Bang voor zwanger zijn en bang voor bevalling HElpppp!!!!

Hallo Kim

Erg he zo'n naalden fobie en de angst voor die pijn die alleen maar met die vreselijke naalden weer te verdrijven is. Dat is een cirkel waar je in zit en niet zomaar uitkomt.

Ik heb namelijk angst voor naalden en de bevalling en heb het toch twee keer gedaan.
Als het meezit hoef je niet vaak te laten prikken. Ik heb bij de bevalling van mijn eerste geen prik gewild tijdens de bevalling uit angst en bij de tweede toen ik heel veel prikken moest omdat ik meedeed aan een onderzoek was ik al een stuk van deze angst af.  

Ik zou weer bang zijn voor die bevalling maar ik heb geleerd om het in een "doosje"te doen en er pas over na te gaan denken als het zover is. Dus als ik die prik moet, en als de bevalling dichterbij komt. Tot die tijd heeft het geen zin. Daarnaast heb ik van elke nadeel van de zwangerschap iets leuks tegenover gezet dus als ik die prik moest mocht ik daarna kleertjes kopen.

Echter moet ik je zeggen die angsten zijn erg maar de angsten waar ik zo bang voor was die naalden wogen bij mij niet op tegen de misselijkheid die ik extreem heb gehad. Dat is voor mij namelijk de werkelijke reden om geen derde te nemen.

Uiteindelijk moet je gevoel om zwanger te willen worden zo sterk worden dat het de angsten zal wegduwen en als dat niet gebeurd dan moet het je overkomen en dan zul je zien dat het wel zal meevallen.

Succes
Lies


 
Hoi Kim,

Weet je wat ik zou doen? eens een verloskundige in je buurt bellen met de vraag of je een keer langs mag komen. Ze kunnen je dan ongetwijfeld helpen met informatie over hoe ze je het beste kunnen begeleiden. Vertrouwen in je verloskundige is heel erg belangrijk.
Verloskundigen zijn heel erg getraind in het begeleiden van bevallingen, dus schroom niet je probleem voor te leggen.

En uiteraard is bevallen pijnlijk, maar ondanks de pijn een ervaring die je niet wilt missen!
Ik ben 3x bevallen (1x 13 uur, 2x 4 uur, 3x 5 uur) en tijdens de bevalling denk je alleen maar dat je het niet kunt, maar je lichaam doet het toch, en dan ineens is je kindje er, en lijkt alle pijn verleden tijd. Het is gewoon super!

Succes ermee,
Irene
 
quote: KimSL reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('14-09-2007 15:27:14'));

Hoi,

Nee ik ben nog niet zwanger maar er wel mee bezig. Hierom lachen doet mij best pijn, misschien is mijn bewoording niet de beste maar ik probeer het zo goed mogelijk uit te leggen. Voor mij is dit een serieuze vraag. Ik zou ook dit liever niet hebben en gewoon net als ieder ander er mee om kunnen gaan

Gr

Kim




heey meis sorry bedoelde het niet gemeen maar moest ff lagguh sorry
was niet mijn bedoeling nogmaals sorry


 
Hoi Kim,

Wat vervelend voor je dat je die angsten hebt. Ik kan me voorstellen dat je er dan heel erg tegenop ziet om zwanger te worden.

Ikzelf ben onlangs bevallen van een prachtig knulletje.
De zwangerschap vond ik niet leuk. Die roze wolk waar altijd over gepraat wordt, heb ik nooit gezien. Maar ja, mijn zwangerschap is dan ook niet geheel vlekkeloos verlopen. Ik heb voor deze zwangerschap een miskraam gehad. Daarna was het meteen weer raak. Echter, in de eerste 11 weken heb ik heel veel heftige bloedingen gehad waardoor wij elke keer dachten dat het weer mis was. Toen die eindelijk voorbij waren, kreeg ik een paar weken daarna een blaasontsteking die uiteindelijk zo'n 12 weken heeft geduurd.
Nee, ik ben dus 1 van de weinige vrouwen die zwanger zijn niet leuk vindt.

Mijn bevalling was erg heftig. In 4 uur en 40 minuten ben ik bevallen. Ik had alle soorten weeen tegelijk (rug, buik, been) en kreeg deze ook niet weggepuft. Ik ben een erg nuchter typje en had ook 9 maanden lang stoer gezegd dat ik de bevalling wel zo over mee heen zou laten komen. Nou, ik was dus compleet in paniek. Mijn gynaecoloog had namelijk gezegd dat de eerste bevalling echt wel 12 uur of meer zou duren. Toen ik zulke heftige weeen kreeg, raakte ik dus aardig in de stress: als ik  zulke heftige weeen  12 uur moest wegpuffen, dat zou ik nooit volhouden! Uiteindelijk bleek ik na 1,5 uur dus al persweeen te hebben en die zijn een stuk heftiger dan ontsluitingsweeen. Ik moest tijdens de bevalling via een infuus antibiotica krijgen omdat ik draagster ben van de streptokokken B bacterie. Middels die antibiotica zou de kans verkleint worden dat ik die bacterie zou overdragen op mijn zoontje. Nou, ik kan je vertellen, al hadden ze me 100 infusen gegeven, het kon me niets schelen! De pijn die de weeen mij gaven waren zo intens dat ik niet eens heb gemerkt dat ze met het infuus bezig waren (en ze waren er aardig mee aan het stuntelen dus het heeft even geduurd voordat ze alles goed hadden aangebracht). Het kan dus best zijn dat je je fobie voor naalden totaal vergeet tijdens zo'n bevalling.

Maar goed, al die praatjes over dat je alles vergeet als je die kleine op je buik hebt zijn wel waar. Ik vond het al met al zo'n ontzettend intense en bijzondere gebeurtenis, dat is met geen pen te beschrijven. Ik ben er nog steeds van onder de indruk.

Mijn man zit alweer te grappen over een volgende maar daar ben ik voorlopig nog niet aan toe. En bij mij zullen het ook niet meer dan 2 kindjes worden want het is dat ik zie wat voor een wondertje je er voor krijgt anders zou ik het helemaal nooit meer doen. Het was geen pretje.

Misschien is mijn verhaal niet zo bemoedigend voor je maar ik denk dat je niets hebt aan allerlei sprookjes die helemaal niet waar zijn. Maar weet je, ik dacht altijd maar zo: wat zijn die maanden van een zwangerschap en uren van een bevalling nou op een mensenleven? Het is afzien en doorbijten maar je krijgt er een wonder voor het leven voor terug. En dat is iets wat je iedereen gunt.

Heel veel succes de komende tijd en ik hoop dat jij ooit ook een wondertje in je armen mag sluiten.

Groetjes,
Maike
Mama van Sven, 28-7-2007
 
He Meid,

Moedig dat je dit met ons wil delen. Als ik jou was zou ik niet te veel naar verhalen van anderen gaan luisteren. Bij 100 vrouwen ook 100 verschillende bevallingen. Probeer over je angsten te praten en laat je informeren over mogelijkheden bij een eventuele zwangerschap cq bevalling. Zelf ben ik 11 augustus jl bevallen van een mooie gezonde dochter en het is me echt heel erg mee gevallen. Ik zou het echt zo weer doen maar goed ik ben ook 1 van die 100. Veel succes en ik hoop gauw te lezen dat je het toch aandurft om voor zo,n wonder te gaan.

Liefs Linda mama van Eva.
 
Hoi Kim,

goed dat je ermee aan de slag gaat in elk geval! Dat is al stap 1, toch?
De tip "praat eens met een verloskundige" lijkt me heel nuttig. En als je een VK van het type: "niet zeuren, zo gaat dat nou eenmaal" treft, zoek je gewoon een ander! Laat je doorverwijzen door je huisarts, dan wordt het waarschijnlijk gewoon vergoed ook nog.

Ik was ook altijd bang voor bevallen. Leek me afschuwelijk. En al die verhalen! "Het duurde maar 8 uur, dus het viel mee" en dan dacht ik: ACHT UUR!!!!! DAT KAN IK DUS NOOOOOIT!

Maar sinds ik zwanger ben, heb ik dat helemaal niet meer. Helemaal weg, die angst, gek he? Waarschijnlijk omdat ik er niet meer onderuit kan, haha!
Maar ik heb me ook ingeschreven bij een kraamkliniek waar ze een aantal dingen bieden die mij geruststelden. Ik zal er niet over uitwijden, want wat de 1 geruststelt, is voor de ander juist weer een nachtmerrie. Maar het feit dat ik me heb georienteerd en de boel heb geregeld, stelt me gerust. Ik ga me er pas weer druk over maken als ik de eerste wee krijg.

Succes! Het gaat zeker lukken! Je bent je in elk geval bewust van je angst en dat is al heel goed.
Groetjes, Jose
(ruim 19 wkn)
 
Hi meis,

Ik zou als ik jou was in ieder geval geen horror verhalen lezen, en al helemaal niet naar verhalen luisteren van andere zwangeren. Dit zeg ik omdat ik het ook best eng vond, niet zozeer de zwangerschap, maar wel de bevalling.

Ook ik ben helemaal panisch van naalden, bloed vind ik evenmin leuk. Heb nu een kindje van elf maanden, en ik zou het zo weer doen, en weer en weer.

Niet omdat mijn bevalling zo gezellig en leuk was, maar gewoon voor wat je er voor terug krijgt.

Je moet het maar zo bekijken, het kan natuurlijk zeer doen, maar je krijgt er iets heel moois voor terug.

Ga eerst een na, of je wel echt kinderen wil, ben je daar achter, dan komt de rest ook wel.
Succes
X
 
Ik lees het nu over, maar bedoel het niet verkeerd, hoor, wil alleen maar zeggen, dat er toevallig in mijn omgeving vrouwen waren, die mij nog banger maakte met hun verhalen, over wat er allemaal kan gebeuren, en andere rare dingen, vandaar dat ik dit zo schrijf.
X
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan