Lieve allemaal,
Dankjewel voor jullie antwoorden. Heel fijn om jullie reacties te lezen, daardoor voel ik me wat minder alleen.
@Three littl men, ik ben ook bang dat de baby te vroeg komt, omdat ik fysiek te druk ben geweest en me nu mentaal zo druk maak om de hele situatie. Ik hoop dat mijn man ook wat meer initiatief gaat tonen als de kleine er is.
@ZV, ik ga proberen je raad op te volgen en vanaf nu niks meer te doen, hoe moeilijk ik dat ook vind. Dankjewel!
@Gebruiker10057517, ik herken mezelf zo enorm in jouw verhaal. Precies hoe jij het omschrijft is hoe het bij ons gaat. Qua kwaaltjes gaat het bij mij ook redelijk goed en ik probeer heel erg niet te veel te klagen over dingen, waardoor hij voor mijn gevoel ook de impact van zwanger zijn niet genoeg begrijpt. Ik ben nu zelf ook nog aan het werk, ik moet na vandaag nog 1 week. Ik hoop heel erg dat de baby nog een paar weken wil blijven zitten zodat ik nog wat kan uitrusten en me kan voorbereiden op de bevalling.
@Naatjuhh, vervelend dat het bij jou ook zo lastig gaat. Ik was zelf met 20 weken al bang dat ik in de laatste weken voor mijn verlof nog steeds aan het klussen zou zijn, terwijl ik zo graag wilde dat het allemaal op tijd af zou zijn. Maar achteraf had ik dus wel gelijk. Ik heb zelf het gesprek met mijn man al op allerlei manieren proberen te voeren; lief vragen, vragen hoe ik iets het beste kan vragen, boos worden, laten zien hoe verdrietig iets me maakt. Je kunt iemand niet veranderen, dus ik ben bang dat hij nooit zoveel initiatief zal nemen. Maar ik ga wel proberen om mijn grenzen veel duidelijker aan te geven, en zelf veel minder te doen. Ik adviseer je om dus ook op tijd op je strepen te gaan staan.
Nogmaals heel erg dankjewel voor jullie reacties! Ik durf hier met vriendinnen niet zo goed over te praten omdat ik tegen hen niet wil klagen over mijn man. Heel fijn dat ik zo toch met iemand kan sparren!