bemoeizuchtige mama's?

hebben jullie ook de neiging om met je neus bovenop je kindje te blijven staan? ook al is papa of oma er druk mee doende? Ik weet niet wat het is, maar ben veel te bang dat er iets anders gaat dan ik het in gedachten had of zo hihihi.

mama van Rêve
 
Hahaha, ik ben ook zo ja. Ik hang bv  iedere avond kleertjes voor Stef klaar, zodat hij ook in het weekend leuke kleertjes aanheeft want als ik het aan zijn papa moet overlaten.... Het zou natuurlijk niks uitmaken als hij er iets anders dan mijn idee uitziet, maar idd ben ik ook gewoon veeeeeel te bemoeizuchtig. Noem me maar Controll-Freak...

Liefs Annet
 
jaaaaah dat bedoel ik nou, als ik niet kleertjes klaarleg dan heeft mijn meisje combinaties..... nou, ze is wel warm, dus daar kan ik niets van zeggen, maar mooi is anders hahahahha
 
jaaaaa
dat heb ik ook, laatst toen ik in het weekend moest werken en om 9.00hr weg moest, heeft papa haar aangekleed, toen im thuis kwam leek het wel om ze een clown was hahaha....
papa vond het wel "leuk"staan, maar ik heb haar toch mar wat anders aangedaan...
als ik thuis ben en ze huilt terwijl ze in bed ligt dan ga ik wel kijken ook al biedt papa aan om even te gaan kijken.
in de eerste weken na haar geboorte durfde ik haar bijna niet af te geven, ik ben haar mama en moet haar beschermen, nu gaat het goed  om haar af te geven maar in het begin had ik het er erg moeilijk mee en zodra ze een kik gaf wilde ik haar weer terug hebben

groetjes Veronique mv Daniëlle
 
Ik heb het alleen met kleertjes.hahaha

De eerste week na de bevalling kon ik helemaal niets (flink uitgescheurd geweest) en mijn man was toen lekker 2 weken vrij en die eerste week heeft hij eigenlijk alles voor het eerst bij Merel gedaan: luier verschonene, in badje doen..
Ik laat verder alles met een gerust hart aan mijn man over, ook aan mijn ouders..
Zijn ouders is een ander verhaal hahahaha..dan wil ik er wel liever bij zijn! (stom he)
 
hoi hoi

tegenwoordig laat ik Daniëlle ook met een gerust hart achter bij papa of mijn moeder, ik heb het bij mijn schoonmoeder ook van liever niet. Gelukkig woont ze bijna een uur rijden bij ons vandaan en hoeft ze nooit naar haar toe voor opassen of dergelijke, (wat hebben die schoonmoeders/schoonouders toch altijd haha)
en ach zolang papa niet met Daniëlle gaat wandelen terwijl ze een ietswat vreemde combi aan heeft vindt ik het wel grappig. als ik dan lach en zeg "wat heb jij nou aan"   dan begint ze zelf al te lachen hihi

Groetjes Veronique en Daniëlle
 
Nou, ik niet hoor. Mijn man doet het super. En die kleertjes, kan mij het schelen dat het een keer een aparte combi is. Het is met liefde uitgezocht. We moeten wel naar iets heel belangrijks gaan wil ik het omwisselen.
Zo doet mijn man standaard Kian z'n shirt in z'n broek. Dat doet ie omdat ie dat zelf vroeger ook lekkerder vond . . . . . . (die foto's kennen jullie vast wel, zo'n vijfjarig knulletje met z'n pyama-shirt in z'n pyama broek die tot onder z'n oksels is opgetrokken, en dan de sokken over de pijpen heen.) Ik vind dat té schattig om er iets aan te veranderen.
Ook ouders en schoonouders vertrouw ik. Laat ze maar lekker doen. En als het anders gaat dan bij mij thuis. . . . De regels zijn toch overal anders, daar moet Kian toch ook aan gaan wennen. Tenzij het echt fout is natuurlijk, maar de (schoon-)ouders hebben ook kinderen opgevoed, dus het zal wel goed gaan.
Liefs Nelleke
 
Ja! Heel herkenbaar hoor!
Ik laat Julian nu wel met een gerust hart bij mijn vriend achter, maar zelfs dat vond ik in het begin moeilijk. En als mijn vriend zegt dat hij met hem alleen naar zijn moeder wil, dan krijg ik een knoop in mijn maag. Oei...erg he? Gelukkig is dat nog niet voorgekomen. Ik heb helemaal geen vertrouwen in haar. Laatst zou ze even een kop koffie gaan drinken terwijl ze hem op schoot had en terwijl ze net had geconstateerd dat hij alles wil vastgrijpen wat hij ziet.... Ik schoot helemaal in de stress! Ze heeft dus ook nog nooit opgepast.
Binnenkort gaat hij naar de creche. Dat zal ook wel moeilijk worden voor mij, maar dat is wel het adres waar ik het meeste vertrouwen in heb.
Diep gaan die moedergevoelens toch he?

Groetjes,
Daisy
 
Terug
Bovenaan