Hoi Nancy,
Als eerste, je gaat het zeker kunnen.
Zelf heb ik ook met een paniekstoornis gezeten en moet soms nog echt mijn best doen om geen paniekaanval te krijgen.
Ik heb altijd gedacht dat de bevalling daarom echt vreselijk zou worden omdat ik overal aan zou denken en helemaal in paniek zou raken.
Niets was minder waar, ik bleef zo ontzettend rustig onder alles. Ik denk dat het kwam doordat ik alleen maar aan ons kleine meisje kon denken.
Ik haalde ook echt van alles in mijn hoofd waardoor ik helemaal gek werd. De weeën begonnen en ik bleef wel zo rustig.
De weg naar mijn bevalling was zelf vreselijk. 35 uur weeën gehad voordat ze er eindelijk was. Dit was echter geen probleem en ik heb geen een keer gedacht dat ik het niet zou kunnen.
Weet je wat, je hebt er gewoon geen tijd voor om daar aan te denken. Je bent zo in jezelf om dat mooie kleine mensje op de wereld te zetten. Geloof me, dat is echt zo!!
Wat hier ook gezegd is, als je de pijn niet meer aan kan of niet meer wil, vraag dan om pijn medicatie.
Ik was anti ruggenprik omdat ik het niet durfde en zo veel mensen stoer hoorde zeggen 'ik heb het zonder ruggenprik gedaan'.
Werd er zo onzeker van. Alleen na 24 uur om de 2/3 minuten weeën van 90 seconden en toen pas 5 cm dacht ik jullie kunnen de boom in.
Die ruggenprik was het beste wat me overkwam haha.
Boek morgen of zelfs vandaag lekker een zwangerschaps massage voor jezelf. Ga buiten zitten met een koud drankje en een boek, of binnen.
Doe lekker die middag dutjes, kijk een film of serie en geniet echt nog van dat mensje in je buik.
Je denkt nu ik ben blij als ze er uit is maar je gaat het missen en je rust nog nodig hebben.
Je kunt het en succes met je laatste loodjes!!
Als je meer contact wil ivm vragen over de paniekstoornis icm bevalling dan sta ik hier zeker voor open.
Als eerste, je gaat het zeker kunnen.
Zelf heb ik ook met een paniekstoornis gezeten en moet soms nog echt mijn best doen om geen paniekaanval te krijgen.
Ik heb altijd gedacht dat de bevalling daarom echt vreselijk zou worden omdat ik overal aan zou denken en helemaal in paniek zou raken.
Niets was minder waar, ik bleef zo ontzettend rustig onder alles. Ik denk dat het kwam doordat ik alleen maar aan ons kleine meisje kon denken.
Ik haalde ook echt van alles in mijn hoofd waardoor ik helemaal gek werd. De weeën begonnen en ik bleef wel zo rustig.
De weg naar mijn bevalling was zelf vreselijk. 35 uur weeën gehad voordat ze er eindelijk was. Dit was echter geen probleem en ik heb geen een keer gedacht dat ik het niet zou kunnen.
Weet je wat, je hebt er gewoon geen tijd voor om daar aan te denken. Je bent zo in jezelf om dat mooie kleine mensje op de wereld te zetten. Geloof me, dat is echt zo!!
Wat hier ook gezegd is, als je de pijn niet meer aan kan of niet meer wil, vraag dan om pijn medicatie.
Ik was anti ruggenprik omdat ik het niet durfde en zo veel mensen stoer hoorde zeggen 'ik heb het zonder ruggenprik gedaan'.
Werd er zo onzeker van. Alleen na 24 uur om de 2/3 minuten weeën van 90 seconden en toen pas 5 cm dacht ik jullie kunnen de boom in.
Die ruggenprik was het beste wat me overkwam haha.
Boek morgen of zelfs vandaag lekker een zwangerschaps massage voor jezelf. Ga buiten zitten met een koud drankje en een boek, of binnen.
Doe lekker die middag dutjes, kijk een film of serie en geniet echt nog van dat mensje in je buik.
Je denkt nu ik ben blij als ze er uit is maar je gaat het missen en je rust nog nodig hebben.
Je kunt het en succes met je laatste loodjes!!
Als je meer contact wil ivm vragen over de paniekstoornis icm bevalling dan sta ik hier zeker voor open.
ik ben vandaag nog naar de verloskundige geweest omdat ik toch even mijn ei kwijt wou. Ze waren heel lief en stelde me gerust. Maar de mensen die een paniekstoornis hebben weten dat als ze alleen zijn toch weer gaan malen. Ik dus ook. Deze voorween zijn goed maar kan ook nog een tijdje duren en dat maakt mij onzeker en bang.