Bang voor de bevalling

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo mama's en aanstaande mama's,

Mijn naam is Lahijan, ik ben 21 jaar en 23weken zwanger van een gezonde zoontje (1e kindje).
Ik lees veel over zwangerschap, bevalling, borstvoeding etc. maar nu begin ik twijfels te krijgen over of ik het wel aan kan, ik heb besloten om te bevallen in een verlossuite maar de angst die blijft toch nog steeds. nu is mijn vraag "is dit normaal?''

Groetjes Lahijan.
 
het is de onzekerheid, het nieuwe van de hele situatie! het zalige van een eerste zwangerschap en bevalling is dat je echt niet weet en kan voorspellen hoe het zal gaan en wat je zelf zal ervaren erbij. die onwetendheid is een zegen, maar kan ook beangstigend zijn. ik weet dat ik bij de eerste zwangerschap en bevalling alles las, elk detail, maar dat ik achteraf besefte dat dit ook niet altijd positief meewerkt! want je leest natuurlijk ook de verhalen van mensen waar het niet goed bij ging/gaat en alles erg moeizaam verloopt. je zal het allemaal moeten ondergaan! bevallen is iets wonderlijk, maar tegelijk echt iets waar je je aan over moet geven. ik ben de eerste keer in het ziekenhuis bevallen. het is goed om iemand naast je te hebben (partner of close iemand) die je de hele tijd ondersteunt, maar luister ook naar de verloskundige en geef duidelijk aan (op voorhand) wat je wil en niet wil en waar je bang voor bent. laat desnoods je partner voor je spreken als je angstig wordt. en sluit je eventueel aan bij een zwangerschapsclub waarbij je je gedachten en gevoelens kan delen met elkaar! kan steun geven en ook humor brengen in de situatie tijdens de zwangerschap. trouwens, je kan het aan, geloof me. richt je op je kindje, je zal het straks echt in je armen houden, geloof daar in!
 
Dank je wel voor de reactie, het heeft me echt gerustgesteld. Ik heb al heel wat meegemaakt ik kom uit een gezin van 7meisjes, 1jonge en ouders ze zullen er allemaal niet bij zijn omdat ze mijn partner niet accepteren want hij heeft niet dezelfde afkomst. helaas bestaat eerwraak nog zoals in mijn situatie, ik word wel gesteund door mijn partner en zijn familie maar het is toch anders. Ik heb voor mijn eigen leven gekozen en alles komt goed ik zal positief blijven denken en ik kijk uit naar de komst van mijn zoontje!

groetjes
 
Je moet maar zo denken... Als het zo erg zou zijn. Waren er veel meer gezinnen geweest met maar 1 kindje. Voor ons word het de 3de. En de bevalling zie ik nu al naar uit. Zwanger zijn vind ik namelijk niet zo leuk.... En als de bevalling begint weet je dat je snel jullie kindje vadt zult hebben en dat is toch waar je het allemasl voor doet...
 
Ik snap wel dat je bang bent heb ik ook hier bijna 24 weekjes zwanger ook van een zoontje en ook de eerste. Aan de andere kant kan ik niet wachten tot ik straks ons kleine hummeltje vast kan houden... Denk dat het allemaal wel goed komt straks als je die kleine eenmaal op je buik heb volgens vele moeders vergeet je de rest zodra je die kleine vast hebt
 
Ik herken het wel maar ik probeer er niet te veel over na te denken! Ik ben zelf ook 21 en verwacht ons eerste kindje! Ben nu 25 weken zwanger! Misschien leuk om een keer af te spreken?
 
Denk wel dat het normaal is. Ik herken het niet gelukkig.
Mijn eerste zwangerschap en bevalling was er 1 uit het boekje zo makkelijk en soepel ging het gelukkig.
Om mij heen hoorde ik wel allerlei horror verhalen maar daar heb ik tijdens "de" dag niet aan gedacht en ik heb het allemaal goed door staan.
Moet zeggen dat ik er bij deze wel iets meer tegen op zie, komt misschien ook dat ik bij deze jongeman veel meer last heb van kwaaltjes en dus bang ben voor de bevalling. Ga me er nu nog niet te veel op focussen en gewoon hopen dat het lijkt op de 1e dan komt het vast allemaal goed.
Probeer nu nog lekker te genieten en laat het straks over je heen komen. Dan komt het vast goed!
 
allemaal heel erg bedankt en gefeliciteerd, het doet me goed nu ik dit allemaal weet,, ik ben nu 24 weken en kan ook niet meer wachten tot hij in mijn armen ligt. hij schopt nu ontzettend veel en als ik eerlijk moet zijn het is nu harder en een beetje vervelend soms maar zodra ik hem niet voel dan maak ik me zorgen dus ik heb toch liever de pijn en dt ik hem voel schoppen dan dat ik niks voel. @Sabrinavanleeuwen lijkt me leuk om een keer af te spreken
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan