Bang voor de bevalling.

Ik ben 2 x bevallen. Het deed pijn, veel pijn. Maar je lijf neemt het over en er komt een soort oerkracht vrij. Ik ben achteraf zo trots op mezelf dat ik dit kon. Ook ben ik zo dankbaar dat ik dit heb mogen meemaken, want iets bijzonderders is er niet en de beloning is groot. 
Als ik het kan, kun jij het ook!
 
@Lnoniem 
 
Dit is mijn oud mail adres deze gebruik ik niet meer maar als je daar evt je telefoonnummer inzet kan ik je appen of evt mailen.
xxn_ancy@hotmail.com
Mijn mail adres die ik normaal gebruik , post ik liever nu ook niet :)
 
Mijn bevalling kwam regelrecht uit de hell. Terwijl ik juist ernaar uit keek ging alles rampzalig en stonden ze zelfs in het ziekenhuis met de rug tegen de muur.
MAAR ik heb het overleefd en kijk er prima op terug(nu 2weken later) en als je het niet aankan wat bij mij zo was door van allerlei problemen dan helpen ze je heel snel met medicatie en dergelijke. Dus geloof me.. niet bang zijn! Ze kunnen je hoe dan ook helpen en nemen je echt meteen serieus als je zegt of aangeeft het niet meer te kunnen.
 
Hier ook wel een beetje bang.
Gezonde spanning denk ik. Bang voor het onbekende maar ook veel zin in! Ik wordt dinsdag ingeleid dus ben nu wel gespannen een klein beetje omdat ik al weken roep laat maar komen, ik ben er klaar voor en nu moet ik voor me gevoel nog zoveel doen pff!
 
herkenbaar.. ik zag er ook tegen op en vond het super spannend! en t gekke is op t moment zelf ben je echt alleen met jezelf bezig en is er geen tijd voor denken :) het overkomt je en t gaat gewoon..
 
succes!
 
Hallo allemaal,
 
Jullie zullen het niet geloven maar ik en mijn vriend zijn afgelopen vrijdag hele trotse ouders geworden van onze zoon!
Het is allemaal zo snel gegaan!
Dinsdag en Woensdag nacht had ik heel veel last van voorween.. Ik werd daar heel erg onzeker van en zeer angstig.. En om 17:3p is de verloskundige geweest om te kijken of ik al ontsluiting had. En ja hoor ik had al 2 cm.
Er werd toen aangeraden om naar het zkh ge gaan om te kijken wat we het beste konden doen ivm mijn angsten. Toen waren we er eigenlijk aan uit dat ik vrijdag ingeleid zou worden en donderdag nacht wel al blijven slapen.. Maar toen ging de arts voelen hoever ik nu was.. En wat denk je... Ik had al 6cm. Nou ik wist niet wat ik hoorde! De arts gaf meteen aan ja nu veranderd de zaak, we gaan beginnen.. Nou ik kan je vertellen ik begin helemaal te trillen, nu gaat het echt beginnen!! Ik kreeg een ruggenprik wanr dat wou ik en kreeg daarna weeen opwekken en vliezen werden gebroken. Om half 12 lag ik op de kamer en om half 2 kwamen ze kijken hoever ik was en Ja ik had 10 cm. Ik kon gaan persen..  En om 02:24 is onze zoon geboren! Al met al is de bevalling meegevallen .. Maar de paniek komt er nu wel allemaal uit, mijn lichaam slaat nog helemaal op hol van onzekerheid.. 
Maar wat ben ik blij dat het achter de rug is en mijn zoon gezond is!! 
 
Maar wat lief dat jullie allemaal gereageerd hebben echt heel fijn!! 
 
Terug
Bovenaan