Bah, ik wil nooit meer een relatie!!

En dan vooral niet omdat die relatie over kan gaan en je dan met de gebakken peren zit! Het ging weer even goed in huis, zowel Edwin als ik zijn een week weg geweest dus we hadden elkaar 2 weken niet gezien (en Ivar Edwin dus ook 2 weken niet). Ging allemaal prima, voelde me wel even eenzaam in het begin maar dat begon te wennen in de loop van de week gelukkig. Een paar dagen ging het dus goed zoals ik zei, totdat hij weer iets leuks ging doen met 1 van zijn vriendinnen. Vast vriendschappelijk (zal wel), maar ondanks dat ik geen ene zak meer te maken heb met wat hij uitvreet, vind ik het zo moeilijk om maar gewoon te blijven doen als hij dan thuiskomt! Het spookt gewoon de hele tijd door mijn hoofd, wat zou hij nu in godsnaam aan het doen zijn - waar ik eerder nog kon denken we hebben een relatie hij zal wel niks uitvreten, is hij nu natuurlijk zo vrij als een vogeltje en kan ik het gewoon niet uitstaan dat hij wel weer leuke dingen doet, misschien wel sex heeft, verliefd is weet ik veel  -

en dan ben ik eigenlijk ook nog boos op mezelf dat ik me daar uberhaupt nog druk om maak, laat hem lekker in zijn sop gaarkoken! maar ik blijf me gekwetst voelen!!

ppfff zoals ik  in een reactie op een ander topic al zei, ik word denk ik maar lesbisch whahahahahahahaha (mijn zusje heeft een vriendin en zij hebben zo'n geweldig leuke relatie!!!)

Liefs Jenneke
 
Meisje meisje....ik wil echt niet de ervaringsdeskundige uithangen, maar ik weet gewoon zo goed hoe je je voelt op dit moment. Ik kan je maar 1 advies geven en dat is; ZORG DAT JULLIE ZO SNEL MOGELIJK UIT ELKAAR GAAN WONEN! Dit is echt geen houdbare situatie! Ja voor hem wel, degene die min of meer de beslissing heeft genomen, maar niet voor jou, in geen enkel opzicht. Je hebt momenteel rust nodig. Rust om alles te overdenken. Hoe je je voelt, hoe je verder moet, hoe het met Ivar verder moet, hoe je alles gaat verwerken en geloof me, het gaat nog heel moeilijk worden, maar onthoud ontzettend goed, dat het echt allemaal goed komt. Ik ben nu bijna 2 jaar verder en heb het sinds een half jaar weer allemaal op de rit. Niet dat ik af en toe geen baaldagen meer heb, maar dat is dan meer om mijn gevoel van een soort van gemis naar de kinderen toe, dan dat ik nog verdriet heb om hem. Ik kan met een gerust hart zeggen dat ik me weer gelukkig voel en dat kun jij over een tijdje ook zeggen, maar voor nu is het zo ontzettend belangrijk dat jullie daadwerkelijk uit elkaar gaan. Kan hij niet bij zijn ouders gaan wonen?? Mijn ex is destijds, weliswaar met tegenzin, bij zijn moeder ingetrokken en dat was op dat moment echt de beste oplossing, ondanks dat ik nog maar 8 weken daarvoor bevallen was. Het gaf me zoveel rust en nog maakte ik me druk over wat hij allemaal deed in zijn vrije tijd, laat staan als hij nog thuis had gewoond. Het is een heel proces met alle facetten die ook optreden  bij een rouwverwerking en daar zul je doorheen moeten. Verder  wil ik je het advies geven om hulp te zoeken (weet niet of je dat al hebt gedaan) in de vorm van een psycholoog. Schaam je vooral niet, maar probeer te praten praten praten, dat is de enige manier om er goed doorheen te komen, voor jou, maar ook voor Ivar.

Ik hoop dat jullie zelf ook zullen inzien dat deze situatie niet langer kan aanhouden. Meid, ga er voor en weet dat je altijd bij me terecht kan! Ik leef en voel met je mee!!

Liefs Fonske.
 


Meid toch,.. wat zit je in een moeilijke en verdrietige situatie. Kon ik je maar even hierheen trekken om je even een aanmoedigende en troostende  knuffel te geven!!

Je bent zo enorm sterk, en dat moet je niet vergeten!!!

Je hebt er niks aan als ik tegen je zeg dat er straks weer een betere tijd aan gaat breken en dan blij kunt zijn dat de dingen nu zo zijn gelopen.. We hebben genoeg voorbeelden hier op het forum. Zie Fonske die sterker, mooier en  stralender  is dan ooit.. Of Bianca die na een ellendige tijd weer super gelukkig is met een nieuwe vriend is en weer bijna aan het samenwonen is..

Ik wens je enorm veel sterkte en liefde toe,..
Maar vergeet niet wie je bent, want dan ben je sterk,.. dat máákt je sterk!!!!!

Knuffel!!!!

Esmé mv Kay





ps: probeer zo snel mogelijk iets te regelen dat één van jullie twee uit de woning gaat totdat er een goed oplossing is.. dit werkt natuurlijk niet.. succes meid!
 
Hiya Jenneke!

