bekkeninstabiliteit

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hi,

Wilde even me verhaal kwijt.
Ben 24 weken zwanger en heb BI in best wel,heftige vorm de bekkenfysio(speciaal gespecialiseerd hierin) heeft 4 weken geleden al gezegd dat ik geen hele dagen meer mag werken (doe staand werk ) want als ik zo zou doorgaan kom ik in een rolstoel.
Maar werk bij familie van mijn partner dus heb het tot gister volgehouden omdat ik harde buiken heb die uren aanhouden en gister is echt tegen me gezegd dat als ik me kindje wil houden en nog een beetje wil kunnen lopen dan moet ik nu zeker halve dagen werken en mag ik niet meer staan.
Maar dit is dus helemaal verkeerd gevallen en ik wordt een beetje gezien als aansteller geloof ik.
Maar nu ga ik dus zo van 12 tot 5 werken en zie er zo tegenop.
Omdat het familie is kun je niet alles zeggen.
maar ga echt met lood in me schoenen er naar toe.
Omdat ik me schaam omdat ik pijn heb, maar ik zak gewoon door mijn benen na 10 min staan.
Als ik ergens anders had gewerkt had ik echt gezegd, ik kom helemaal niet meer.
Maar ja dat kan ik niet zomaar zeggen...
Maar heeft er iemand ervaring met harde buiken die uren aanhouden?en is daadwerkelijk de bevalling hier eerder door begonnen??
Ik ben zo bang en nu heb ik gister bijna niets gedaan(vrije dag) en voor mijn gevoel bewoog de baby de hele tijd.
NOu wat een verhaal weer maar sorry zit echt met tranen in me ogen en me ziel onder me arm
 
hallo mama28

ik heb in mn 1e zwangerschap bi gehad.
ook ontzettend erg, kom amper lopen van de pijn.
ik deed callcenter werk. alleen maar zitten dus.
ook dit werd me heel erg afgeraden, en moest ook de ziekte wet in.
de volgende dag gelijk met mn baas gepraat.
ook hij vond maar dat ik me aanstelde, waardoor ik me nog rotter ging voelen.
ik kan er toch ook niks aan doen dat ik zo veel pijn heb??
ben gelijk de ziekte wet in gegaan, ondanks dat hij het er niet mee eens was.
heb een brief opgestuurd naar hem, van mn huisarts dat ik echt niet meer mocht werken, en daarmee basta!

tis lullig, voor je familie. maar meid, je moet echt op dit moment aan je zelf gaan denken!
volgens mij kan het voor je baby geen kwaad, bi
maar voor jezelf des te meer!
je bekken zijn nu heel zwak.
blijf jij doorgaan, en je zakt er door heen, kan je daar de rest van je leven mee blijven zitten.
en idd, in het ergste geval kom je in een rolstoel terecht.
neem aan dat je dat niet voor je ziet!

dus nogmaals: heel lullig voor de familie, maar echt hoor meid, denk aan jezelf!!!
tis echt niet zo dat je dan helemaal niks meer mag.
maar je moet gewoon heel goed luisteren naar je lichaam.
pijn is een teken dat je moet stoppen, waar je ook mee bezig bent!
en niet proberen die pijn te negeren, omdat andere denken dat je je aanstelt, want dan ben je dalijk alleen maar verder van huis!

klinkt misschien heel erg bot, zoals ik het allemaal heb opgeschreven.
zo bedoel ik het niet, maar probeer wel heel duidelijk te zeggen dat je echt aan jezelf moet gaan denken nu, en om het nog groffer te zeggen: schijt hebben aan de rest van de wereld, ook al is het je familie!!!

heel veel sterkte.
houd zo veel mogenlijk rust.
en als die halve dagen niet gaan, dus dat je nog steeds pijn hebt, dan stop je gewoon helemaal!
en dat heeft de familie maar te accepteren dan.
vinden ze je een zielepoot.... dan is dat maar zo, maar jij weet wel beter!!!

doe rustig aan he!

liefs, do
 
hoi hoi,

als het je familie is dan moet je juist alles tegen ze kunnen zeggen. zij willen toch ook dat alles goed gaat met jou en de baby? ik zou het raar vinden als ze van je denken dat je je aansteld. kom op hoor! het is ook niet goed voor de baby als je je er druk om maakt. zij weten toch ook wel dat je als je kan alles geeft maar dat lukt niet gewoon even niet!

je moet echt nu even aan jezelf denken, pijn is niet goed en een teken dat je te ver gaat.

praat er met je man over, misschien kan die het aan je familie vertellen. misschien gaan ze het dan wel geloven. trouwens, als ze je goed kennen kunnen ze toch ook aan je zien dat je het moeilijk heb?

