doordat mijn bekken scheef stonden na de bevalling. Daardoor stond mijn man er voor het troosten alleen voor.
Borstvoeding geven deed de eerste maanden pijn in mijn borsten. Ging over na een spruw behandeling. Maar de spruw was niet zichtbaar bij ons, alleen voelbaar.
Na de krampjes kwamen maanden met slaapproblemen. Was ik de enige die haar in slaap kon krijgen. Met 6 maanden was het opeens over gelukkig. Maar tegen die tijd durfde ik haar al niet meer gewoon in bed te leggen, dus was mijn moeder die daarachter kwam bij het oppassen.

Probeer te slapen wanneer je kan. Regel daarvoor desnoods oppas.

Toen we wat meer slapen konden, begon de liefde ook te groeien. Mijn man zat wel meteen de eerste weken op een rose wolk.

Douchen deed ik 's ochtends voor het wekken van de baby.
Naar de wc altijd voor je de baby oppakt! Vooral als je blaas problemen hebt.
Baby mag best even in veilig bed liggen huilen terwijl je naar de wc gaat.

Een baby die zich vermaakt in bed, hoeft er niet per se direct uit, alleen omdat hij wakker is.
 
Wat fijn dat het bekend klinkt!! We dachten al langzaam gek te worden.. vooral alleen thuis met een baby is een gigantische uitdaging. Douchen, naar de wc gaan.. wanneer? Wanneer werd het beter bij jou?
Met de oudste rond 5 maanden, bij de jongste met 9 maanden. Ze zijn nu 4 en 2 en super gezellig en grappig. De leukere tijden komen echt!
 
Terug
Bovenaan