Wat een ontzettende holbewoner!!! Zo das eruit.
Ik kan me helemaal voorstellen hoor dat je er zo over inzit wat hij doet. Je kan dat soort gevoelens toch ook niet zomaar uitschakelen. Ik vind het heel grof van hem dat hij kennelijk zo weinig rekening kan houden met hoe jij je voelt. Hij zou toch tenminste kunnen wachten met dit soort debiele acties tot dat jullie een andere woonsituatie kunnen bedenken. Van zulk egoistisch gedrag gaat mijn bloed koken. Hij hoeft helemaal niet hetzelfde te voelen als jij, maar uit respect voor de tijd die jullie samen hebben doorgebracht en uit respect voor het feit dat jij de moeder van zijn zoon bent kan hij toch zeker wel zijn hormonen in bedwang houden "for the time beeing".
Ik zou zeggen pak zijn koffers, zet ze op de stoep, pleur hem het huis uit en verander het slot op de deur.....maar goed dat is uiteraard makkelijker gezegd dan gedaan. (het is in ieder geval leuk om een beetje over dit soort scenarios te fantaseren, soms helpt dat je woede een beetje in banen te leiden)

Dikke knuffel! Ilja
 
ik vind het heel lief hoe er op deze situatie gereageerd wordt, ik ben echt blij met dit forum!

Wat mij dwars zit en ik denk ik niet helemaal duidelijk over ben geweest: Edwin heeft ALLEEN maar vrouwelijke vriendinnen. Als hij dus wat leuks gaat doen, kan het dus heel goed zijn dat hij echt alleen maar op een terrasje zit, uit eten gaat, filmpje pakt. Het is dus niet gezegd dat hij al weet ik veel wat allemaal heeft uitgevreten.

Dat vind ik ook het lastige en daar heb ik onze hele relatie al steeds mijn kop tegen gestoten, als hij niet meer met vrouwen om zou gaan dan zou hij helemaal geen sociaal leven meer hebben, dat kon ik niet van hem verlangen van hem vond ik. Nu doet hij meer leuke dingen met vrouwen omdat wij niks meer samen doen, en hij moet toch ook met mensen praten om een begin te maken met de verwerking.

Goed, dit  had nooit opgelost kunnen worden toen we nog een relatie hadden, want ik sta gewoon niet sterk genoeg in mijn schoenen om te zeggen, joh ga lekker je gang, ik weet toch dat je niks doet want we hebben zo'n geweldige relatie en als je het wel doet ben je me niet waard...

Wat betreft het uit elkaar gaan wonen, bij zijn ouders ie echt geen optie, zij hebben een 3-kamer appartment met een zodanig kleine 2e slaapkamer dat hij daar niet echt bij kan. Ook zou hij daar gillend gek wprden, hij heeft hele lieve ouders maar willen wel alles weten zeg maar. Wat mogelijk een oplossing op korte termijn is dat Edwin een kamer gaat zoeken, voor zolang het duurt tot 1 van ons een huurwoning heeft.
Het enige probleem zou dan zijn dat hij Ivar dan niet kan hebben voor een of meerdere nachten, maar dat is dan niet anders.

Hij is vandaag weer vertrokken voor een paar dagen vakantie, als hij terug komt gaan we de boel regelen, ik heb inmiddels een mediator gevonden waar  we hopelijk snel een afspraak mee kunnen maken.

Liefs Jenneke
 
Lieve Jenneke
Volgens mij ben jij veels te lief voor hem of te goed van vertrouwen...
Je onderbuik gevoel komt echt niet uit de lucht vallen. Ontzettend lief dat je het nu weer even voor hem opneemt vwb dat hij alleen maar vriendinnen heeft maar eh... ja.. eh.. ik vind het toch niet helemaal gezond en netjes.
Dus schop onder zijn kont en niet wachten, wachten, wachten op een andere stek.. over een paar dagen (als hij weer terug van zijn plezierreisje) gaat het je weer meer dan irriteren.. (en terecht!).
Zo, Daan heeft gesproken..

Maar goed, snap je moodswings wel hoor.. want hij kan toch niet slecht zijn tenslotte...

Sterkte!
 
Hi Jenneke,

Hier ook nog even een hart onder de(je) riem. Wat een  rotsituatie zeg!  Maar bescherm je hem nu niet toch een beetje teveel? Tenslotte heeft hij jou ook erg gekwetst en geen rekening met je gehouden. Vind je dan dat je nu wel rekening met hem moet houden? Hij kiest voor  zijn leven met 'vrouwelijke vrienden', kan dat niet opgeven voor jou en dat dat dan betekent da thij niet iedere dag(en nacht) bij Ivar kan zijn, het zij zo. Hij is nu lekker op vakantie en jij moet je maar redden. Het kan niet zo zijn dat als hij terug is dat je dan meteen met Ivar voor hem klaarstaat.
Hier ga je  zo  aan onderdoor meisje, ga echt voor jezelf en je kleine man zorgen. Ook al heeft hij niks echt fout gedaan, hij is wel fout geweest door jouw gevoelens niet te respecteren. Jij hebt het ergens moeilijk mee en hij gaat gewoon door met zn leventje.
Ook al is het moeilijk: even doorbijten en snel uitkijken naar een andere woonsituatie. Dit verdien je niet en dat moet je jezelf echt duidelijk maken!

Heel veel sterkte,
Liefs,Marcia mv Puck,    
 
Terug
Bovenaan