ik weet natuurlijk niet hoe het zit, ik lees alleen wat je schrijft maar misschien zie je wel teveel beren op de weg? misschien denken ze wel helemaal niet dat je je aansteld? de enige manier om erachter te komen is om en over te praten. ik weet dat dat moeilijk voor je is maar dat is nu wel even het beste.

nogmaals denk aan jezelf! dat piekeren kost veel energie en dat kan je lichaam heel goed voor je baby gebruiken.

ik hoop voor je dat ik je een beetje heb kunnen helpen, ik vind het namelijk heel rot voor je.

succes

groetjes amanda
 
ben zelf vanaf 27 wkn zwangerschap al thuis, ook vanwege bekken/bekkenbodem/rug en beenklachten(extreme spatadervorming).

de vk zei: meteen stoppen nu, dit kan niet meer, ook geen halve dagen meer, helemaal klaar.

dat vond ik erg moeilijk om te vertellen op mijn werk. ik heb me er echt een paar weken schuldig over gevoeld, zeker tegenover mijn collega's, gezien de bezetting al niet zo best was.

maar nu een paar weken verder, weet ik dat het echt het beste was, dus kiezen voor jezelf en stoppen met werken!

groetjes, (31wkn4dgn)
 
ben zelf vanaf 27 wkn zwangerschap al thuis, ook vanwege bekken/bekkenbodem/rug en beenklachten(extreme spatadervorming).

de vk zei: meteen stoppen nu, dit kan niet meer, ook geen halve dagen meer, helemaal klaar.

dat vond ik erg moeilijk om te vertellen op mijn werk. ik heb me er echt een paar weken schuldig over gevoeld, zeker tegenover mijn collega's, gezien de bezetting al niet zo best was.

maar nu een paar weken verder, weet ik dat het echt het beste was, dus kiezen voor jezelf en stoppen met werken!

groetjes, (31wkn4dgn)
 
Hoi bedankt voor jullie reactie.
Maar het is zo moeilijk het is zijn familie en ze hebben vandaag geen woord tegen me gezegd.
Heb 5 uur gewerkt maar na een half uur moet ik 10 minuten gaan zitten want ik zak gewoon door mijn knieen en na 4 uur was me buik zo hard en stekend dat ik zo bang wordt dat het vroegtijdige weeen worden.
Ben daarna naar huis gegaan en heb een half uur gehuild.
Voel me zo ellendig eronder en zo jammer dat hun niet aan het welzijn van me kindje en mij denken.
Dit is mijn 2de zwangerschap en bij de eerste heb ik ook zo last gehad en daarna nog 3 maanden moeten revalideren dus het is echt geen aanstellerij.
Maar bij de eerste heb ik geen harde buiken gehad die uren aanhielden.
 
Hoi bedankt voor jullie reactie.
Maar het is zo moeilijk het is zijn familie en ze hebben vandaag geen woord tegen me gezegd.
Heb 5 uur gewerkt maar na een half uur moet ik 10 minuten gaan zitten want ik zak gewoon door mijn knieen en na 4 uur was me buik zo hard en stekend dat ik zo bang wordt dat het vroegtijdige weeen worden.
Ben daarna naar huis gegaan en heb een half uur gehuild.
Voel me zo ellendig eronder en zo jammer dat hun niet aan het welzijn van me kindje en mij denken.
Dit is mijn 2de zwangerschap en bij de eerste heb ik ook zo last gehad en daarna nog 3 maanden moeten revalideren dus het is echt geen aanstellerij.
Maar bij de eerste heb ik geen harde buiken gehad die uren aanhielden.
 
1 tip: als je jezelf niet in acht neemt, krijg je daar enorm veel spijt van. Een ander kan niet voor jou bepalen waar jouw grenzen liggen en het is erg makkelijk om een ander als ' aansteller' te betitelen. Laat je hierdoor niet van de wijs brengen, hoe moeilijk het ook is!

Het is jouw lijf, jouw kindje en als er redenen zijn om het nu rustiger aan te doen, laat je daar dan niet van weerhouden, door wie dan ook!

Dit negeren kan echt vervelende (blijvende) consequenties hebben, dus wees wijs!

Kun je niet iemand van je schoonfamilie een keer meenemen naar de vk zodat ze met eigen oren horen dat het echt verstandiger is rustig aan te doen? Misschien dat ze daardoor wat meer begrip voor je op kunnen brengen (al is dat eigenlijk te gek voor woorden!!! Zij zouden zich eerder zorgen over je moeten maken dan je bekritiseren!)

Veel succes in ieder geval!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan