Bang voor zwanger zijn en bang voor bevalling HElpppp!!!!

[Anoniem]

Hallo Dames,

Dit is iets wat ik niet graag deel omdat ik het vreemd vindt het kost me dan ook enige moeite.

Ik ben heel erg bang voor een zwangerschap en nog meer bang voor een bevalling. Ik kan niet zo goed uitleggen waarom maar als ik aan een bevalling denk krijg ik het benauwd. Ik heb echt al een ernstig fobie voor naalden en bloed. Niet zomaar een fobie maar zo erg dat ik er van flauw val.

Het idee om zo'n klein wondertje te hebben vind ik fantastisch maar daar ,moet je uiteraard zwanger voor worden en van bevallen.

Begrijpen jullie me alsjeblieft niet verkeerd dat ik het er niet voor over heb  want ik doe mijn uiterste best om alleen naar de leuke en positieve kanten te kijken.

Hebben jullie misschien tips want ik heb het idee dat ik niet helemaal normaal ben

gr

Kim

p.s. ik kijk juist op dit forum, zwanger zijn, om de leuke dingen hiervan te lezen en uiteraard ook de minder leuke dingen om zo goed mogelijk voorbereid te zijn

 

[Anoniem]

Hallo Kim,

Ik ben zelf niet bang voor zwanger zijn en bevallen dus ik kan je geen tips geven uit eigen ervaring. Wel ben ik zelf drie maanden geleden bevallen en ik vind het een fantastische ervaring! Ik zou je adviseren met de huisarts en/of een verloskundige te gaan praten zodat zij je uitleg kunnen geven over mogelijkheden om je te helpen, misschien met pijnbestrijding als je bang bent voor pijn.
Wat ik zelf deed is niets over bevallingen lezen/horen omdat je dan zoveel informatie krijgt die je misschien bang maakt terwijl je het zelf misschien niet zo te wachten staat.

 

[Anoniem]

quote: KimSL schreef document.write(friendlyDateTimeFromStr('14-09-2007 14:37:33&apos);

Hallo Dames,

Dit is iets wat ik niet graag deel omdat ik het vreemd vindt het kost me dan ook enige moeite.

Ik ben heel erg bang voor een zwangerschap en nog meer bang voor een bevalling. Ik kan niet zo goed uitleggen waarom maar als ik aan een bevalling denk krijg ik het benauwd. Ik heb echt al een ernstig fobie voor naalden en bloed. Niet zomaar een fobie maar zo erg dat ik er van flauw val.

Het idee om zo'n klein wondertje te hebben vind ik fantastisch maar daar ,moet je uiteraard zwanger voor worden en van bevallen.

Begrijpen jullie me alsjeblieft niet verkeerd dat ik het er niet voor over heb  want ik doe mijn uiterste best om alleen naar de leuke en positieve kanten te kijken.

Hebben jullie misschien tips want ik heb het idee dat ik niet helemaal normaal ben

gr

Kim

p.s. ik kijk juist op dit forum, zwanger zijn, om de leuke dingen hiervan te lezen en uiteraard ook de minder leuke dingen om zo goed mogelijk voorbereid te zijn





ik moest als eerste lachen toen ik je verhaal las sorry
maar ben je al zwanger dan of wat

groet

 

[Anoniem]

Hoi,

Nee ik ben nog niet zwanger maar er wel mee bezig. Hierom lachen doet mij best pijn, misschien is mijn bewoording niet de beste maar ik probeer het zo goed mogelijk uit te leggen. Voor mij is dit een serieuze vraag. Ik zou ook dit liever niet hebben en gewoon net als ieder ander er mee om kunnen gaan

Gr

Kim

 

[Anoniem]

Hoi Kim...

Ik kan me best in je situatie inleven hoor...
Ik ben ook als de dood van naalden en spuiten en ben ook heel blij dat ik niet zo vaak bloed hoefde te laten testen...

Maar echt waar geloof me... hoe bang je ook bent op zo'n moment vergeet je alles als je hem/haar voor de eerste keer voelt bewegen of als je voor de eerste keer het hartje hoort...

Ik ben nu zondag 34 weken en de baby is aan het indalen wat me best pijn bezorgt als ik loop of lig of opsta.. maar als ik dan op de bank zit en mn poes ligt op mijn buik te slapen en de kleine schopt hem eraf vergeet ik echt waar alle ellende...

Dit is het mooiste wat me ooit in mijn leven is overkomen en je wilt dit voor geen goud missen dus ik kan je alleen aanraden om met een deskundige over je angsten te praten...

Liefs en heel veel succes ermee

Gr Esther

 

[Anoniem]

Hoi Kim,

Ik ben net 2 wkn gestopt met de pil en heb bijna dezelfde fobie. Ik ben ontzettend bang voor bloedprikken! Denk dat ik binnenkort bij de dokter langsga om hierover te praten,  misschien dat hij wat tips heeft..Ik ga er wel gewoon voor, want ik wil wel heel graag kinderen.

Groetjes,
Jana

 

[Anoniem]

hoi Kim,
Ik vind het helemaal niet lachwekkend hoor! ik had hetzelfde. Daarom heb ik tot m'n 34e gewacht om zwanger te worden. Ik wilde toch een kindje dus ik dacht: het is nu of nooit.

Ik vond het ook altijd heel eng zo'n dikke buik, net of hij uit elkaar ging knallen. En de bevalling daar moest ik al helemaal niet aan denken!!!!! Ik kon er ook niet nar kijken op tv hoor.

Maar.... en nu komt het, het is me echt 100% meegevallen! Toen ik zelf zwanger werd kon ik niet wachten tot m'n buik dik werd en mooi dat ik het vond! Ik was nog wel bang voor de bevalling, maar zei tegen mezelf: iedereen op deze aarde is zo ter wereld gekomen, dus waarom zou ik het niet kunnen. En ik moet zeggen bevallen is geen pretje, heb er 14 uur over gedaan, maar ik zou het zo weer doen. En daarom ben ik nu weer zwanger en ik vind het nou lang niet zo eng meer.

Nou ik hoop dat je er wat aan hebt.
In ieder geval succes en je kunt het!!!!!
groetjes!

 

[Anoniem]

Oh ja en JANA,
Bloedprikken moest ik ook niet aan denken!!! Ben echt een schijterd voor alles met dokters en ziekenhuizen. Maar ik heb tijdens het bloedprikken gewoon niet gekeken, dat hielp.

groetjes